ชายหนุ่มร่างสูงได้แต่นั่งมองหญิงสาวที่กำลังสวมใส่เสื้อผ้าของเธอกลับคืน พอใส่เสร็จทอรุ้งก็ออกจากห้องนั้นมาโดยที่ไม่หันกลับไปมองคนที่เอาแต่จ้องมองเลย และเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาด้วย
"โอ๊ย" ออกมาข้างนอกหญิงสาวถึงได้แสดงอาการความเจ็บปวด เพราะเธอไม่อยากทำให้เขาเห็น
สายๆ ของวันต่อมา
"โอ๊ยเจ็บ" หญิงสาวรีบลุกขึ้นเพราะตอนนี้มันสายมากแล้ว จนลืมไปว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง แต่ร่องรอยความเจ็บปวดมันยังคงเหลือเพื่อตอกย้ำให้เธอไม่ลืม
ทอรุ้งเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายอีกครั้ง เมื่อคืนนี้กลับมาถึงบ้าน เธอก็ล้างคราบที่เขาทิ้งไว้บนเรือนร่างออกไปทีหนึ่งแล้ว ..พอจัดการกับตัวเองเสร็จ เธอก็ขับมอเตอร์ไซค์ออกจากหมู่บ้าน เพื่อที่จะไปร้านขายยา
"รุ้ง" ร้านขายยาที่มีอยู่ร้านเดียวในตัวตำบล พอจอดรถก็เจอเพื่อนที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน
"ไหม"
"แกมาซื้อยาเหรอ"
"เออ..อืม"
"จะเอายาอะไรล่ะ" ว่าแล้วแพรไหมก็เด
