หยกสื่อรัก

ตอนที่ 2 เจ็บปวด

บรื้นน!!

เสียงเครื่องยนต์ดับลงที่หน้าบ้านไม้สองชั้น ร่างท่วมรีบเปิดประตูรถพร้อมกับก้าวตรงดิ่งเข้าไปในบ้านไม้โทรมๆสองชั้นทันที ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามที่เธอคิด ผู้จัดการสาวรีบเดินไปถึงตัวเด็กในสังกัดก่อนจะจับหมับเข้าที่ต้นแล้วโอบกอดคนที่ร้องไห้จนตัวโยน

“ไม่ร้องๆ อย่าร้องนะคนเก่งของพี่”ยิ่งเธอปลอบ นางเอกสาวยิ่งสะอื้นไห้หนักกว่าเดิมอีกหลายเท่า

“พะ..พี่เอ้ หนูฮรึก”ดวงตากลมโตที่มีแต่ความใสซื่อเงยหน้ามองผู้จัดการที่มายังไงเธอเองก็ไม่รู้ เมื่อรู้ว่าเป็นคนที่เธอไว้ใจได้ใบหน้าสวยหวานก็ซบลงบนอกก่อนจะหลับตาข่มความเจ็บปวดเอาไว้

“ฮึ! ดีกับมันจริงๆหรือว่ามันหาเงินให้ได้เยอะล่ะ”คนที่ยืนมองอยู่ไม่ไกล พูดในเชิงเหยียดหลานสาวตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง สายตาชิงชังที่มองไปยังร่างบาง ทำให้ผู้จัดการสาวกัดฟันไว้แน่น

เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นทุกวันจนเธอที่เป็นผู้จัดการเกือบจะทนไม่ได้หลายครั้ง แต่คนในอ้อมแขนเธอได้แต่บอกว่าอย่าไปตอบโต้เขาเลย ยังไงเขาก็เป็นผู้มีพระคุณ เธอจึงอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ทุกครั้งที่ตกอยู่ในเหตุการณ์นี้ ได้แต่ข่มใจไว้เหมือนทุกครั้ง

“หยุดพูดจาเหยียดหยามคนอื่นเถอะคะป้า ถ้าให้ป้าไปอ้าขาให้พวกเด็กแว่นท้ายหมู่บ้าน ป้ามีความรู้สึกอย่างไร โซเองก็มีความรู้สึกต่อลูกชายป้าแบบนั้นล่ะคะ”เธอก็ว่าจะอดไว้แล้ว แต่ครั้งนี้เธออดกลั้นไม่อยู่จริงๆ ไหนจะรอยนิ้วมือห้านิ้วบนหน้านางเอกสาวอีก วันนี้ด้ายแดงๆที่มีอยู่มันขาดสะบั้นไม่เหลือชิ้นดี

“อีบ้า! คนหนึ่งก็แม่เล้าคนหนึ่งก็กะหรี่ หวงแหนกันดีนัก”คนที่ไม่เคยโดนด่ากลับสักครั้ง ควันเริ่มออกหูเพราะความโกรธที่โดนเด็กสาวรุ่นลูกด่าเข้าให้

“ฉันจะไม่ให้โซกลับมาที่บ้านหลังนี้อีกแล้ว ป้าคิดว่าไม่มีโซป้าจะมีกินมีใช้อย่างทุกวันนี้ไหม!”ผู้จัดการสาวก็ฟิวขาดไม่แพ้กัน ยิ่งเห็นคนในอกร้องไห้จนสลบไปแล้วเธอยิ่งคิดว่าดีเหมือนกัน ทุกครั้งนางเอกสาวจะห้ามเธอตลอดแต่วันนี้ไม่

“ทำไมกูจะอยู่ไม่ได้ มึงไม่รู้หรือไงว่าลูกกูทำงานอะไรอยู่”คนที่ถูกกล่าวถึงเบ่งกล้ามเชิดหน้าขึ้นทันที ผู้จัดการสาวได้แต่ยิ้มเยาะ

“ก็ดี เลี้ยงกันได้ก็ดี บุญคุณที่ยัยโซติดไว้ เอ้ว่ามันหมดตั้งแต่เธอได้สิบขวบละมั้ง ใช้งานเธอตั้งแต่ยังไม่เช้าจนดึกดื่นทุกวันๆ”มือสองข้างกำเข้าหากันแน่น อย่างนึกสงสารคนที่ในอ้อมกอด เธอรู้จักโซฟี่ดี เด็กสาวอายุ 10 ขวบ ที่ต้องเข็นรถข้าวแกงไปขายหน้าโรงเรียน บางครั้งแอบขึ้นไปเรียนคนเป็นน้าจับได้ก็โดนทำโทษจนขาลาย

“ปากดีนะมึง ยังไงมันก็ต้องเป็นทาสกูตลอดไปจนมันตาย!”

“มันจะกะ..”

“พี่เอ้พาหนูออกไปจากตรงนี้เถอะค่ะ”คนที่พยายามปรือตาอย่างหนักขึ้นมามองเหตุการณ์ รีบห้ามผู้จัดการทันที

ผู้จัดการสาวได้แต่จิ๊ปากอย่างไม่พอใจ แต่ก็ยอมพยุงคนในอ้อมกอดออกไปจากตรงนี้ พอมาถึงรถเธอก็ให้คนในอ้อมแขนเข้าไปนั่งข้างคนขับพอจัดคนที่ดูท่าทีอ่อนแรงให้นั่งเรียบร้อยแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะมองกลับเข้าไปในบ้านหลังนั้นที่มีสองสายตามองมาด้วยความชิงชัง

“ยัยโซขอไว้ก่อนนะ”พูดจบก็ตัดใจจากเรื่องที่เกิดขึ้นรีบเข้าไปนั่งประจำตำแหน่งแล้วออกรถมุ่งตรงไปยังคอนโดทันที

@ประเทศจีน

บนเรือสำราญที่มีผู้คนมากกว่าสามพันคนกำลังเข้ามาจอดเทียบท่าเรือ สัญลักษณ์ที่ทุกคนเห็นบนหัวเรือต่างรู้ว่าเรือสำราญลำใหญ่นี้เป็นของใคร เศรษฐีอภิมหาเศรษฐีต่างมาพักผ่อนบนเรือสำราญที่มีบริการครบครั้น มีทุกอย่างที่พวกเศรษฐีต้องการ พอเรือเข้ามาจอดเทียบท่าเรียบร้อยหลังจากออกจากท่าไปประมาณครึ่งเดือนได้ ก็วนหัวเรือกลับมา ทุกอย่างมันอยู่ในกำหนดการของใครบางคนหมดแล้ว

“ของๆเราอยู่ใต้ท้องเรือครับนายน้อย รอให้ผู้คนลงไปจากเรือก่อนค่อยจะนำลงมาจะได้ไม่เป็นจุดสนใจครับ” ลีออง เดินมารายงานคนที่นั่งยืนอยู่ที่ท่าเรืออีกฝั่งเพื่อสังเกตการ

“อย่าให้พลาด ระวังหมาลอบกัดด้วย”

ดวงตาเฉี่ยวคมหันกลับมามองคนสนิทก่อนจะปรายตาไปมองเรือสำราญที่ติดตราสัญลักษณ์ของบริษัทที่เขาบริหารอยู่ นัยต์สีฟ้าครามหม่นๆที่ใครได้มองต่างก็ต้องตกอยู่ในภวังค์ จมูกเป็นสันโด่ง รับกับริมฝีปากบางหยักสีชมพูเข้มได้รูปน่าสัมผัส โหนกแก้มที่รับกับคางตอบได้รูปเหมือนกับผู้หญิง ยิ่งทำให้ใบหน้าคนคนนี้มีเสน่เหลือล้น คิ้วดกดำกันให้ได้รูปทรงอย่างคนเอาใจใส่ในใบหน้าตัวเองเป็นอย่างดี ยิ่งทำให้ใบหน้าที่เหมือนกับสวรรค์ปั้นมาอย่างลงตัว ไม่ต้องลงทุนเสริมเติมแต่งอะไร ผู้ชายคนนี้ก็มีใบหน้าที่อันตรายต่อความรู้สึกของผู้หญิงไปเกือบทั่วโลก แถมยังเป็นลูกเสี้ยวตั้ง 3ประเทศทำให้เขาโด่งดังในแวดวงนักธุรกิจอยู่ไม่น้อย ความสูงที่พกมาถึง 189 ทำให้เขาดูโดดเด่นในสายตาผู้คน พ่วงด้วยชื่อเสียงที่เลื่องลือในแวดวงคนรวยยิ่งทำให้ใครๆก็ต้องรู้จักเขา

หลี่ เรดิซั่น บาร์สิน็อค นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ฉายาที่นักธุรกิจเกือบทั่วทุกมุมโลกตั้งให้เขาคือ ปีศาจท่าเรือ ด้วยความสามารถที่มีเกินขีดอายุทำให้เขาประสบผลสำเร็จในการก่อตั้งบริษัทเกี่ยวกับกานขนส่งทางน้ำ ทางบก ทางอากาศเป็นอย่างมาก แต่สินค้าที่ส่งนั้นใช่แค่ทำมาค้าขายอย่างบริสุทธิ์จริงหรือ แน่นอนว่าไม่! ความเก่งไม่ใช่แค่การบริหารบริษัท แต่เขายังคว้าเกียรตินิยมอันดับหนึ่งมา 3 ปีติด จบปริญญาเอกตั้งแต่อายุ 23 ปีอีกด้วย

สาวเล็กสาวใหญ่ครึ่งค่อนประเทศต่างอยากเป็นสะใภ้อภิมหาเศรษฐี ยิ่งข่าวคราวเมื่อ 3 ปีก่อน ยิ่งทำให้ผู้หญิงพวกนั้นมีหวัง เด็กสาวที่หมั้นหมายของตระกูล ได้เสียชีวิตตั้งแต่เยาว์วัย ทำให้ผู้เป็นพี่ไม่มีนายหญิงในรุ่นนี้ บวกกับนิสัยใจคอที่นิ่งเงียบและเย็นชาเหมือนคนเป็นบิดา นั้นยิ่งทำให้สาวๆต่างคิดว่าเขาต้องเป็นเสือกินเงียบแน่นอน และมันก็ใช่ แต่คนอย่างเรดิไม่เคยใช้ผู้หญิงเปลือง เอาง่ายๆคือเขาไม่ค่อยสนเรื่องเซ็กส์มากกว่า วันๆทำแต่งาน แต่หญิงสาวพวกนั้นก็ยังคิดว่าสักครั้งอยากจะร่วมเตียงกับผู้ชายที่สมบูรณ์แบบเฉกเช่นเขาเหมือนกัน จะมีวาสนาพอไหมที่จะได้แต่งเข้าตระกูลใหญ่ทั้งในอังกฤษและประเทศจีนอย่างตระกูลนี้

“อย่าลืมสับเปลี่ยนของ อย่าให้พวกโง่ๆนั้นจับได้”ดวงตาเฉี่ยวคมที่ใครต่อใครได้สบตาต่างต้องยอมโดยศิโลลาบ ปรายตรามองสินค้าตัวอย่างก่อนจะยกยิ้มขึ้นมาอย่างผู้ถือชัยมากกว่า

ทองคำแท้มากกว่า 1000 ตัน ถูกขนลงมาสวนทางกับนักท่องเที่ยวที่ลงจากเรือมาเหมือนกัน จึงไม่เป็นจุดสังเกตเพราะทุกคนคิดว่าพนักงานขนข้าวของเครื่องใช้ลงมานั้นเอง เรดิมองภาพตรงหน้าก่อนจะพยักหน้าให้กับตัวเองเบาๆ พรุ่งนี้คงจะมีข่าวใหญ่สะเทือนวงการไปอีกนานแน่นอน!!