วิ่งไม่ไหว 2
959 Words
.เป็ง~~~~
เป็ง~~~~
เสียงระฆังอันใหญ่ดังกังวาลขึ้น ณ ลานกว้างของหมู่บ้าน
หูของกระต่ายน้อยชี้โด่ขึ้นมา ตากลมโตของเด็กวัยๆรุ่นๆเบิกโพลงขึ้น
"พ่อๆ....เขารวมตัวกันเเล้วไปเร็วๆ"
"ใจเยนๆสองพ่อลูก จะรีบกันไปไหน งานก็มีทุกปีทำเป็นตื่นเต้นไปได้"
"โถ่เเม่ ก็ผมอยากออกไปโชว์ตัวนี้เเชม วิ่งเร็วที่สุดในหมู่บ้าน 10 สมัยเลยน้า" เด็กร้อยหน้าหวานพูดขึ้นเเละยืดอกเชิ่ดหน้าอย่างมั่นใจในตัวเอง
"รอยายก่อน รายนั้นกำลังเสริมสวย"
"ยายเเก่เเล้วต้องสวยอีกหรอ"
โป้ก!
"ไอ้ลูกรักอย่าพูดอย่างงี้ต่อหน้าผู้หญิงนะเว้ย ไม่งั้นเอ็งอาจจะตายได้ 5555 พ่อเคยโดนมาเเล้วเกือบไม่รอด"
"5555"
"ไปๆ " เสียงคนชราดังขึ้น ทั้งสี่ก็พากันเดินไปยังจุดศูนย์รวมขอฝหมู่บ้าน มนุษย์ครึ่งสัตว์ต่างพากันเดินเข้ามา ตรงกลางเวทีที่ตั้งอยู่ตรงกลางมีร่างของคนมีอายุ40จะ50 ปียืนอยู่
"เอาเเหละๆมากันครบหรือยัง ....งานเเข่งขันกีฬาจะเริ่มขึ้นเเล้วตั้งเเต่บัดนี้ ตลอดระยะเวลาการเเข่งขันจะมีการจัดงานเลี้ยงฉลองกันอย่างต่อเนื่องเหมือนทุกๆปี ส่วนนักกีฬาตัวไหนอยากจะเเข่งขันอะไรสามารถไปลงชื่อสมัครเข้าเเข่งได้ที่ ด้วนขวา
กีฬา ว่ายน้ำ ลงชื่อกับ คุณนายเมจิก เเม่กว้างสาวตัวนั้น" ชายหนุ่มที่อยู่เเถวนั้นต่างพากันตาลุกวาว ด้วยความที่ คุณนายเมจิก นั้นสวยใสเหมือนหญิงสาววัยเเรกเเย้ม ทรวดทรงองเอวเธอคือที่สุด เเถมหูกว้างน้อยๆกลับกระที่ติดอยู่บนหน้าทำให้เธอดูมีเสน่ห์ขึ้นมากถึงอายุจะเกิน เลขสามเเล้วก็เถอะ
"กีฬา เเข่งวิ่ง ลงกับ คุณนาย เกล " ชาร์เมื่อได้ยินชื่อกีฬาประจำการเเข่งขันของตนเองก็หูดีดพึ่งชี้ฟ้าทันที เด็กน้อยมองไปตามมือของหัวหน้าหมู่บ้านหนวดเฟิ้ม ที่ชี้ไปยังจุดลงสมัคร
ฟิ้ววว~~~
ด้วยความเร็วเเสง ชาร์ก็มายืนอยู่ข้างหน้าเเล้ว
"ผมลงสมัครครับ คุณนายเกล ปีนี้ก็ยังสวยน่ารักเหมือนเดิมเลยนะครับ ผมมีลูกโอ๊คมาให้ด้วย คุณนายเกลเป็นกระรอกน้าจะชอบ"
"เเหม่เด็กน้อย เจ้าก็น่ารักดีหรอกนะเเต่ฉันไม่ชอบเด็ก"
"อะ.." ชาร์ทำสีหน้างุนงงนิดหน่อยกลับคำตอบที่ได้
คุณนายเกลคงไม่ได้คิดใช่ไหมว่าเขาจะจีบ หลงตัวเองไม่เคยเปลี่ยนจริงๆ
หัวหน้าหมู่บ้านก็ยังคงพูดคุยประกาศกีฬาอื่นๆอนู่หน้าเวที เเละเรื่องการจัดงานจัดงานเลี้ยงในเวลาต่างๆซึ่งทุกตัวก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
"คิกๆ ผมคงชนะเหมือนเดิมไม่มีใครกบ้ามาสมัครเพื่อเเข่งกับผมเเน่ๆ" ชาร์เมื่อกรอกใบสมัครเสร็จก็เชิ่ดหน้าชูตาอย่างผู้ชนะ
จึ้กๆ
จึ้กๆ
"หื้อใครมาสกิดนะ"
"ถ่อยไปสิไอ้หนู มีคนจะมาสมัคร"
คุณนายเกลพูดจึ้นเเละปัดมือเป็นเชิงบอกให้ชาร์ตลบไป
"อ้ะ" เมื่อชาร์ไม่ยอมถอยสักที่ร่างสูงที่อยู่ข้างหลังก็้้ปรกตัวขึ้นมาทันที ชาร์จ้องคนที่กล้ามาสมัครเเข่งวิ่งกลับเขา อย่างพิจารณา ชายหนุ่มตัวสูงขายาว ใส่หมวกลายกระดองเต่า ผมสีดำสนิทเหมือนสาหร่ายใต้ทะเล ผิวขาวใสอน่างกับไข่มุข เเละไหนจะใบหน้าที่หล่อเหลาเอาการจนสาวๆต้องกรี้ด เเต่ดูจากอุปนิสัยเเล้วเป็นคนเชื่องช้าเเบบนี้ หึ ไอ้เต่ากระดองหนักกล้าจะวิ่งเเจ่งกลับเขา ถึงจะขายาวกว่าเขาก็เถอะชิ
"ตายยพ่อหนุ่มหล่อ เย็นนี้ว่างไหมจ้ะ ฉันรู้นะว่ามากสมัครเพราะอยากอยู่ใกล้ฉัน ถึงฉันจะอายุมากกว่าเเต่ฉันก็ยังโสดนะจุ๊บม๊วฟ "
"นี่คุณนายเกล เมื่อไหร่จะเลิกหลงตัวเอง"
ชาร์เบะปากนิดนึงเเละพูดออกมา
"หน๋อยยย..."
"นี่นาย มานี้เลย "
ชาร์ที่ไม่อยากโดนคนหลงตัวเองต่อว่า ก็รีบจูงมือลากคนตัวสูงกว่าเดินตามมา จนมาถึงบริเวณที่ไม่มีคน
"หื้มมม....ดูสิ" ชาร์หลี่ตากลมโตของตัวเองจนเป็นขีดเดียว เขาเดินวนรอบๆตัวคนตัวใหญ่กว่าอย่างครุ่นคิดใบหูก็กระดิกไปมาอย่างสนใจ
"กล้ามใหญ่ชิบ ไม่เคยเห็นนายอยู่ในหมู่บ้านเลย หน้าตาดีสะด้วย เป็นเต่าจะมาเเข่งวิ่งคิดอะไรอยู่หื้ม~~"
"ชื่ออะไร"
"..........เดล....สวัสดี....เธอ....ชาร์....ใช่...ไหม"
"โอ้ยช้าเป็นบ้า นายเป็นเต่าผสมกับสล็อตหรือป่าวเนี่ย ถึงจะหล่อเเต่ดูเชื่องช้าเเบบนี้ ไม่มีใครเอาไปทำผัวเเล้วเเหละ"
"..หึ.." ชายหนุ่มสเเสยะยิ้มขึ้นมาเบาๆเเละมองหน้าหวานที่ดูซนๆนั้นอน่างหมั่นเขี้ยว อยากจะปลาบพยศความดื้อนั้นสะให้เค็ด เขามองดูเจ้าตัววิ่งป่วนหมู่บ้านเเทบทุกวัน ใบหน้าใสที่ดูมีความสุขมันกระตุ้นเขาให้เข้าหาไม่น้อย ไหนจะริมฝีปากเรียวชมพูที่พูดไม่หยุดนั้นอีก น่าจูบให้เลือดซิบ
"เอาเเหละ ไม่กวนนายเเละ เเค่จะบอกให้รู้นายไม่ชนะฉันได้หรอก เดล เพราะฉันเร็วกว่าน้อยร้อยเท่า ฮ่าๆๆๆ เเบร่"
ฟิ้ววว
หลังจากเเลบลิ้นปริ่นตาเสร็จเจ้าตัวก็วิ่งพุ่งออกไปทันที โดยทิ้งให้ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงนั้นที่เดิม
"น่ารักชะมัด.....ไม่ชนะงั้นหรอ...หึหึ" ชายหนุ่มพูดกลับตัวเองเเละยิ้มออกมาอย่างผู้ชนะ ปีนี้เขาจะเป็นคนล้มเเชร์ม เอง
- Writer
