ระหว่างขับรถเดินทางไปยังร้านของอารินเพื่อเตรียมงานแต่งงาน ปวริทก็คอยเหลือบมองดูเมธาวีด้วยความห่วงใยตลอดทาง
ปกติแล้วพวกเขามักจะมีเรื่องให้คุยกันอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเรื่องไร้สาระขนาดไหนก็ตาม แต่หลักแยกกับมาวิน เมธาวีก็นั่งเงียบ สายตาเลื่อนลอยราวกับมีเรื่องบางอย่างในใจ เพียงแต่เขายังไม่กล้าเอ่ยถามออกไป เพราะกลัวว่าจะทำให้หญิงสาวรู้สึกไม่ดี ยิ่งเป็นเรื่องภายในครอบครัวด้วยแล้ว เขาก็ยิ่งต้องรอบคอบ
“วันนี้เลื่อนนัดดูงานไปก่อนดีไหมครับ” เสียงทุ้มเอ่ยแทรกความเงียบ
ใบหน้าหวานหันกลับมามองเจ้าของคำถามด้วยความสงสัย
“ทำไมล่ะ”
ปวริทได้ยินเสียงตอบกลับก็ใจชื้น
“วันนี้ที่รักน่าจะเหนื่อยมากแล้ว ผมไม่อยากพาคุณไปทรมาน” เพราะถ้าอารินเห็นเมธาวีแล้ว จะต้องจับหญิงสาวลองชุดเป็นตุ๊กตาแน่นอน ก็ภรรยาของเขาสวยขนาดนี้นี่นะ
ริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาวผลิยิ้มบาง เขาทำให้เธอรู้สึกคุ้นชินกับการมีคนคอยปลอบโยนข้างกายเช่นนี
