“ไม่ต้องหรอกค่ะ เราไม่มีหลักฐานเพียงพอ เสียเวลาขึ้นโรงขึ้นศาลเปล่าๆ” ปิยฉัตรส่ายหน้าปฏิเสธด้วยความคั่งแค้น ได้แต่บอกตัวเองว่าต่อไปต้องระวังตัวให้มากกว่าเดิมหลายเท่า
“งั้นเดี๋ยวป๊าจะไปเตือนรัฐมนตรีสุชาติให้ว่าอย่าให้ลูกสาวเขามายุ่งกับหนูอีก”
คนที่กุมความลับบางอย่างในมือเอ่ยเสียงทรงอำนาจ นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เจ้าสัวทรงพลจะเห็นแก่หน้าสุชาติ ใจจริงเขาอยากจะจัดการขั้นเด็ดขาดกับพัดชาเสียเดี๋ยวนั้น หากว่าไม่คิดถึงคำที่ให้สัญญากับไว้บิดาผู้ล่วงลับไปแล้ว เพราะตระกูลนั้นมีบุญคุณต่อกันเมื่อครั้งที่ปู่ของท่านเกือบล้มละหาย ฉะนั้นต่อให้บาดหมางมากมายเพียงใดก็ขอให้ให้อภัยสักครั้ง แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่อีกฝ่ายฮึกเหิมล้ำเส้นเป็นหนที่สองก็ให้นับว่าได้ตัดขาดจากความผูกพันฉันมิตร ซึ่งนี่ก็เป็นหนแรกที่สุชาติใช้อำนาจในทางไม่ถูกไม่ควรช่วยลูกสาว แต่ถ้ามีหนที่สองเขาจะใช้วิธีตาต่อตาฟันต่อฟัน
เตี่ยแค่ห้ามไม่ให
