หัวใจใต้ฝ่าเท้า

ตัวแทน

"ที่นี่ที่ไหนเหรอพี่บ๊อก สวยจัง"

เธอเอ่ยถามพร้อมกับสายตาที่ทอดมองไกลออกไป วิวภูเขาที่เขียวขจี กับอากาศเย็น ๆ ที่มันแสนจะสดชื่น เธอสูดโอโซนเข้าปอดอย่างมีความสุข

"เป็นที่ที่กูเคยชอบ" คนที่ยืนเคียงข้างพูดออกมา คำพูดที่ทำเอาหนูนิดนั้นรีบหันมามอง

ที่ที่เคยชอบ?

"ทำไมถึงกลายเป็นที่ที่พี่เคยชอบล่ะ?" เธอย้อนถามออกไปด้วยความสงสัย

"........." แต่เขากลับเงียบไม่ตอบอะไร นอกจากมองหน้าเธอนิ่ง ๆ เท่านั้น

"ทำไม?"

เธอย้อนถามอีกครั้ง และเริ่มกังวลต่อสายตาที่เขามองมา มันเหมือนกับว่าเขามีความลับที่ไม่อยากให้เธอรู้

"มึงไม่รู้น่าจะดีกว่า" เขาตอบแค่นั้นแล้วก็เดินกลับไปยังรถยนต์ที่จอดอยู่

เธอได้แต่มองตามหลังเท่านั้น คำพูดของเขามันเหมือนกับว่าเธอไม่ได้สำคัญอะไร กับสิ่งที่เขาเก็บซ่อนไว้ ...

สถานที่ที่เขาพามา มันคือสถานที่สวยงามที่มีภูเขา แล้วเธอก็ชอบธรรมชาติแบบนี้ มาด้วยกับคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟน มันคงรู้สึกดีไม่น้อย เธอคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้มันเหมือนกับว่าความรู้สึกดีนั้นถดถอย เพราะเขามีบางอย่าง ไม่อยากให้เธอรับรู้...มันคงสำคัญกับเขา

"มันคงสำคัญกับความรู้สึกพี่มากใช่ไหม?" เธอย้อนถามเขาออกไป หลังจากที่ปล่อยเขาเดินนำหน้ามา

"อืม" เขาพยักหน้าตอบแค่นั้น แล้วก็เปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถ

เธอมองตาม แต่ว่าสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่เขามี เหมือนการแทนที่อย่างไรอย่างนั้น ทำไมกันในเมื่อเขามีเธอ แล้วยัดเยียดสถานะแฟน บอกว่าเป็นเจ้าของเธอ แต่ทำไมทำเหมือนว่าเธอไม่ได้สำคัญ

นี่ใช่ไหมที่เขาบอกเธอว่า อยากไปในที่ที่เขาอยากไป ไม่ใช่การตามใจเธอ เหมือนที่เธอคิดว่าคู่อื่น ๆ เขาทำกัน

"กลับเถอะ"

เมื่อเข้ามานั่งในรถ เธอจึงเอ่ยปากบอกเขา ด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเย็นชา เพราะว่าการมาที่นี่ ไม่ใช่ที่ที่เขาอยากพาเธอมาด้วยความเต็มใจ แต่ว่ามันคือความทรงจำของเขาที่มีในอดีต อาจจะเป็นกับคนที่เขาเคยรัก แล้วยังไม่อาจลืมได้ นี่คือสิ่งที่เธอคิด

"เพิ่งมาเองนะ...แล้วกูก็จองที่พักไว้แล้วด้วย"

เขาหันหน้ามาถามเธอด้วยความไม่เข้าใจ

"หนูว่าพี่ไม่ได้อยากมากับหนูหรอก"

เธอตอบกลับแล้วเบือนหน้ามองออกไปนอกรถ เธอไม่อยากจะมองหน้าเขา แค่คิดว่าเธอไม่ได้สำคัญกับการมา ความรู้สึกต่าง ๆ นานาก็บีบรัดหัวใจของเธอให้เจ็บปวด เพราะการอยู่ด้วยกัน มันทำให้ความผูกพันและความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขานั้นเริ่มเปลี่ยนแปลง...เธอรักผู้ชายคนนี้ไปแล้ว

"อีแรดน้อย"

เขาเรียกเสียงอ่อย แต่ว่ามันก็ไม่ได้ทำให้เธอนั้นรู้สึกอยากหันไปมองหน้าเขาสักนิด

"ถ้าไม่คิดว่าหนูใช่ จะมายัดเยียดสถานะให้หนูทำไม?"

"กู..."

เธอพูดออกไปตามที่ใจรู้สึก ส่วนเขาก็เหมือนจะตอบไม่ได้ เว้นวรรคคำพูดไว้ นั่นยิ่งทำให้เธอมั่นใจแล้วว่า เธอคือตัวแทนของใครสักคนแน่นอน...