_ หลายวันต่อมา
ณ มหาวิทยาลัยชื่อดัง
"ยัยรีนเหมือนช่วงนี้แกจะดวงตกนะ" เยลลี่พูดทัก ตอนหมดเวลาในคาบเรียน เหลือเพียงส่งชิ้นงานให้อาจารย์ประจำภาควิชา นั่งกดดันจ้องรอรับงานตามสั่ง ประหนึ่งถอดจิตวิญญาณสั่งสอน เข้มขึมชวนขนลุก
ชายหนุ่มนายแบบเดินวนหน้าประตู ก้มมองฝีเท้าคล้ายคนคิดหนัก ชะเง้อมองอดีตแฟนเก่าเปิดเผย จงใจให้ทุกคนในห้องเหลียวตาม
"ดวงฉันดีเหมือนหน้าตาย่ะ" หญิงสาวชุดนักศึกษาตอบกลับเพื่อนสนิท ก้มหน้าก้มตาทำเอกสารในมือให้เสร็จ เพราะรู้ว่าคืนนี้นาเบลนัดที่ผับรอแล้ว จะพลาดความสนุกไปได้อย่างไร
"งั้นหน้าตาแบบแกช่วยหันไปทางประตูทีนะ ผู้ชายอะไรบอกเลิกแต่ไม่จบสักที" สิ้นประโยคบอกด้วยถ้อยคำเอือมระอา หลังรู้จากปากมารีนอีกว่า เคยวิ่งตามไปช่วยให้รอดจากฝีมือกลุ่มมาเฟีย
"เขามาหาฉันนะหรอ" มารีนพึมพำถามเบาๆ เอี้ยวตัวหันทางประตู พยักหน้าทักทายเล็กน้อย ซึ่งลูคัสชูมือตอบ เหมือนสมัยตอนคบกันรอเวลาอีกฝ่ายเล
