Alaz'dan
Hızla sesin geldiği yöne gittim aşağıya yuvarlanmış biri vardı.Yanına gitmeye başladım zemin çok yumuşaktı sürekli kayma tehlikesi atlattım en sonunda yanına gittiğimde gözlerime inanamadım.
Bu olamaz dı Eylül öylece yerde yatıyordu içim yandı yanına çöktüm kafasını dizlerimin üzerine koydum gözlerim dolmuştu.Nabzını kontrol ederken
"Eylül güzelim aç gözlerini n'olur aç gözlerini mahrum etme onlardan beni Eylül ,Eylül aç "
bir yandan yalvarıyor bir yandan nabzına bakıyordum görünürde birşeyi yok gibiydi ama kayaya çarpmış fazla sarsmamaya çalışarak düzelttim zor nefes alıyordu düzeltince nefesi de düzeldi.
Yüzüne dokundum ilk defa dokunmuştum tenine buz gibiydi ama yaktı içimi "aç be güzelim hadi gözlerini aç " ağlıyordum telefonumu çıkarttım yardım çağırmam gerekiyordu.Kah
