เร่าร้อนเพราะ..
1049 Words
“ให้ตายเหอะ ตอนแรกขนาดนั้นก็ว่าใหญ่อยู่แล้วนะ...ตอนนี้โอ้โหหหหห...อะไรมันจะขนาดนั้น???”
ขนาดของเขา มันทำให้สาวแพรวาหวนคิดขึ้นมาวูบหนึ่ง...ตอนเธอมีอะไรกับแฟนเก่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งเลิกกันไปนานหลายปีแล้ว
แพรวาไม่รู้เลยว่า ที่เขาว่าเล็กหรือใหญ่ มันเป็นยังไง แล้วมันแตกต่างกันขนาดไหน จนถึงตอนนี้เอง ที่ทำให้เธอรู้ว่า ของ ๆ อดีตแฟนเก่านั้นเล็กกว่าท่อนเนื้อที่เห็นตรงหน้าหลายเท่าทีเดียว
ชายหนุ่มตักน้ำราดตัวล้างฟองสบู่จนหมด เหมือนทุกอย่างจะเสร็จสิ้น แต่...
เจ้าท่อนเนื้อขนาดยักษ์ราวแปดนิ้วยังคงชูชัน เป็นลำเสมือนกิ่งไม้ขนาดใหญ่ที่ยื่นออกมาจากลำต้น
แพรวายืนหน้าซีด ปากสั่นระริก หายใจเร็ว เนื้อตัวร้อนวูบวาบไปหมด อาการคล้ายคนจะเป็นลมอย่างไรอย่างนั้น
เธอค่อย ๆ ถอยหลังมาที่โซฟาแล้วทิ้งตัวลงนอนราวกับมีคนดันร่างลงไป สายตาเคลิ้มฝัน ขณะใช้มือบีบต้นขาเบา ๆ ก่อนเลื่อนขึ้นมากดที่หน้าท้องตัวเองเพื่อผ่อนคลาย
“โอยยย...นี่เราเป็นอะไรไปเนี่ย ทำไมมันปวดท้องน้อยอย่างนี้ หน่วงไปหมดแล้ว”
แพรวาพูดออกมาเบาๆ เสียงเธอยังคงสั่นเครือ มือรูปบีบคลำไปทั่วกาย หวังจะให้อาการกระสันหายไป
แต่มันก็ไม่ได้ผล จิตใจเธอกระเจิดกระเจิง คิดไปไกล ไปไหนต่อไหนก็ไม่รู้ เธอบรรจงกดปลายมือขวาลงตรงจุดศูนย์กลางความรู้สึก แล้วนวดเบาๆ
“อืม....อ่า...” เสียงหายใจแรงขึ้น แรงขึ้น ทุกครั้งที่ปลานิ้วของเธอชอนไชถูไถ “ซี๊ดดดดดส์”
เธอเร้ามันอย่างแรงและเร็ว เพื่อตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่านของตัวเองให้ทัน ไม่นานนัก ความรู้สึกต่าง ๆ ก็ถึงขีดสุด จากตรงกลาง กระจายไปทั่วร่ายกาย
เธอกดเกร็งแล้วปล่อยความสุขเสียวออกมาอย่างทะลักล้น จนกางเกงในของเธอเปียกชุ่ม
“อูวววว....ส์” แพรวาสบถออกมาแผ่วเบา เสียงของเธอแทรกผ่านลำคอฟังคล้ายถอนหายใจอย่างแรง ราวกับได้ปลดปล่อยตัวเองออกจากกรงขัง “อ้า....”
ร่ายกายขาวนวล โชกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เฉอะแฉะฉ่ำชื้นไปด้วยน้ำน้อย ๆ ที่ซึมออกมาจากภายใน
“อูวววว....โอวววว...มีความสุขจัง” เธอเหยียดกายนอนราบไปกับโซฟาตัวเดิม แล้วเคลิ้มหลับไปโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
เช้าวันรุ่งขึ้น นกบินออกจากรังเพื่อหากิน พนักงานโรงแรมและเหล่ากรรมกรก็เช่นกัน ออกจากที่พัก มุ่งสู่ที่ทำงานของตนเอง เพื่อทำงานตามหน้าที่
โรงแรมตราด เฮอริเทจ บีช แอนด์ สปาสร้างเสร็จเกือบ100 เปอร์เซ็นแล้ว ห้องพักทุกห้องพร้อม สำหรับแขกธรรมดา และ VIP
แคมป์คนงานส่วนที่เป็นแรงงานก่อสร้าง ถูกลื้อออกเพื่อปรับภูมิทัศน์ให้เป็นสนามหญ้า และสวนหย่อม คงเหลือไว้แต่แคมป์คนงานในส่วนของฝ่ายงานตกแต่งภายใน
“สวัสดีคะ...ท่านประธาน สวัสดีคะ คุณแพรวา...”เสียงพนักงานต้อนรับส่วนหน้าของโรงแรมทักทายเจ้าของโรงแรมและลูกสาวสุดสวย
ราตรีและแพรวายิ้มให้พนักงาน ก่อนเดินเข้าลิฟต์ไป
“ลูกแพรวา...เมื่อคืนหนูกลับดึกเหรอลูก แม่กลับถึงบ้านแล้วยังไม่เห็นรถหนูเลย”
“อ๋อ...ค่ะ คุณแม่” เธอยิ้มไม่เต็มปากสักเท่าไหร่ ก่อนจะพูดแก้ตัวให้ผ่าน ๆ ไป “พอดีหนูทำงานเพลินไปหน่อยน่ะค่ะ ก็เผลอหลับไปตอนหัวค่ำ อุ๊ย! ลิฟต์ถึง ชั้น 3 พอดีเลยค่ะ งั้นบ๊ายบายนะคะ”
“ค่ะ...ลูก”
แพรวารีบเดินออกจากลิฟต์ เร่งฝีเท้าไปยังห้องทำงานสุดโปรดของเธอ หญิงสาวเข้าสู่ภายในด้วยอารมณ์ที่เบิกบาน จัดการเลื่อนโซฟาให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนเดินไปเปิดม่านที่รูดปิดไว้ตั้งแต่เมื่อคืนออกจนกว้างสุด
“เอ๊ะ!” สายตาเหลือบมองลงไปที่แคมป์คนงาน ตรงห้องน้ำชายที่เปิดโล่ง เธอยิ้มนิด ๆ ที่มุมปากเมื่อนึกย้อนไปถึงชายหนุ่มเจ้าของสากกะเบืออันเบอเริ่ม
“อืม...จะว่าไป ทำงานที่นี่ก็สนุกดีแฮะ มีอะไรให้ดูเพลิน ๆ มีความสุขจังเลยเรา” แพรวาพูดพลางหัวเราะคิกคัก
ก๊อกๆๆ... เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำลายความสุขของแพรวาจนกระเจิง
แพรวารีบกลับมายืนหลังโต๊ะทำงาน ตั้งใจจะแสดงท่าผู้บริหารเต็มที่
“เชิญค่ะ” แต่เมื่อประตูถูกเปิดออกเท่านั้นแหละ เธอเกือบจะหลุดกรี๊ดออกมาเลยทีเดียว “อุ๊ย! เอ่อ มีอะไรคะ”
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำดำ ยืนจังก้า อยู่หน้าประตู สายตาของเขามองไปทั่วห้อง ก่อนจะหันมาหยุดที่แพรวา
‘ใช่....ใช่มั้ย????’ หญิงสาวพยายามมองเขาอย่างละเอียด จนแน่ใจ ว่าหมอนี่ใช่เจ้าของเรือนกายกำยำที่โชว์อาบน้ำให้เธอดูเมื่อเย็นวานอย่างแน่นอน
“เอ่อ...” อยู่ ๆ หัวใจเธอก็เต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง เมื่อคิดถึงหนอนยักษ์ของเขาที่ชวนขนลุกขนชัน เธอห้ามตัวเองไม่ให้มองตรงเป้ากางเกงเขาไม่ได้ “อุ๊ย!”
เธอได้สติ รีบดึงสายตากลับ แล้วยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างเจ้านายกับลูกน้อง
“ว่าไงคะ มีอะไร?”
“ผะ...ผมชื่อ...ดำครับ ผมเป็นช่างครับ จะมาเก็บงานที่เหลืออ่ะครับ” เขาจ้องเธออย่างเกรง ๆ ประสาคนเจียมตัว “เมื่อวานหัวหน้าสั่งงานผมไว้ บอกให้ผมมาทำฝ้ากับก๊อกน้ำที่ห้องคุณแพรวาครับ”
“อ๋อ......”
“ผมเข้าไปได้มั้ยครับ”
“ได้สิ...เข้ามาทำงานได้เลย”
“จะไม่เกะกะคุณแพรวานะครับ”
“ไม่หรอก เชิญนายทำงานเถอะ ฉันแค่อ่าน ๆ เอกสาร ไม่ได้มีงานอะไรมาก”
ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องอย่างแผ่วเบา เกร็ง ๆ เพราะเกรงใจเจ้านาย ต่างจากแพรวาที่อยู่ ๆ หัวใจเต้นแรงอีกครั้งอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะกลิ่นเหงื่อของชายหนุ่มและกางเกงยีนขาด ๆ เก่า ๆ ที่เน้นสัดส่วนชัดเจน ตรงจุดนั้นของเขาพอกพูนออกมาอย่างโดดเด่นสะดุดตาทีเดียว
Great novels start here
- Writer
