เช็กโทรศัพท์แล้วไม่มีข้อความสำคัญจากคนที่รอฟังข่าว เธอก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ นั่งกอดอกหลับตานิ่งๆ ไม่นานคนที่ไม่ได้พักผ่อนก็ผล็อยหลับไป
แล้วเธอก็ถูกฉุดเข้าไปในห้วงความฝันอันโหดร้าย ถึงแม้มันจะเป็นการฝันถึงวิญญาณของอรอุมาแบบซ้ำๆ ซากๆ หากทว่าในรายละเอียดมันกลับน่าสะพรึงกลัวกว่าหลายเท่า
“มะ…ไม่…ไม่”
คนที่ตกอยู่ในภวังค์ร้ายขยับริมฝีปากพึมพำ ขณะส่ายหน้าไปมาด้วยสีหน้าทรมาน เหงื่อกาฬแตกพลั่ก ไม่นานเธอก็เบ้หน้า แล้วน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
“ฮึก…”
การถูกฉุดให้เวียนว่ายอยู่ในหลุมดำทำให้คนมีอดีตฝังใจพึมพำทั้งน้ำตาด้วยอาการทุรนทุราย ขณะมือผลักไสวิญญาณร้ายออกไป ใบหน้าชื้นเหงื่อก็ส่ายสะบัดไปมา
“ออกไปนะ..ออกไป๊!”
เสียงสะท้านตะโกนก้องขับไล่ แล้วก็ต้องผวาเฮือกสุดตัว เมื่อมีมือใครคนหนึ่งทาบมากุมตรงหัวไหล่มน เขย่าแรงๆ พร้อมเอ่ยเรียกให้ได้สติค่อนข้างดัง
“ไอ้ปี่! ไอ้ปี่โว้ย!…ลืมตาสิวะ!”
เสียงเรีย
