KAYIP AĞA

Rojda.. Mizgin.. Mirza.. Ayaz.. Yavuz.. Rojda acılarla yoruldu.. Mizgin hırsına yenik düştü.. Mirza merhametli ve aşk adamıydı.. Ayaz annesinin acılarıyla büyüdü.. Yavuz en büyük derdi çekti.. Mirza’nın gözleri karısına bakıyordu. Çaresizce ağlaması dinmezken sevdiği kadının perişan halini gördü. "Rojda" dediğinde başını salladı. "Olmaz kabul etmem." diyerek bağırdı. Mirza’nın elinden bir şey gelmemesi onu daha çok delirtiyordu. "Bana bunu yapma." dedi. Sesi titriyordu. "Beni diri diri toprağa koyma." dediğinde diz üstü çökmüştü." Bizi bitirme" dedi. Mirza ölmek istedi. Sevdiği kadını üzmektense ölmeyi tercih etti. "Yapma gönlümün ruhu şad olsun ki ona dokunmam sadece anlaşmalı olacak" dediğinde bir ümitle bakıyordu. Kocasının elinden tutup, "Söz ver ona asla dokunamayacaksın." dediğinde alnına öpücük kondurdu. "Yemin ederim dokunmam sana sözüm olsun." dedi. Delal Hanım odaya girdiğinde gelinine bakıyordu. "Rojda güzel kızım." diyerek sarılıp saçlarını okşadı. "Ana" diyerek ağlarken Delal Hanım'ın yüreği paramparça oldu. "O isterse evin gelini olsun ama sen benim kızımsın." dedi. "Ana ilerde çocuğum olursa." dediğinde Delal Hanım ona bakarken, "İnşallah olur da o kız geldiği gibi gider." dedi. Aşiretin büyüğü olan Hamza Ağa kızı bırakıp gitti. ... Mizgin hırsına yenik düştü. Anlaşmayı unuttu. Mirza’nın karısı olacağını düşündü. Ama bu konuda yanıldı. Çünkü Mirza onun yüzüne bile bakmıyordu. Mizgin bakması için elinden geleni yapmıştı. Rojda'nın canını yakmak için her fırsatı değerlendiriyordu. "Bana bak kızım alırım seni ayağımın altına." "Sıkıyorsa yap bak bakalım bu konak sana nasıl mezar oluyor." Delal Hanım üst katta herşeyi duymuştu. Öfkeyle odaya girdiğinde, "Haddini bilesin karşında Mirza’nın karısı bu konağın Hanımağası vardır." dediğinde Mizgin sinsi sinsi güldü. "Daha çocuk bile veremedi. Nasıl Hanımağa oluyor." dediğinde Delal Hanım bir tokat attı. "Kes sesini odana geç" diyerek bağırdı. Rojda'nın yüreği kaç kere paramparça olacaktı. Buna daha ne kadar dayanacaktı. "Ana bu bana böyle bir şey daha derse konağı onun başına yıkarım." dediğinde Delal Hanım güldü. "Sen onu bana bırak hadi akşama hazırlık yap" dedi. Odadan çıktığında Mirza’nın gelmesiyle herkes masaya oturdu. Mizgin'in suratı asıktı. Bu zaten kimsenin umrunda değildi. Onun tek derdi. Mirza'yı kendine aşık etmekti. Rojda kahveleri yaparken Mizgin'in ona çarpmasıyla tepsi düşmüştü. "Rojda" diyerek endişeyle karısına koştu. Mizgin'in artık zoruna gidiyordu. Gözlerine bakarak, "Bende yandım." dediğinde Mirza ona bakarken, "Buz koy" diyerek tersledi. Karısının elinden tutup odaya götürdü. Mirza odanın kapısını açtığı anda şoka girmişti. Karısına bakarken, "Rojda" dediğinde karısı dudaklarını öpmüştü. "Herşey senin için kocacığım." dedi..