ปิยฉัตรใช้รถใหม่ที่เพิ่งได้มาจากจอมพล ถึงแม้จะแสลงใจเมื่อกระหวัดนึกไปถึงคำพูดของเขาที่ว่ามันคือค่าที่เธอยอมเดินออกมาจากชีวิตเขาง่ายๆ แต่ก็ต้องจำใจใช้มัน ในเวลาที่มีน้องกัปตันอยู่ด้วยเธอไม่ควรหยิ่งไม่เข้าเรื่อง การเอาเด็กน้อยมาลำบากโดยการพาเดินทางด้วยรถโดยสารสาธารณะคงไม่ปลอดภัย อีกทั้งสำเหนียกดีว่าร่างกายของกัปตันไม่ค่อยแข็งแรง เกิดลูกของเขาเป็นอะไรไปในช่วงที่อยู่ในความดูแลของเธอ เธอมิต้องไปทำลูกกับเขาอย่างที่ไอ้คนโอหังนั่นประกาศเอาไว้หรือ แค่นึกก็ขนลุก ฉะนั้นจึงคิดว่าเซฟตัวเองไว้ก่อนเป็นดีที่สุด
เธอขับรถพาน้องกัปตันแวะมาทานชาบูร้านเล็กๆ นามว่า ‘ตัวกลม’ อยู่เข้าไปในซอย เยื้องๆ กับโรงพยาบาลรักษ์ ซึ่งการันตีว่าอร่อยเพราะเคยมาทานกับวาโยหลายครั้ง อีกทั้งรู้จักมักคุ้นกับเจ้าของร้านเป็นอย่างดีตั้งแต่สมัยเรียน เพราะตอนกลางวันร้านจะขายไอติมโบราณ ซึ่งเป็นที่โด่งดังในหมู่นักเรียนนักศึกษา เธอกับธาร
