เจตน์นอนแช่น้ำในอ่างอาบน้ำจากุซซี่ด้วยท่าทางสบาย พร้อมกับในมือมีแก้วไวน์ถืออยู่ในมือ หทัยกานต์มองดูคนที่นอนแช่น้ำจมหายในฟองสบู่ จากหน้าอกไปถึงเท้าจมหายอยู่ในน้ำ เธอรู้ว่าใต้น้ำมีอะไรตื่นตัวอยู่แม้จะมีฟองสบู่ปกปิด แต่เธอก็รับรู้ได้ถึงความใหญ่โตนั้น
“ถอดเสื้อผ้าซะสิ” เขาสั่งพร้อมจิบไวน์ในแก้วแล้ววางลงไว้ข้างอ่างอาบน้ำใกล้มือตัวเอง
เมื่อได้รับคำสั่งจากจอมเผด็จการ มือน้อยก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเอง แม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้เปลือยต่อหน้าของบุรุษคนนี้ แต่เธอก็ยังเขินอายและไม่ชินสายตากรุ้มกริ่มหิวกระหายคู่นี้ของเจตน์อยู่ดี
“ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วนะหมิง ทำไมยังมือสั่นเขินอายฉันอยู่” เขารู้ว่าเธออายจึงพูดแกล้งคนตัวเล็ก
“คะ...ใครจะไปเหมือนคุณเจตน์”
“แน่นอน ในโลกนี้ไม่มีใครเหมือนฉัน เพราะคนแบบฉันมีแค่ฉันคนเดียว ลงมาในอ่างได้แล้ว ฉันอยากดูเธอใกล้ๆ” เมื่อคนตัวเล็กถอดเปลื้องชุดจนเปลือยเปล่าแล้ว แต่ไม่ยอ
