When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
วี๊ดดด เสียงแหลมบาดหูดังขึ้นพร้อมกับต้นไทรใหญ่อายุร่วมร้อยปีสั่นกราว ผีเนื้อทองกระโจนเข้าไปคว้าคอลากเอาวิญญาณผีตายโหง ซึ่งหลบอยู่ออกมาได้ ผีสองตนต่างอ้าปากแยกเขี้ยวเข้าใส่กัน หากแต่ยังไม่ทันได้ต่อสู้ ปรากฏเห็นเป็นม่านใสสีขาว ผลักเอาวิญญาณทั้งสองออกห่างจากกัน ผีร้ายซึ่งถูกบังคับใช้จากระยะไกลนั้น จึงเปลี่ยนเป้าหมายหักคอหันมาทาง พรเทพ ซึ่งยืนอยู่ในอาการสงบ มือข้างหนึ่งพรเทพแบยื่นออกไปเบื้องหน้า ตรงกลางฝ่ามือนั้น มีเบี้ยเสกอาคมเป่ามนต์ให้มันทำหน้าที่เป็นเกราะคุ้มครอง ดวงวิญญาณผีเนื้อทอง “ฮึ่มมม” ผีร้ายเปลี่ยนเป้าหมายพุ่งเข้ามา หวังทำร้ายคนที่เข้ามายุ่งเรื่องของวิญญาณ หากแต่ร่างมันกลับถูกเนื้อทองถีบกระเด็นล้มหงายนอนแผ่ลงไปติดกับรากต้นไทรอันชอนไชไปตามพื้นดิน “อย่าบังอาจแตะต้องพี่พรเทพของกู” อสุรกายร่างผอมเกร็งน่าเกลียดกางกรงเล็กแยกเขี้ยวคำรามขู่ “เนื้อทองอย่า” พรเทพร้องห้ามเพราะไม่ปราร