ราชสีห์และเหมราชนั่งทานข้าวที่บ้านนายเกรียงไกรนั้น เมื่ออิ่มแล้วก็ถือโอกาสพัก ไม่นาน พ่อของชายหนุ่มก็สาวท้าวเข้ามาในตัวบ้าน
"อ้าว พวกแกสองคนมานานแล้วหรอ" เสียงทุ่มใหญ่เอ่ยถามขึ้นพร้อมกับเดินมานั่งที่โซฟาหรู
"สักพักแล้วครับ พอดีพวกผมมีธุระแถวนี้เลยแวะมา"เหมราชตอบพ่อ ส่วนนายเกรียงไกรก็ได้แค่พยักหน้ารับรู้ วันนี้นายเกรียงไกรเองก็มีธุระกับคนใหญ่คนโตเรื่องเจรจาสินค้า บอกเลยว่าสินค้าที่นำเข้ามาที่ไม่ได้เสียภาษีถ้าไม่มีคนคอยอำนวยความสะดวกแล้วนั้น มันจะเกิดความยุ่งยากไม่น้อย แต่ด้วยพ่อของชายหนุ่มเองก็มีพักพวกเส้นสายใหญ่จึงทำให้สะดวกในการลักรอบเข้ามา
"แล้วพวกแกจะไปไหนกันต่อ" นายเกรียงไกรถามลูกชายทั้งสอง เหมราชและราชสีห์ต่างหันมามองหน้ากัน
"พอดี ผมกับไอ้คมไอ้จอม มีธุระกันหนะครับ" ราชสีห์เอ่ยขึ้น ทำเอาเหมราชหันมามองหน้าพร้อมคำถาม
"มึงจะไปไหน ทำไมไม่บอกกู" สิงห์หันมามองหน้าเหม เพราะเขาก็ไม่ได้บอ
