ทีที่พาคนตัวเล็กไปถึงปลายทางครั้งแล้วครั้งเล่า เพิ่งได้ปล่อยให้คนตัวเล็กเป็นอิสระช่วงเช้ามืดของวันใหม่ เขาพาคนตัวเล็กมานอนที่ห้องของตัวเองแทนการให้เธอนอนห้องของเธอ เพราะมันเหมือนกับเขาปล่อยให้เธอนอนจมน้ำรัก
ช่วงสายของวัน
ทีค่อยขยับกายตื่นขึ้นมาด้วยอาการ เมื่อยเล็กน้อยเจ้าตัวเดินเข้าไปอาบน้ำก่อนที่จะแต่งตัวแล้วเดินออกมาจากห้องพักทิ้งร่างของหญิงสาวให้นอนอยู่บนเตียงไม่รู้ร้อนรู้หนาว
"อ้าวที น้าว่าจะไปตามเรากับน้องพอดีเลย"แม่ของน้ำหนึ่งทักทายลูกชายของสามีออกมาขณะที่เจ้าตัวกำลังจะเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน
"น้ำหนึ่งไม่สบายครับน้าไม่ต้องไปตามหรอกครับ"ทีเอ่ยออกมาก่อนเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆ กับผู้เป็นพ่อ
"รู้ได้ไง แกเป็นน้องหรอ"
"น้องเดินไปขอยาผมที่ห้อง"ทีตอบพอออกมาทันควัน เพราะดูเหมือนคนเป็นพ่อจะไม่ชอบใจตัวเองเท่าไรทั้งคำพูดและการกรำทำของพ่อตัวเองที่เอ่ยออกมาก่อนหน้า
"ให้มันจริง…"
"พ่อกลัวผมไปทำอะไรยัยป้านั้นหรอ"ทีถามออกมาพร้อมจับจ้องไปที่บิดาอย่างติดกวนใจเขา
"ไอ้ที ฉันมันน้องสาวแกนะ"
"ลูกพ่อไม่ใช่ลูกผม ใช่ไหมครับน้า"ทีหันไปหาตัวช่วยทันที ทำให้นิแม่ของน้ำหนึ่งมองมาที่ทีอย่างเอ็นดูก่อนจะยิ้มให้
"จะทานอาหารกันเลยไหมคะ เดี๋ยวคุณต้องไปทำงานอีก"
"ผมคนเดียวที่ไหนคุณด้วยต่างหาก"
"ค่าา ฉันรู้แล้วลุกทานอาหารได้แล้วค่ะ"คำพูดของนิทำให้ทั้งสองคนพ่อลูกลุกจากโซฟา แต่ทียังมองไปยังบันไดชั้นสองก่อนเดินตามพ่อไปที่ห้องอาหาร
"ว่าแต่พ่อจะกลับกี่โมง"ทีถามในคำถามที่เขาไม่เคยคิดจะถามพ่อเลยสักครั้ง
"ไปสองสามวันทำไม แกจะไม่อยู่หรอ"
"เปล่าแค่ถามเฉยๆ นะครับคุณพ่อ"ทีตอบออกมาเพราะเขาเป็นคนบอกพ่อของเขาเองว่าจะกลับมาอยู่ที่บ้านสักอาทิตย์
"น้าไปด้วยหรอ"
"อ้าวไอ้นี่เมียฉัน ฉันไปไหนจะไม่ให้ไปด้วยฉันต้องหาเมียใหม่ไหมล่ะ"
"คุณก็…."นิปรามสามีที่เริ่มหงุดหงิดลูกชายตัวเองเล็กน้อย
"ขอโทษครับคุณพ่อ ทานอาหารเถอะครับเดี๋ยวเย็นหมด"ทีเรียกความสนใจของทั้งองอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงเหมือนอะไรสักอย่างกระแทกพื้นแต่กลับดังมาจากห้องของที
"เดี๋ยวผมไปดูเอง แมวหรือเปล่าก็ไม่รู้"
"อืมม์"พ่อของทีไม่ได้สนใจลูกชายที่เดินออกไปมีเพียงนิเท่านั้นที่มองไปสนใจเท่านั้น
"มาทานอาหารเถอะคุณเดี๋ยวก็คงลงมาเองนั้นแหละ"
"ค่ะ"นิเดินไปยั่งที่โต๊ะอาหารแล้วเลิกสนใจลูกชายของสามีเธอในทันที
ทางด้านของทีที่ขึ้นมาพ้นบันไดแล้วเข้าตัวก็ไม่รอช้าที่จะรีบเดินเข้าไปดูคนตัวเล็กที่ห้องของตัวเองทันที เพราะเสียงที่ดังคงไม่พ้นคนตัวเล็กที่เป็นคนสร้างมันขึ้นมา
"เจ็บไหม"ทีขยับตัวเองด้วยความเร็วพอสมควรกับการที่เขาเดินเข้าไปอุ้มร่างบางให้ลุกจากพื้นที่เจ้าตัวยังนั่งนิ่งไม่ขยับเพราะความเจ็บที่เกิดขึ้น
"ถามมาได้"
"อย่าเสียงดังพ่อกับแม่อยู่ข้างล่าง"คำพูดของทีทำให้คนตัวเล็กหยุดพูดเสียงดื้อ จนทีต้องเดินเข้าไปอุ้มเธอพร้อมว่างไว้บนเตียง
"พี่บอกว่าเราไม่สบาย แต่เดี๋ยวพ่อกับแม่ก็จะออกไปทำงาน แล้วเดี๋ยวค่อยลงไป"น้ำหนึ่งพยักหน้ารับคำพูดของร่างหนา ทำให้เจ้าตัวเดินออกไปจากห้องอย่างไม่ได้สนใจน้ำหนึ่ง ร่างบางก็ได้แต่มองเขาแล้วพยายามคิดว่าตัวเองจะทำยังไงต่อดี
"มีอะไรหรือเปล่าลูก"นิที่เห็นว่าทีเดินลงมาจากชั้นสองแล้วก็ถามออกมาอย่างเป็นห่วงไม่น้อย
"แมวนะครับ ทำแฟ้มงานผมล่วง"
"เมื่อแกพาเพื่อนมาที่บ้านแล้วน้ำหนึ่งไม่ลำคาญหรอ"พ่อของร่างหนาที่เงียบไปนานพอสมควรถามออกมาทำให้คนที่ถูกถามมองมาที่พ่อก่อนจะเอ่ยตอบข้อสงสัยที่เจ้าตัวอยากรู้
"ไม่นะครับ น้องให้เพื่อนมารับไปเที่ยวกลับมาตอนไหนผมก็ไม่รู้ รู้แค่เดินมาขอยาเท่านั้น"ทีตอบออกไปอย่างธรรมชาติที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะจากที่พ่อเขาพยายามทำคือการจับผิดลูกชายตัวดี
"น้ำหนึ่งมันน้องสาวแก อีกอย่างแกมีเมียแล้วนะ"
"ผมรู้พ่อ พ่อคิดไรของพ่อเนี่ย"ใจจริงของลูกชายอยากจะบอกพ่อตัวเองออกไปเหลือเกินว่าเขากับเมียเขาเลิกกันแล้วแถมหย่าขาดจากกันแล้ว
"เดี๋ยวฉันกับนิจะไปทำงานเลย ดูน้องด้วย ถ้าสายไม่ลงมาก็ขึ้นไปดู แค่นี่ทำได้ไหม"
"ได้ครับคุณพ่อ"ทียังคงทานอาหารตรงหน้าทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากสองคู่ใหม่ปลามันเดินออกไปจากห้องครัว เพื่อเตรียมตัวไปทำงาน แต่ภายในใจของเขานั้นร้อนร้นไปหมดชนิดที่ว่าอยากขึ้นไปดูคนข้างบนมากกว่ามานั่งกินข้าวแบบนี้
แต่เมื่อพ้นเสียงรถของพ่อของตัวเองทีก็รีบเดินขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเองอีกครั้งก็พบว่าร่างบางยังนั่งอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน
"จะอาบน้ำเลยไหม"น้ำหนึ่งพยักหน้าให้กับที ด้วยที่เธอรู้สึกเหนียวไปทั้งตัวทำให้เธออยากอาบน้ำมากกว่าทำเรื่องอื่น แต่พอเธอนั้นก้าวเท้าลงไปที่พื้นเหมือนมันไม่มีแรงและเจ็บไปทั้งขาจนลงไปกองอย่างที่ทีเห็นก่อนหน้านี้
ทีที่ได้คำตอบจากร่างบางก็เดินเข้สไปหาเจ้าตัวพร้อมอุ้มเธอขึ้นจากเตียงก่อนจะพาเข้าไปที่ห้องน้ำของตัวเอง
"เดี๋ยวพี่ต้องพาผนูไปห้องของพี่นะไม่ใช่มาที่นี่"น้ำหนึ่งเอ่ยคำค้านออกมาเมื่อทีวางเธอลงที่เคาร์เตอร์อ่างล้างหน้าแล้ว
"เดี๋ยวไปเอาของมาให้อาบเนี่ยแหละนั่งเฉยๆ ไป"ร่างหนาเอ่ยก่อนเดินไปจากห้องน้ำ ทำให้ร่างบางนั่งรออยู่ใจเย็น เธออยู่ในเสื้อเชิ๊ตตัวโครงของร่างหนา แต่มันดูใหญ่จนซ้อนเธอได้ทั้งตัว
ทีเดินเข้ามาพร้อมของที่ต้องใช้อาบน้ำ ก่อนที่เขาจะนำทุกอย่างไปว่างไว้แล้วเดินกลับมาหาหญิงสาวที่เอาแต่มองแต่ไม่พูด
"จะทำอะไรอ่ะ"ร่างบางตกใจไม่น้อยที่อยู่ร่างหนาก็เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับจับขาเธออ้าออกจากกัน ทำให้เธอต้องรีบรั้งมือไว้ไม่ให้มันอ้าออก
"จะดูให้ไง"
"ดูอะไร"น้ำหนึ่งถามออกมาอย่าไงม่ชอบใจแต่ก็ต้องถึงบางอ๋อเมื่อร่างหนาอ้าขาเธอออกแล้วจับจ้องไปที่ร่องสวาทของเธอที่บวมแดงเล็กน้อยเพราะฝีมือของตัวเอง
"ก็ยังไม่เท่าไหร่เอาต่อได้สบายเลย"ทีเอ่ยออกมาอย่างที่เล่นที่จริงแต่คนตัวเล็กเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องแล้ว