“แกจะว่าฉันตาถั่วก็ไม่ถูกต้องนักหรอกน่ายายบัว แกลองคิดดูนะว่าอะไรหลายๆ อย่างที่เขาแสดงออกมามันเข้าเค้าไปหมด คนอะไรทำตัวเนี้ยบอยู่ได้ตลอดเวลาทั้งที่อยู่กับบ้าน แม้แต่ชุดออกกำลังกายนะยังแต่งสีขาวทั้งชุด ขนาดเหงื่อออกจนชุ่มตัวฉันยืนอยู่ใกล้ๆ ยังไม่ได้กลิ่นเหม็นเลยสักนิด แล้วชื่อรัศมีจันทร์น่ะเป็นชื่อผู้หญิงชัดๆ ”
“มันไม่แปลกหรอกแกที่คุณภัทรแต่งตัวเนี้ยบ แม้กระทั่งชุดออกกำลังกาย แล้วแกโชคดีแค่ไหนที่ได้อยู่ใกล้ชิดเขาจนกระทั่งได้กลิ่นเหงื่อ”
“ได้กลิ่นเหงื่อผู้ชายเนี่ยถือว่าโชคดีหรือยายบัว แกอย่าให้มันเวอร์นักเลย” พริมาต่อว่าเพื่อนเสียงเขียวแต่กลับได้ยินอีกฝ่ายหัวเราะร่วนมาตามสาย
“กลิ่นเหงื่อผู้ชายคนอื่นอาจโชคร้าย แต่ของคุณภัทรถือว่าโชคดีย่ะ แล้วชื่อที่ใช้เขียนบทว่ารัศมีจันทร์น่ะไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก นักเขียนบทหรือแม้แต่นักเขียนนวนิยาย ไม่มีใครใช้ชื่อจริงกันหรอก ส่วนใหญ่จะเป็นนามปากกากันทั้งนั้
