TAKOT. Iyan ang nararamdaman ko ngayon kay Mattheus. Hindi dahil iniisip ko na maaaring saktan niya ako, kung hindi dahil pakiramdam ko ay hindi ko kilala ang lalaking kaharap ko. Walang bakas ng Mattheus na nakilala at minahal ko sa Mattheus na nakikita ko ngayon. Pakiramdam ko ay ibang tao itong nasa harapan ko.
“Let’s get you out of here, Maxine. You shouldn’t be here.”
Hinawakan ako ni Mattheus. Napaigtad ako at napatingin sa kamay niya. Malinis na iyon at wala nang bahid ng dugo. Si Sante ay natahimik na rin. Mukhang nawalan na ng malay.
Malalim na huminga si Mattheus bago ako hilahin palabas ng silid na iyon.
Nagpahila ako. Pinoproseso ko ang mga nangyari. Kailan pa kaya naririto si Sante.
Nang makarating kami sa may living room ay binitawan na ako ni Mattheus.
“Go back to you
