หลังจากที่ดื่มจนพอใจเเล้วพี่วิทก็เหมื่อนจะหยิบอะไรสักอย่างในกระเป๋าเเล้วจากนั้นเขาก็โชว์ให้ผมดู
"อะไรหรอครับ"
"นี่คือของที่พี่บอกว่าจะให้ไง" ผมมองไปตรงหน้า ที่มือของพี่วิท ในนั้นมันเป็นเเหวนเเล้วก็สอยคอ ที่เหมื่อนจะเป็นเพรช
"เดียวนะครับ นี่มันเหมื่อนเพรชเลยเเล้วพี่จะให้ผมทำไมกัน " ผมถามออกอย่างงุนงง อยู่ดีๆอยากให้ก็ให้มาเลยเเบบนี้ ตั้งตัวไม่ทัน
"มินจะได้รู้เรื่องจริงสักที"
"เรื่องจริงอะไรกันครับ"
"เถอะน่าพี่ให้ เดียวพี่ใส่ให้นะ" ผมยังไม่ทันพูดอะไรพี่วิทก็ลุกขึ้นเเล้วเดินอ้อมมาข้างหลังผม ผมก็งงๆนั่งนิ่งเป็นตุ๊กตาเลย
"อย่าขยับนะ เฉยๆ" หลังจากที่พี่วิทพูดจบพี่เขาก็สวมสอยขอให้ผมเสร็จเเล้วก็ใส่เเหวนให้ผมที่นิ้วนางข้างซ้ายต่อ
.
.
พรึ่บ!!
"เเฮ่กๆ อะไร " ผมรู้สึกเหนื่อยหอบ พอลืมตาขึ้นมามองดูไปรอบๆมันเป็นท่าเรือขนาดกลางเเละข้างริมน้ำมีเเม่ค้าขายของเรียงเต็มไปหมด ผมมองไปก็ปวดหัวไป ผมเป็นอ
