ลินด์เดินทางไปถึงบริษัทก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง หญิงสาวนั่งรอที่เดิมเหมือนเมื่อวาน จนเวลาผ่านไปร่วมชั่วโมงแต่เธอยังไม่เจอใครเลย ดวงตาสวยมองนาฬิกาข้อมือและทางเดินสลับกันไปมา จนมีผู้หญิงวัยกลางคนสวมแว่นหนาเตอะเดินนำหน้าหญิงสาวที่มีอายุน้อยกว่าสองคน กำลังเดินมาทางที่เธอนั่งอยู่ แต่แล้วสามคนนั้นก็เดินผ่านเธอไป ราวกับว่าเธอเป็นธาตุอากาศ ลินด์ได้แต่นั่งรอต่อไป “ไหนบอกว่าเก้าโมงเช้าไง” ร่างอรชรนั่งหน้าหงอยจนเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง เสียงลิฟต์ก็ดังขึ้น หญิงสาวมองไปก็พบร่างสูงใหญ่ของเจ้านายอย่างคุณรามเดินออกมา รามสูรยกยิ้มครู่หนึ่งเมื่อหญิงสาวยังอดทนรอ ถึงแม้ว่าจะเลยเวลานัดไปหลายชั่วโมงแล้วก็ตาม ลินด์ลุกขึ้นยืนเมื่อเจ้านายกำลังเดินเข้ามาหาเธอก่อนจะก้มโค้งทักทาย “รอนานหรือเปล่า” ลินด์ถึงกับเผลอกัดริมฝีปากตนเองอย่างแรงเมื่อได้ยินคำถามนั้น สามชั่วโมงคงไม่นานหรอกมั้ง! “ไม่นานค่ะ” เธอเก็บสีหน้าและอ