The Playing Priest

KAPITULO: CUATRO

The meeting has set with a table in the shade of ash-black, 17 Celsius at room temperature, 13 chairs set for the department heads, a combination of black and white curtains, and golden chandeliers of his reference.

"So what do you expect me to do, Mr. Fernandez?" He asks with a calm voice.

Lahat ay nakakaramdam ng tensiyon sa simpleng tanong lang ni Mr. Valderama. Makikita ang pamumutla sa mukha ng vice president ng department gayundin sa ibang heads ng kumpanya.

"I think we must decrease the financial donations allotted for the orphanages, scholarships, and other entities for community donations." Mr. Fernandez replied.

They're discussing the finances that affect their operation and revenue for the last quarter. They decrease the number of donations to let the RD department use the money instead. Increasing and decreasing the budget for the Cost of Good Sold and other expenses might affect the company's net revenue. The strategic plan should be done carefully by the department of heads to increase sales as well as revenue.

Nagtaas naman ng kamay ang head ng operation department bago nagsalita, "But how about the change of plans in the marketing department?"

"It can't be. Since our primary target market is billionaires and not average people." Mrs. Molina's sarcastically replied.

"If we use the cost-cut method for this month?"

Vaun knew that cost-cutting method is too risky. Para mabawasan ang expenses sa isang departamento ay kailangan magbawas ng tauhan o materyales na gamit sa production. Hindi naman pwedeng ibaba ng husto ang budget sa prooduction dahil iyon ang binibili at mabenta sa kanilang kompanya.

"And what? To terminate our workers and slow down the operation? It will just affect the operating hours. And worst, we can't provide our product on time." sagot ni Mrs. Molina na siyang head ng marketing department.

Great. They're just arguing in front of me instead of suggesting a new plan. Should I decrease their wages for their unsatisfactory work instead of the donations? Napapailing nalang siya dahil paniguradong sasakit na naman ang ulo niya ngayong araw.

Muling bumaling si Vaun sa head ng finace at hindi nakaligtas sa kaniyang paningin ang biglang paglunok nito. "How about the finance department? What can you suggest?"

Everyone looks to Mr. Tadeo to hear his comments. He clicks something from his iPod and shows the financial statement for July. Lumabas ang mga table at figures na naglalaman ng SPL, Balance sheet, at Statement of Cash Flow.

Kahit nanginginig ang kamay ay naituro nito ang table na may SPL. "As you can see, the table for COGS has been adjusted already. We cannot just decrease the budget for another department for increase in net revenue." He formally said.

"It means we have to choose between putting new investment or decreasing the donations?" Napahawak si Vaun sa sintido niya habang nagiisip ng panibagong ideya.

"Yes, sir." sagot ni Mr. Tadeo.

Inilapat ng binata ang kaniyang kamay sa ibabaw ng kaniyang lamesa at pinadaanan ng tingin ang heads ng bawat department. He can't let this meeting hang. Hindi pwedeng maging walang saysa ang usaping ito. He needs to decide for the sake of their benefits. Also, para ma-maintain ang market share at status ng kumpaniya sa mismong market.

"Let's vote now." utos ni Vaun at tinignan si Mrs. Mendo to take over the voting session. Tumango naman ito bilang pagtugon.

"Raise your hands kung agree kayo na magput ng new investment." saad nito.

Wala naman nagtaas ng kamay. Ayaw rin kasi ng mga ito na mas mangarag dahil sa panibagong documents na tatrabahuhin nila. Paniguradong sila rin ang gagawa ng bagong feasibility study at lilipat sa bagong investment.

"Okay, so technically you all agreed with declining ng mga donasiyon. Any violent reaction or comments?" Tanong pa ni Mrs. Mendo sa kasamahan niya.

Wala namang nagsalita kaya bumalik ang atensiyon nila kay Mr. Valderama. "Everyone. Review your files once more before you handed it to me. Ayokong ako pa ang makakakita ng mali sa document niyo."

"Yes, Sir." Sagot naman ng mga ito.

Bagamat madalas sa mga kasama niya ay may edad na ngunit napakataas pa rin naman ng respeto ng mga ito sa kaniya. At dalawa lang ang dahilan non. Una dahil siya ang may ari ng kumpaniya, pangalawa dahil mataas siya magpasweldo. Magiging malaking hatak ang dalawang bagay na ito para makapagbigay sila ng serbisyo at manatili sa kumpaniya. Most probably to endure his attitude.

"Gumawa kayo ng another strategic plan per department. Make sure na maresolve ito before weekends." dagdag ni Vaun.

"Sir, masiyado po yatang maiksi ang preparatory time?" nagbabaka-sakaling tanong ni Mr. Tuazon.

Napangisi si Vaun bago sumagot sa matanda, "You know me, Mr. Tuazon. Either you do your task, or leave my company."

Napabuntong hininga na lamang ito sa isinagot ng binata. "Sorry, sir."

"I want it Friday afternoon." pinal na saad niya.

Napatingin sa kaniya ang mga heads na nanlalaki ang mga mata at nakaawang pa ang mga bibig. Namumutla ang itsura ng mga ito sa hindi makatarungang deadline ni Vaun. They only have a day left.

"That's beyond possibility, sir." angal ni Mrs. Molina na sinang-ayunan naman ng iba.

"Or today at 6pm? You choose." Mas nanluma ang mga ito sa sinagot niya.

"Lahat ng hindi makakapag-comply ng document ay matatanggal sa posisyon. Wala akong pakialam kung sampung taon na kayo sa serbisyo. Ayoko ng incompetent sa kumpaniya." His voice echoed to four corners of conference room. "Meeting adjourned."

Nagpaalam ang mga department heads sa kaniya at isa-isang lumabas. Tahimik lang siyang naghihilot ng sintido habang nakaupo pa rin sa swivel.

Wala naman sa kaniya kung babawasan ang donasiyon na ibinibigay nila. Kung tutuusin ay pabor pa siya na alisin ang donasiyon na ibinibigay sa mga bahay ampunan. Madalas ay wala naman silang benefit dito bukod sa sinasabi ng mga madreng "prayers."

He has nothing against sa mga belief ng ibang tao. Wala naman siyang galit sa Diyos o sa mga lingkod nito. Kaso, wala rin siyang panahon na itiwala lahat sa Diyos. Naniniwala siya sa sinasabi ng ibang tao na "nasa Diyos ang awa, nasa tao ang gawa." Kaya hindi pwedeng lahat ay idaan lang sa 'prayers' dahil ginagawa nalang 'yong alibi to justify themselves.

Kung hindi lang dahil sa marketing strategy ay baka matagal na siyang hindi nagbigay ng donasiyon sa mga ito. Madalas ay mga scholars lang ang napapakinabangan niya sa lahat ng tumatanggap ng pera mula sa kumpaniya. Bukod dito ay lahat puro walang balik aside sa brand name exposure.

Ilang sandali lang habang siya ay nagiisip biglang nagring ang phone niya. Pero dahil nakita niya ang name ng caller mabilis niya rin pinindot ang end botton.

"Good morning to the handsome me!"

Tangina. Ano na namang ginagawa ng Iyel na to dito?

Naasar niyang tinignan ang bagong dating at halos masilaw naman siya sa laki ng ngiti nito.

"Wag mo kong pagnasaan ng ganyan, Vaun. Masyado kang halata eh."

Pabirong saad nito na ikinaangat ng kilay ni Vaun. Ang hayop na 'to kakatawag lang bigla nalang nandito sa harap ko para mangbwiset.

"Gago. Anong kailangan mo?" Inis na turan niya.

"Hahaha. Di na talaga matatago ang sign of aging sayo, dude. Masayado kang nakabusangot." Lumapit ito at umupo sa kanang upuan sa tabi niya.

Tangina talaga at lumapit pa ang gago. Ano bang gagawin ko sa isang 'to?

"Lumayas ka na, Iyel. Marami akong trabaho." Inis akong tumayo at lumabas ng conference room.

Hayop na yan. Ako ang mayari, ako pa ang lumabas.

Rinig ko namang sumunod siya sakin. Panay ang bati niya sa mga nadadaanang staffs. Lahat din naman ay napapayuko sa tuwing mapapansin ang presensya ko.

"Vaun! Buksan mo 'to!" Sigaw niya mula sa labas ng opisina ko.

Ang dami kong problema para isabay pa ang pagbaby sitter sa bilyonaryong gaya ni Iyel na walang magawa sa buhay.

"Vaun, pinapunta ako ng mommy mo!"

Binuksan ko ang pinto para marinig ang sasabihin niya. Kaso tinulak ako ng loko at diretsong pumasok sa opisina ko. Ang gago diba?

"Bakit daw?"

Umupo lang si Iyel sa upuan ko dapat at ipinatong ang paa sa lamesa. Wala na bang gustong makipagkaibigan sakin? Yung hindi sana may hangin ang utak. O kaya naman ay sana magkaproblema ang kumpanya nitong gago kong kaibigan nang tumahimik man lang ang buhay ko.

"Ichaprank, dude!" Natatawang sagot nito

"Nakakatawa yun?"

"Oo dapat. Kaso sa sobrang taas ng IQ mo, nakulangan ka na sa sense of humor." Umiiling pa ampucha. Ganap na ganap.

"Nasan na yung sekretaryang kailangan ko?" Pagiiba ko nalang ng topic.

Kapag pinatulan ko pa ang isang to lalong hindi matatapos ang problema ko.

"Bukas siya pupunta dito. Goods naman yun. Sexy at maganda." Tumataas pa ang kilay nito na parang hassler na nagbebenta ng shabu.

Kinuha ko ang susi at ibinato sa mukha niya pero nasalo ng gago ang susi at inilapag sa lamesa. "Ang kailangan ko yung matino magtrabaho, Iyel."

"Matino naman yun. Tsaka wag kang mangbato ng susi mesheket ih." Umarte ito na hinihimas ang kamay habang papikit pikit ang mga mata.

What the bloody hell?

"Tangina. Wag kang gumanyan sa harap ko." Sinamaan ko siya ng tingin at ngumisi naman itong parang aso.

"Di na ho uulit, ka-Vaun." Labas sa ilong na hingi ng despensa nito.

Binaba nito ang paa galing sa lamesa at lumipat ng upuan sa harap ng CEO's table. Ang tibay na masyado ng mukha nito kung ako na CEO ang nakatayo at siya na distorbo ang nakaupo. Pero syempre, Iyel yan eh. Matibay talaga mukha niyan.

Pagkaupo ko sa swivel ay binuksan ko agad ang calendar sa phone at may nagpop-up na notification. s**t. "Bukas na ang alis ko papuntang Cebu. Kailangan ko na ang sekretarya ko ngayon." Inis na baling ko sa pagmumukha ni Iyel na balak pa atang matulog sa opisina ko.

"Kumalma ka nga, Ka-Vaun. Parang mauubusan ka naman ng pera kapag di ka nakarating ng Cebu."

"Ang pera ko hindi mauubos, pero ang pasensya ko sayo paubos na."

Ihahagis ko sana sa kaniya yung stapler sa harap ko nang bigla siyang nagtaas ng kamay. "Wait! Sandali lang naman! Tatawagan ko mamaya."

"Bakit mamaya pa? Ngayon na!" Inis ko siyang tinignan pero ang loko ay nakatingin lang sa cellphone bago sumagot ng tawag.

"Nandiyan na raw." Nakangiting turan niya at pumunta sa may pintuan.

Humupa naman ang inis ko kahit papaano. Mabuti naman at dumating na ang bago kong sekretarya. Pero bigla akong nagulantang nang makabalik siya sa harap ko na may dalang paper bags mula sa kilalang restau.

"Kakain muna ako, bro. Kanina pa ko nagugutom eh." Saad niya habang inilapag ang mga pagkain sa isa pang lamesa rito sa opisina. "Hindi na kita iorderan kasi kumain ka naman na siguro." Sabi pa nito habang nakangiti at tsaka lumantak ng pagkain.

The audacity eh? Tangina.

Sa inis ko ay lumabas ako ng opisina at binagsakan siya ng pinto. Rinig ko pa ang sigaw nito ng malakas na "Ingat!"

Opisina ko to. Ako ang mayari ng kumpaniya pero ako pa ang mukhang bisita dahil kay Iyel. Kung wala lang talaga akong utang na loob sa gago na yun kanina ko pa siya nasapak dahil sa asal niya. Ang walangya talaga at ginawang condo unit ang opisina ko. Doon pa talaga nag-agahan. Tibay ng mukha ni gago.

Sa init ng ulo ko ay di ko namalayang may nabangga na pala 'ko. Tutulungan ko sana siyang damputin ang nagkalat na mga papeles ng patuwad nitong dinampot ang mga nagkalat na papel. Nice ass tho.

Nang makuha na nito ang mga papel ay malagkit itong tumingin sakin. I check her id lace to know which department she belong. She's from marketing department. Bago lang siguro ito dahil umaakto itong hindi nalalaman ang konsekwensiya ng kaniyang ginagawa. Or, she's unbothered to face any consequence. Let's see what you got.

"What can I do for you, sir?" She said in flirty voice.

Mukhang may bagong kalaro ang anaconda ko ngayong araw. "Did you mind kung ihahatid mo ko sa comfort room?" Balik tanong ko.

Agad namang ngumiti ito at nagpauna ng lakad papuntang wash room.

Pagkalapag niya ng papeles sa tabi ng sink ay bigla nalang itong humalik sa akin at idinikit ang kaselanan niya sa tapat ng anaconda. Hindi naman siya binigo nito dahil mabilis itong kumaway sa kaniya. Kung nasa ibang settings lang kami ay pagpapalitin ko siya ng pabango. Masyadong matapang ang matamis na strawberry perfume niya, pero no choice dahil urgent ang needs ko ngayon.

Tinanggal niya ang hook ng sarili bra at kusang inilapat ang kamay ko sa kaniyang dibdib. Agad ko itong minasahe sa paraang gusto ko. I can never be gentle cause I prefer rough. I unzip my pants and so... the rest is history for this day.