ในความคิดของกาจน์ที่แพรวพิมพ์ไม่อาจล่วงรู้นั่นก็คือ เขากำลังพยายามๆ ประเมินหล่อน ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์ที่เจอกันก่อนหล่อนจะเข้ามาอยู่ในบ้าน เขาก็ยิ่งอยากรู้ตัวตนจริงๆ ของหล่อน
มารดาเขาจะรู้ไหมว่าเด็กสาวไร้เดียงสาที่ท่านเข้าใจนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่คิด มีนาแนะนำกับเขาว่าแพรวพิมพ์เป็นว่าที่แฟนของพี่ชายของเจ้าตัว และเด็กนี่ก็นั่งเงียบเก็บคำเหมือนตอนนี้ และทำเป็นไม่รู้จักเขาในวันนั้น ทั้งที่เขาเองจำหล่อนได้ เขาก็แกล้งทำเป็นไม่รู้จักหล่อนและดูว่ากลุ่มเพื่อนของแพรวพิมพ์นั้นใช้ชีวิตอย่างไรในยามอยู่นอกบ้านที่มารดาเขาไม่เห็นไม่รับรู้ ปรากฏว่าเป็นแก๊งเที่ยวที่กินดื่มกันอย่างหนักแบบเต็มที่กับชีวิตมากๆ จนเขาเห็นแล้วยังมิวายสงสัยว่าต่อจากนี้พวกหล่อนจะไปปาร์ตี้ยาอีหรือเล่นเซ็กซ์หมู่กันที่ไหนหรือเปล่า...
กาจน์คิดว่าคำถามที่เขาถามและคำตอบที่หล่อนตอบมาอย่างไม่สะทกสะท้านนั้นบอกอะไรได้หลายอย่างเดี่ยวกับตัวหล
