จากที่ดิ้นขัดขืนจะขาดใจตอนนี้เป็นจูบตอบสนองกลับพร้อมกับแอ่นเด้งเร่ายกร่างขึ้นหาคนที่ยืนกักร่างตนเองไว้กับผนัง มือเล็กที่ได้อิสระก็ตวัดโอบเกี่ยวลำคอหนา ไม่ใช่แค่เขาโหยหา เธอเองก็ต้องการสัมผัสจากเขา ตลอดเวลาหนึ่งอาทิตย์ไม่เจอหน้า คิดถึงคนบาปเหลือเกิน คิดถึงคนชั่วอย่างปฏิเสธไม่ได้ เรียวขาเล็กยกขึ้นมาเกี่ยวรั้งเอวหนา แล้วมือใหญ่ก็เริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอเมื่อสาวน้อยกำลังเป็นเด็กดีไม่ดื้อรั้นต่อต้านขัดขืนตน
“อ่า หวานเหลือเกิน รู้ไหมหนึ่งอาทิตย์ที่ไม่ได้เจออยากได้มากแค่ไหน”
ผละปากหนาอุ่นร้อนมาเอ่ยพึมพำรดใบหน้าสวยชื้นเหงื่อแล้วก็กลับไปปิดปากอวบนุ่มขององค์อินทร์อีกครั้ง สอดเร่าปลายลิ้นไปเกี่ยวเร่าคลอเคลียเรียวลิ้นเล็ก มือใหญ่ก็ถอดกระโปรงตัวสั้นของเธอไปกองกับพื้นตามด้วยกางเกงชั้นในและกางเกงซับใน เสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอก็ถูกเขากระชากดึงจนกระดุมกระเด็นขาดออกใส่ไม่ได้อีก
“อ่า อื้อ” เสียงครางอู้
