@ บ้านซายน์ หลังบังคับคนตัวสูงด้วยการอยากกลับบ้านพักผ่อน ทั้งที่เขาจะตามเอาเรื่องพวกคนร้าย ยังไม่ทันเห็นหน้าในภาพวงจรปิดสักเสี้ยว คนตัวเล็กรีบชิ่งขึ้นรถโบกไล่ยามผู้หวังดี "ถามจริงๆเหอะ แทนที่จะทำแผลก่อน นี่เธอดันกลัวหน้าไม่สวยเนี้ยนะ" เขาก็ตกใจอยู่เหมือนกัน ตอนมาถึงบ้าน สิ่งแรกที่คนบาดเจ็บถามหา นั่นคือกระเป๋าครีมบำรุงในรถตัวเอง เขาเร่งจัดการใช้วินลูกน้องคนสนิทเตรียมสถานที่ส่วนตัว ให้เธอมีหน้าที่แค่ขึ้นบ้านอาบน้ำ รอทานข้าวมื้อค่ำพร้อมอุปกรณ์ทำแผลเท่านั้น "ตากแดดทั้งวันหน้าไม่ดำก็ให้รู้ไปสิ" ร่างอรชรในชุดนักศึกษา ก้าวเท้าขึ้นบรรไดอ้อยอิ่ง ชะโงกหาสัตว์สี่เท้า แทบเป็นเพื่อนคนนึงยามเหงา เวลาเจ้าของบ้านไม่อยู่ "เธอจะเอาอะไร" เขาไม่ใช่พระเอกดั่งในละคร ถึงเดาความประสงค์นางเอกทุกบทบาทได้ดี "ไลล่าลูกสาวฉันล่ะ" "ทีงี้เรียกลูกสาวได้เต็มปาก" "คนถามดีๆนะซายน์!" "ลูกน้องฉันพามันไปเดินเล่นอยู่ ห