Namalayan ko na lang ang sarili ko na nakahinto na sa harap ng saradong restaurant na pag-aari ng kaibigan kong si Austin.
I know he's a man, dapat ay sa kaibigan kong babae ako lumapit sa sitwasyon ko ngayon. Pero si Austin lang kasi ang hindi mabusisi, siya 'yong klase ng kaibigan na hindi ka kukulitin, unless magkuwento ka sa kanya kung ano ang problema mo, saka ka niya papayuhan at dadamayan ng konti, ganoong klase siyang kaibigan, tahimik pero komportableng kasama.
Hindi talaga ako puwedeng lumapit sa mga female friends ko ngayon, siguradong mag-iingay ang mga 'yon at magtataka sa akin, paulanan pa ako ng mga katanungan. Siguradong mabubuking pa ako kung sakali, I'm not a good liar pa naman lalo na kapag galit, minsan hindi ko kayang itago ang emosyon ko. At kung sakaling mabuking a
