ตอนที่ 3
851 Words
มิลินถามตัวเองว่าใครเพราะไม่กล้าปักใจเชื่อ ทั้งที่ผู้ต้องสงสัยมีคนเดียวเท่านั้น คนเดียวที่จะเข้านอกออกในเรือนหอของหล่อนได้ เพราะหากเป็นคนงานชายคงไม่กล้าเดินผ่านบ้านใหญ่มาที่นี่แน่ แถมยังเข้ามาในห้องนอนของหล่อนโดยไม่มีคนในบ้านรู้เห็น ย่อมเป็นไปไม่ได้
ดังนั้นคนเดียวที่อาจเป็นเจ้าของน้ำเหนียวค้นหวานมันนี้ก็คือ ‘คุณเตี่ย’
“น้ำคุณเตี่ยใช่มั้ย”
คิดว่าใช่แต่ก็ไม่กล้าปักใจเชื่อ หรือหล่อนพยายามบอกตัวเองไม่ให้เชื่อกันแน่ เพราะ ‘คุณเตี่ย’ คือ ‘พ่อผัว’ ของหล่อน แม้จะไม่ใช่พ่อแท้ๆ แต่คุณเตี่ยก็เลี้ยงกวินมาตั้งแต่เล็ก และธุรกิจของครอบครัวที่เจริญรุ่งเรืองได้มากมายขนาดนี้ก็เพราะน้ำพักน้ำแรงของคุณเตี่ยทั้งนั้น กวินถึงได้ทั้งรักและเกรงใจคุณเตี่ย
และจะว่าไปการที่กวินสมัครทหาร ส่วนหนึ่งนั้นก็มาจากความต้องการของคุณเตี่ย เพราะคุณเตี่ยพูดให้กวินฟังอยู่เสมอว่าเป็นลูกผู้ชายควรจะอดทนและมีระเบียบวินัย และหากได้เป็นทหารนั่นจะเป็นการอบรมบ่มนิสัยความมีวินัยให้ติดกับตัวไปจนตลอดชีวิต กวินจึงไม่ลังเลเลยที่จะเข้าสมัครเป็นทหารในทันทีเมื่อเรียนจบ
แต่สำหรับหล่อน คุณเตี่ยเป็นชายไทยเชื้อสายจีนอายุย่างเข้า 50 ปี ที่ยังคงความหนุ่มหล่อ แต่ขึ้นชื่อเรื่องความเฮี้ยบ ดุ แม้จะไม่ได้ดุหล่อน แต่คนในบ้านก็เกรงอกเกรงใจ โดยเฉพาะแม่ของกวิน ซึ่งเป็นสะใภ้คนไทย แถมมีลูกติดคือกวินมาก่อนแล้ว นั่นยิ่งทำให้แม่เกรงใจคุณเตี่ยที่สุด
และที่หล่อนเพิ่งรู้ตอนที่เข้ามาเป็นสะใภ้ที่นี่แล้วก็คือ พนักงานสาวที่อยู่ในร้านล้วนแต่เป็นเมียของคุณเตี่ยทั้งสิ้น ซึ่งแม่ของกวินก็รับทราบและยอมรับได้ เพราะยังไงเสียแม่ของกวินก็เป็นเมียใหญ่ บรรดาเมียพวกนั้นมีหน้าที่ให้ความสุขกับคุณเตี่ยและทำหน้าที่เป็นพนักงานของร้าน นอกนั้นไม่มีใครมีสิทธิ์ในทรัพย์สินและจะไม่มีโอกาสได้ตั้งครรภ์
ทั้งคุณเตี่ยและแม่ของกวินป้องกันเป็นอย่างดี หากใครฝ่าฝืนปล่อยตัวเองให้มีลูกก็จะถูกขับออกจากบ้านไป ซึ่งตลอดระยะเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา ทั้งคุณเตี่ยและแม่ของกวินก็ปกครองครอบครัวอยู่ร่วมกันได้อย่างเป็นสุข เพราะคุณเตี่ยรวยมาก เงินบันดาลได้ทุกสิ่ง
แต่ละเมียที่อยู่ร่วมกันก็ได้รับทรัพย์สินที่คุณเตี่ยซื้อและโอนให้โดยไม่เกี่ยวกับทรัพย์สินที่มีอยู่เดิม ไม่มีใครคิดจะทะเลาะเบาะแว้ง และไม่มีใครคิดจะฝ่าฝืนคำสั่งด้วย แต่หากบรรดาเมียเล็กคิดจะลาออกเพื่อไปมีครอบครัว คุณเตี่ยก็อนุญาตแต่โดยดี เพราะนั่นจะเป็นการเปิดโอกาสให้คุณเตี่ยรับเมียใหม่เข้ามาอีก 1 คน
เรื่องราวพิลึกพิลั่นนี้หล่อนเคยเห็นแต่ในละครไม่คิดว่าจะมีอยู่จริง แต่ทั้งหมดนั่นจะไม่เกี่ยวกับหล่อนเลย ถ้าคุณเตี่ยจะไม่เป็นผู้ต้องสงสัยเพียงหนึ่งเดียว
มิลินกำกางเกงในตัวเองแน่น เดินมาที่เตียง ก่อนจะค่อยๆ คลี่ปราการด่านสุดท้ายที่จะสัมผัสตัวตนของหล่อนออก น้ำข้นๆ ที่เปื้อนอยู่ ทำให้หล่อนเกิดอาการแปลกๆ
มิลินหลับตาพริ้มเห็นภาพคุณเตี่ยยืนอยู่หน้าห้องน้ำของหล่อน มือหนึ่งกำดุ้นสาวเข้าออก อีกมือหนึ่งกำกางเกงในของหล่อนยกขึ้นปิดจมูกเพื่อสูดดมความหอมสลับกับแลบลิ้นออกมาเลียบริเวณเป้า
ดุ้นยาวใหญ่ขาวอมชมพูตามสีผิวของคุณเตี่ย ถูกฝ่ามือกำรูดเข้ารูดออก สลับกับเสียงหอบหายใจของคุณเตี่ย ไม่นานคุณเตี่ยก็พร้อม คุณเตี่ยรีบนำกางเกงในของหล่อนมาจ่อเข้าที่ส่วนหัวของดุ้น สาวเร็วๆ ไม่กี่ครั้งน้ำขาวข้นก็พวยพุ่งกระฉูดออกจากส่วนปลายหัวเห็ด
หล่อนได้ยินเสียงดังปิ๊ดปิ๊ด จากแรงอัดฉีด และเห็นคุณเตี่ยแหงนหน้าครวญครางเรียกชื่อหล่อน
‘มิลินจ๋า… ดูดน้ำของผัว เลียน้ำผัว อูย… เลีย อูย...’
“หวานค่ะผัวขา หวาน… อืม…”
มิลินแลบลิ้นเลียน้ำที่ค้างอยู่ที่เป้ากางเกงใน มือก็กำเต้าอวบใหญ่ของตัวเองอย่างไม่รู้ตัว ทว่ารสหวานซ่านลิ้นที่หล่อนเลียและกลืนกินอย่างเมามันกลับทำหล่อนชะงัก
“บ้าแล้วมิลิน เธอทำอะไรเนี่ย”
บอกตัวเอง แต่รสชาติคาวคลุ้งก็เร้าใจอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าส่ายไปมาไม่อาจรับสิ่งที่หล่อนกำลังรู้สึกและอยากจนสั่น จุดนั้นคันยิบยับ อยากได้สัมผัส อยากได้อะไรก็ได้ที่จะทำให้หล่อนหายคัน
ความผิดชอบชั่วดีปะเดปะดังกันเข้ามาในหัวใจ แต่ความอยากที่มากล้นก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น ยิ่งมาถูกกระตุ้นด้วยกลิ่นและรสชาติจากสิ่งที่คุ้นเคย นั่นยิ่งทำให้มิลินหักห้ามใจตัวเองไม่ไหว
- Writer
