Episode 15 : ชุดนอนไม่ได้นอน Kiss

1048 Words
ฉันมานั่งทานข้าวกับพ่อและแม่ตามที่แม่ต้องการและมีพี่ทีนั่งอยู่ข้างๆ ฉันไม่ได้หายไปไหน จนพอได้ไปส่งพ่อกับแม่ที่สนามบินเป็นที่เรียบร้อยพี่ทีก็ได้พาฉันมาที่ห้างเพื่อซื้อเสื้อผ้าให้กับฉัน ฉันก็แบบจะปฏิเสธมันคงดูไม่เลยมาตามที่พี่ทีบอกแต่ให้พี่ทีเป็นคนเลือกให้ “ไม่เอาแบบนี้ได้มั้ย” เขินจนตัวมวนแล้วไง บอกให้เลือกให้แต่ที่เลือกมาแต่ละตัวได้เรื่องที่ไหนฉันถามจริง “ก็ให้พี่เลือกพี่ว่าแบบนี้ดีสุดแล้ว” ชุดที่พี่ทีเดินนำมาทาบลงที่ตัวของฉันทุกชุด เป็นชุดที่เรียกว่าชุดนอนไม่ได้นอน แล้วจะให้ฉันใส่แบบนี้คงได้ตายแน่นอนเพราะทุกวันนี้ก็แทบจะไม่ได้นอนแล้วไง “พี่ที ทุกวันนี้หนึ่งแทบจะไม่ได้นอนแล้ว จะให้หนึ่งใส่แบบนี้คงไม่ได้นอนแน่เลย” ฉันพูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าพนักงานได้เดินออกไปเพื่อหยิบชุดอย่างที่พี่ทีเอ่ยสั่งออกไป “แต่พี่อยากให้หนึ่งใส่นิ” และก้มาลูกอ้อนแบบนี้ฉันจะตายเอาได้ พี่ขยับตัวเองเกี่ยที่แขนของฉันพร้อมซบลงที่ไหล่ของฉัน ไม่พอยังขยับใบหน้าถูไปมาเพื่อให้ฉันได้ทำตามที่พี่เขาต้องการ “ได้ค่ะ แลกกับกระเป๋าใบหนึ่ง ถ้าพี่โอเคร พี่ทีเลือกมาเลยจะเอาชุดไหน” ฉันเอ่ยออกมาเพราะยังไงพี่ทีก็ไม่ยอมอยู่แล้วเมื่อไม่ยอมก็ให้ตามใจพี่ที แต่ฉันต้องได้บ้างไม่ให้ให้พี่เขาได้คนเดียวแล้วฉันเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบ “ได้ค่ะ เดี๋ยวออกไปพี่พาไปซื้อเลย” ฉันยิ้มออกมาอย่างดีใจเพราะคำพูดของพี่ทีที่เอ่ยออกมา และพนักงานก็ได้เดินกลับเข้ามา โดยชุดที่พนักงานได้นำมาให้เป็นชุดที่ส่วนใหญ่แล้วเป็นสีดำกับสีแดงและขาว แต่เหมือนพี่จะใจตรงกับฉันเพราะพี่ทีเลือกชุดสีเดียวกับพี่ฉันอยากใส่คือสีดำกับสีขาว หลังจากที่เดินออกมาจากร้านขายชุดพี่ทีก็ได้พาฉันมาซื้อกระเป๋าก่อนจะเดินทางกลับมาที่บ้าน พี่ทีให้ฉันเริ่มในการเปลี่ยนชุดที่ตัวเองสวมเป็นชุดใหม่เพิ่งซื้อมาทำให้ฉันอยากจะกัดหูพี่ทีจริง เพราะนี้เพิ่งบ่ายเอง ถ้าขืนใส่ตอนนี้ก็ไม่ต้องได้นอนเลยวันนี้ “พี่ใส่ชุดให้พี่ดูหน่อย” พี่ทีเอ่ยออกมาอย่างอ้อนๆ ตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว จนตอนนี้เดินเข้ามาภายในบ้านก็ไม่หยุดพูด แต่ดีที่ไม่มีใครอยู่ เพราะถูกพี่ทีไล่กลับไปหมดเลย แต่ยังจ่ายเงินให้ เพราะอะไรนะเหรอ จะหลอกกินฉัน เลยใจใหญ่ “ไม่ใส่” ฉันเอ่ยตอบออกไปด้วยเสียงที่แข็งใส่ไปเลยเพราะฉันไม่ใส่จริงๆ “น้องหนึ่งคะ ไปลองชุดให้พี่หน่อยนะคะ” ยังไม่หยุดพี่ทีเดินตามมาหาฉันแล้วพูดม่หยุดในขณะที่ฉันทิ้งตัวเองลงนั่งที่โซฟากลางบ้านแล้ว “ไม่ค่ะ ไม่อยากใส่ พอหนึ่งใส่พี่ทีก็จะมีอารมณ์ หนึ่งไม่ใส่” ฉันพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมาเพราะไม่มีอะไรที่มันปิดได้ และจำให้ฉันปิดเพื่ออะไร ก็พูดออกไปตามตรงที่ตัวเองคิดคือดีที่สุดแล้ว “แต่พี่อยากเห็น” “เห็นอย่างเดี๋ยวงั้นไปยืนด้านล่าง เดี๋ยวหนึ่งใส่แล้วให้พี่ทีดูที่ระเบียง” ฉันเสนอความคิดเห็นที่พี่ทีไม่มีทางจะทำตามที่ฉันเสนอให้แน่นอน ก็เขาไม่ได้อยากจะมองอย่างเดียวไง มือก็ไว ปากก็ไว “หนึ่ง” “นั้นไง พี่ทีแม่งนิสัยไม่ดี” ฉันรู้จักพี่ทีเป็นอย่างดีที่เขาเรียกชื่อฉันแบบนี้ก็เพราะฉันขัดใจ แล้วแบบนี้จะให้ฉันเชื่อคำพูดของพี่ทีได้ยังไง ดูก็รู้ว่าไม่ได้แค่อยากจะดูอย่างที่ปากพูด พี่ทีจับให้ฉันหันเข้าไปหาพร้อมจูบลงที่ริมฝีปากของฉัน แล้วมือมันก็ไม่ได้อยู่นิ่ง พี่ทีใช้มือของตัวเองจับลงที่ต้นขาของฉันพร้อมออกแรงในการบีบเคล้นและมือของพี่ทีก็เริ่มขยับสูงมากกว่าเดิม จากที่เคยอยู่ที่ต้นขาตอนนี้ลามขึ้นมาถึงตรงเนินสาวของฉันแล้ว จนตอนนี้เริ่มรู้สึกเหมือนมันจะมีอารมณ์อีกแล้ว ลิ้นร้อนของพี่ทีได้สอดเข้ามาภายในโพรงปากของฉันทำให้ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกเหมือนตอนนี้รู้สึกหายใจไม่ทัน แต่พี่ทีเขาก็ปล่อยให้ฉันได้หายใจหลายต่อหลายครั้ง “พี่ทีตรงนี้หนูไม่เอานะ” “ไปใส่ชุดมาก่อน ไม่งั้นพี่ไม่ต่อ” นั้นไง พี่ทีมันเจ้าเล่ห์จนตอนนี้ฉันตามอะไรพี่ทีไม่ทันสักอย่าง แต่ก็อย่างที่คิด ฉันขยับตัวเองเพื่อจะเดินไปใส่ชุดตามพี่ทีต้องการ เพราะยังไงก็ไม่หยุดให้ฉันไปลองชุดแน่นอน “ค่ะ” ฉันขยับตัวเองเพื่อที่จะเดินขึ้นมายังชั้นสองของบ้านก่อนที่จะเริ่มเปลี่ยนชุดที่ตัวเองสวมใส่อยู่ ฉันเลือกชุดที่เป็นชุดสีดำที่เป็นกระโปรงที่มีชุดซับด้านใน และพามันคือบางมาก แต่พอใส่มาแล้วมันตัดกับผิวเนียนของฉันอย่างเห็นมันอย่างได้ชัดเจน ฉันขยับตัวเดินตรงมาหาคนข้างหน้า พร้อมเดินที่ระเบียงทางเดินของบ้าน “พี่ที” ฉันเอ่ยเรียกคนที่นั่งตรงโซฟาพร้อมทำท่าทางให้อีกคนดู พี่ทีมองฉันด้วยสายตาที่เรียบเฉย “เชี่ย”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD