_ หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
"ไม่มีบ้านให้กลับเหรอ ถึงต้องมารบกวนคนอื่น" หลังจากบังคับใช้ซายน์รับผิดชอบ ผลของการเล่นพิเรน เอ่ยสั่งให้หยิบชุดนอนมาแต่งกาย ราวกับเธอเองเป็นเด็ก
มารีนนั่งพิงหลังแนบหัวเตียง วางโน๊ตบุ๊คบนตักเล็ก ระหว่างออกแบบชุดให้อดีตคนรัก พลางแยงสายตาสังเกตุคนด้านข้าง ช่างน่ารำคาญแก่เจ้าของสถานที่ยิ่งนัก
"ถึงมีก็ไม่กลับ ไลล่ายังได้นอนที่นี่เลย แล้วทำไมเจ้าของมันจะนอนไม่ได้" คนตัวสูงนั่งพิงด้านข้าง ยิ่งร่างบางเขยิบเขาก็ยิ่งเบียดซ้ำ ถือสมาร์ทโฟนเครื่องใหญ่ลากปากกาดีไซน์โครงสร้างหุ่นยนต์ ปล่อยเจ้าสัตว์สี่ขาเห่อเจ้าของใหม่สั่นหางระริกใกล้ๆปานลืมถื่นเก่า
เขาไม่มีทางเลือกในเมื่อไม่ได้เตรียมชุดมาพักผ่อน จึงสวมแค่กางเกงนอนสีเข้มของหญิงสาว เผยแผงอกอวดรอยสักหัวมังกร รวมถึงสร้อยรูปเกียร์สุดหวง ดูดึงดูดเชิงมีเสน่ห์
"แปลกคนอยู่ๆก็อยากเป็นหมา"
"อย่าปากดี เดี๋ยวโดนกระแทกก่อนทำงานเสร็จหรอก" มื
