กามกรรมกร

คุณหนูแพรวา

ราตรีโดยสารลิฟต์ลงชั้นล่าง เดินผ่านหน้าล็อบบี้โรงแรม ออกทางประตูโถงด้านหน้า เพื่อขี้นรถเบนท์ S 500 สีดำป้ายแดงคันโตที่จอดสตาทเครื่องรออยู่

รถส่วนตัวคันใหญ่ หากมองจากด้านนอกจะไม่สามารถเห็นด้านในของรถได้ แต่ผู้ที่อยู่ด้านในสามารถมองเห็นภายนอกชัดเจน

ด้วยความพิเศษของฟิลม์คุณภาพสูงที่กันทั้งคนสอดรู้สอดเห็นและกันกระสุนทุกชนิด ซึ่งเหมาะกับผู้บริหารระดับสูงอย่างเธอ

แพรวาเดินไปที่ห้องทำงานของเธอเพื่อเริ่มทำงานทันที ห้องทำงานซึ่งอยู่ชั้น 3 โซนด้านหลังของโรงแรม

“ว๊าว...สวยจัง” ภายในห้องทำงานของเธอ ทั้งกว้างขว้าง สะดวกสบาย และปลอดโปร่ง ด้านหลังและด้านข้างกรุกระจกบานใหญ่ติดฟิลม์สีอ่อน ทำให้สามารถมองเห็นวิวทะเลได้อย่างชัดเจน

“โอ้โห....ทะเลสวยจริง ๆ” ส่วนด้านข้างหากมองลงไปที่พื้นดิน ก็จะเห็นลานจอดรถขนาดใหญ่ รวมทั้งแคมป์ชั่วคราวที่พักคนงานซึ่งใกล้จะรื้อถอนเต็มที

เรียกได้ว่า ห้องทำงานของเธอ ถือเป็นห้องที่สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ได้ทั่วถึงเกือบร้อยแปดสิบองศาเลยทีเดียว

“อื้ม...ได้ห้องทำงานสวยๆ วิวดี ๆ ขนาดนี้ เราควรประเดิมทำงานวันแรกให้นานๆ ไปเลย อยู่ในห้องนี้ให้นานจนได้เห็นพระอาทิตย์ตกดิน เอ่อ! ไม่ใช่สิ ตกน้ำต่างหากล่ะ คงสวยน่าดูเนอะ”

แพรวาพูดกับตัวเอง แล้วยิ้มแก้มปริ อย่างมีความสุข

ก๊อกๆๆ...

“ขออนุญาตครับ ผมหัวหน้าช่างครับ”

หญิงสาวตกใจเล็กน้อย ก่อนตะโกนตอบรับ

“อ้อ หัวหน้าช่างหรือคะ เชิญค่ะ....”

ชายวัยกลางคนท่าทางทะมัดทแมงเปิดประตูเดินเข้ามา พร้อมเอ่ยทักทายเจ้าของห้องด้วยเสียงสุภาพ

“สวัสดีครับคุณแพรวา ผมไม่คิดว่าคุณแพรวาจะเข้ามาทำงานวันนี้เลยนะครับ คือห้องนี้ยังเก็บงานไม่หมดครับ”

“อ้าว...เหรอคะ แต่เท่าที่เห็นก็เรียบร้อยดีนี่คะ”

“ครับ..คือทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเหลือเพียงฝ้าด้านหลังแอร์ที่ยังไม่ได้ปิด กับก๊อกน้ำให้ห้องน้ำอ่ะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะให้ช่างมาเปลี่ยนให้นะครับ วันนี้น่าจะไม่ทันแล้ว”

“อ๋อ..ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”

“ขออภัยในความไม่สะดวกนะครับ” หัวหน้าช่างแจ้งงานเสร็จก็กลับออกไป ส่วนหญิงสาวนั่งทำงานต่อ อย่างมีความสุข และมุ่งมั่นตั้งใจเต็มกำลัง