We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
ตอนที่ 22 ศิษย์เอก
“อย่ามายุ่งกับไอ้ทองน้องกู!” ไอ้ครั้นสะบัดมือขว้างมีดหมอออกไปใส่วิญญาณร้ายที่กำลังยกตีนหมายกระทืบเนื้อทองซ้ำ หลังจากเพลี่ยงพล้ำปล่อยให้มันจับฟาดจนกระดูกทั่วทั้งร่างนั้นแทบป่น ผีตายโหงถูกมีดปักอกก่อนจะสลายหายกลายเป็นควัน สีเทาหม่นส่งกลิ่นเหม็นเน่า “ข้าไม่เคยคิดระแวงสงสัยเอ็งมาก่อนเลยไอ้รุ่ง ที่ผ่านมานั้นข้าเห็นเอ็งเป็นสหาย แต่เมื่อเอ็งทำร้ายเนื้อทองอย่างนี้ เอ็งกับข้าคงยากจะคบหากันต่อไป” ช่วงที่หมอผีสองคนกำลังอลวนกับวิญญาณร้าย พรเทพหันไปคว้าด้ายสำหรับใช้ฟั่นทำสายสิญจน์ขึ้นมาจากพานใกล้ๆ ร่ายคาถาเสกมนต์ใส่ใช้มันต่างเชือก ลากเอาไอ้รุ่งคนใจคดไปผูกติดไว้กับเสาเรือนต้นหนึ่ง แม้ด้ายสายสิญจน์เส้นนั้นจะบางเท่าด้ายผูกแขน หากแต่มัดแน่นเหนียวราวกับเชือกจูงวัว จูงควาย ส่วนพรายเสือโคร่งของหมอคุ้มนั้นกระโจนข้ามไปขย้ำคอผีอีกสองสามตัว ซึ่งถอยออกไปยืนชิดติดฝาเรือน “ดีมากลูกพ่อ” หมอเสน่ห์ผู้ข้ามเขตอาคมเ
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
