"เดี๋ยวสิรีน!กุญแจรถตกอะ" เอิร์ธพยามตะโกนเรียก หมายให้ทันร่างอรชร แม้สวมส้นสูงเชียดฟ้าไม่มีวี่แววจะล้มลง แถมเร็วเสียกว่าชายชาตรี
"ขอบใจ" เธอหยุดยืนนิ่งเอี้ยวตัวเล็กน้อย ยื่นแขนแบมือรับเท่านั้น ไม่ได้อยากเสวนากับใครต่อในตอนนี้ อารมณ์นางมารร้ายกำลังครอบงำ ยากจะใจเย็นโชว์ยิ้มสวย
"จะรีบไปไหนกันมารีน ไม่ว่างไปดูไอลูคัสลองชุดเดินแบบมหาลัยหรอ" ส่วนมากมีงานทีไร อาจารย์จะร้องขอให้เขารับงาน เพื่อเรียกชื่อเสียงสถาบันแก่ภายนอก
"ต้องการอะไร" เธอไม่ได้โง่ถึงเดาไม่ออก ว่าคนตรงหน้าประสงค์อะไร
"เราแค่เห็นว่ามันเลือกชุดที่รีนออกแบบไว้ตอนปีหนึ่ง"
"ให้ยัยข้าวเน่าตามไปดูแลสิ" ตอนลูคัสเอ่ยบอกเลิก เธอแทบเจ็บเจียนตาย ด้วยการคบหญิงอื่นซ้อน แถมตอนนี้ยังอยากให้กลับไปในฐานะไหนอีก คงจะโดนตราหน้ามือที่สามชัวร์
"อย่าบอกนะว่ายังทำใจไม่ได้" เอิร์ธยังพูดต่อยืดเยื้อ พยามรั้งหญิงสาวตรงหน้าให้นานที่สุด เขาเคยแอบชอบตอนเธ
