11 ข้างทางก็ไม่เว้น NC25+

1297 Words

เพล้ง!!! "หยุดเลยนะฮาเกน!!" น้ำเสียงหวานตะหวาดดัง เมื่อมาตามน้องชายกลับคอนโด ไม่คิดว่าจะเจอเขากำลังแกล้งสาวใช้ในบ้าน ดึงผมเปียจนคนถูกกระทำมีน้ำตา เด็กสาวรีบวิ่งมาหลบข้างหลังบาง เหมือนเป็นที่พึ่งพิงสุดท้าย "แค่แหย่นิดๆหน่อยๆ ทำเป็นเล่นใหญ่ไปได้" ฮาเกนพูดเหน็บแหนมไม่มีวี่แววสำนึกผิด ทุกครั้งที่เธอเห็นเขามักกลั่นแกล้งเด็กสาวเสมอ ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอทำอะไรผิดหนักหนา "นี่มันมากไปนะเกน!เค้กหยุดร้องนะ ฉันอยู่นี่แล้วเก็บของรีบไปพักเถอะ" พอมองสำรวจไปรอบๆ หนังสือเรียนวัยมัธยมปลายกระจัดกระจายเกลื่อน โดยไม่ต้องบอกก็รู้ฝีมือใคร เจ้าของน้ำเสียงเกรี้ยวกราด เอี้ยวตัวเพียงนิด ลูบศรีษะปลอบประโลมเด็กสาว เกลี่ยน้ำตาออกจากหน้า ก่อนกลับไปจ้องตาผู้กระทำผิดตามเดิม "เข้าข้างกันเข้าไปเถอะ" "แล้วนายไม่คิดว่าถ้าลุงณุมาเจอลูกตัวเองโดนแกล้ง เค้าจะรู้สึกยังไง แถมป๊าอีกคนด้วยถ้าลูกตัวเองสร้างปัญหาหน่ะ" ร่างสูงที่ก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD