นางเหมยเซียงละล่ำละลักบอกพวกเขาปากสั่น "นายท่านทั้งสองข้ากำลังกลัดกลุ้มคิดจะส่งข่าวไปหาท่านแม่ทัพ วันนี้เมื่อบ่าวของคฤหาสน์ท่านหนานแอบลอบส่งจดหมาย ตอนนี้คุณหนูหนานอิงแย่แล้วถูกจับขังอยู่ในเรือนทาส ให้รีบไปช่วยก่อนจะสาย ยังมีหยกของท่านแม่ทัพที่ข้าให้ไว้มาอันหนึ่ง ท่านดูข้าไม่แน่ใจว่าเป็นลายมือของแม่นางหนานอิงหรือไม่แต่คิดว่านางต้องได้รับความลำบากแน่ บ่าวผู้นั้นก็ดูหวาดกลัวอยู่มาก พบหน้าแล้วไม่พูดคุยอันใดส่งจดหมายแล้วรีบกลับทันที" ท่านป้าช่วยข้าด้วย ข้าถูกขังอยู่ในเรือนทาส ได้โปรดช่วยข้าด้วย หนานอิง เบื้องหลังกระดาษนี้เป็นแผนที่ในคฤหาสน์ที่วาดอย่างคร่าว ๆ ดูเหมือนว่าคนวาดจะรีบร้อนเป็นอย่างยิ่ง หากเป็นคนอื่นที่ไม่เชี่ยวชาญด้านการอ่านแผนที่มองอย่างไรก็คงมองไม่ออก แต่ตรงกันข้ามกับสองอ๋องพวกเขามองปราดเดียวก็จดจำได้ พวกเขาไม่คิดทำสิ่งใดให้เอิกเกริกตั้งใจเข้าไปช่วยคนแบบที่เคยทำ พาออกมาเงียบ ๆ