ใจเธอ (โปรเจกต์ The Swingers)

รักเราจืดจางหรือว่าเราหมดรักกัน 1

ฟ้ามืดครึ้มฝนฟ้าคะนอง ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเหมือนกับใจคนที่แปลผันไปตามกาลเวลา และวันนี้ก็เป็นอีกเช่นเคยที่หล่อนต้องมานั่งรอสามีกลับบ้าน ตั้งแต่แต่งงานอยู่กินกันมาได้สองปีก็ไม่เคยกลับบ้านผิดเวลาแบบนี้ จนเมื่อสามเดือนก่อนสามีเปลี่ยนไป จากคนที่เคยอ่อนโยนก็แปลเปลี่ยนไปเป็นคนเฉยชาไม่ใยดีหล่อน

มือบางเล็กของเจ้าหล่อนหยิบโทรศัพท์ข้างหัวเตียงขึ้นมากดเบอร์ของใครบางคนที่ทำให้คิดถึงอยู่ในขณะนี้ แต่โทรแล้วโทรเล่าปลายสายก็ไม่รับสาย จึงเปลี่ยนเลขหมายปลายทางใหม่แล้วโทรหาใครอีกคนที่ซ้อนเข้ามาในความคิดของตนในเวลาดึกดื่นเช่นนี้

“เถื่อนพี่เองนะ” ศยามาศเอ่ยทันทีเมื่อปลายสายรับ เพียงแค่ได้ยินเสียงลมหายใจอุ่นๆ ของชายหนุ่มรอดผ่านมาทางโทรศัพท์ ร่างกายของหล่อนก็เต้นเร่าอยากไปหาอีกฝ่ายแทบจะทันที

“ครับพี่เรย์”

แดนเถื่อน บุญสมัย หรือเถื่อน วัย 27 ปี

รูปร่างสูงใหญ่ ผิวสีแทน จมูกโด่งเป็นสันคม ใบหน้าระบายไปด้วยหนวดเคราหนาที่ถูกตัดแต่งเป็นทรงเข้ากับรูปหน้า ดวงตาสีน้ำตาลเข้ม เหมาะกับชื่อแดนเถื่อน เพราะเครื่องหน้าของชายหนุ่มนั้นมันเถื่อนสมชื่อจริงๆ แต่ใครจะรู้เล่าว่าความเถื่อนกับตัวตนจริงๆ เขานั้นไม่ใช่เลย กลับอ่อนโยนอ่อนหวาน ขี้อ้อนเป็นที่สุด ต่างจากรูปลักษณ์ภายนอกสิ้นดี

“เดี๋ยวพี่ไปหาเถื่อนนะคืนนี้ พี่จะไปค้างกับเถื่อน” เป็นแบบนี้แทบจะทุกคืนที่ต้องโทรหาแดนเถื่อน

“ครับ”

เจ้าหล่อนจ้องมองโทรศัพท์ที่คุยก่อนหน้านี้ ก่อนจะเอาวางไว้ที่เดินแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำแต่งตัวไปหาชายหนุ่มที่นัด

ศยามาศ พิมพ์วลัย หรือเรย์ วัย 30 ปี

เจ้าหล่อนเป็นหญิงที่สวยงาม ไม่ว่าจะเป็นเครื่องหน้าทุกอย่างก็ผสมผสานลงตัวไปหมด แต่ทำไมหล่อนถึงได้ถูกสามีอย่าง

พื้นเมือง พิมพ์วลัย วัย 35 ปี

ทิ้งขว้างแบบนี้ หลายเดือนแล้วที่ต้องเหงา และความเหงาแบบนี้แหละถึงทำให้ได้พบเจอกับแดนเถื่อนชายผู้มาพร้อมกับความอ่อนโยน เอาอกเอาใจเก่งทุกอย่าง

เมื่อสองเดือนก่อนศยามาศเครียดเรื่องสามีเลยไปนวดตัวที่สปาแห่งหนึ่ง และหมอนวดที่ว่านั้นก็คือแดนเถื่อนเอง และนั้นแหละคือจุดเริ่มต้นของความสัมผัส จากพูดคุยกันถูกคอ ก็ชวนกันไปไหนมาไหนด้วยกัน จนในวันหนึ่งไปดื่มด้วยกันเกิดเมาแล้วเสียพลาดท่าให้กัน แต่แทนที่มันจะจบเพียงแค่คืนเดียว แต่เปล่าเลย ยิ่งศยามาสได้รู้จัก ได้พูดคุย ได้พบเจอกับชายหนุ่มก็ยิ่งทำให้โหยหาอยากสัมผัสกายให้แนบชิดทุกครั้ง ยิ่งพื้นเมืองไม่ใส่ใจ ไม่สนใจก็ยิ่งทำให้มีเวลาไปหาชายหนุ่มมากขึ้น จากที่เคยไปหาไม่กี่ชั่วโมง ก็เริ่มขยายเวลาขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึงขั้นไปนอนค้างคืนด้วย

หล่อนรู้ว่าเรื่องทุกอย่างมันผิด ผิดที่เธอไม่ซื่อสัตย์ต่อสามี แต่จะทำเช่นไรได้ในเมื่อตอนนี้ความรักที่เคยมีให้สามีมันได้ถูกแบ่งโอนมาหาชายชู้เสียแล้ว จะทำเช่นไรดี หากว่าในอนาคตเรื่องทุกอย่างถูกเปิดเผย ชีวิตคู่ที่ใครๆ ต่างพากันอิจฉาหล่อนจะพังลงไม่เป็นท่า แน่ละวันนั้นจะมีคนมาซ้ำเติม ก็ในเมื่อพื้นเมืองนั้นเป็นเจ้าพ่อส่งออกชารายใหญ่ของภาคเหนือเลย แต่แดนเถื่อนเป็นแค่พนักงานนวดในสปาเล็กๆ เงินเดือนนิดเดียวจะพอเลี้ยงเธอได้เหรอ

ฝั่งคนที่รับสายเมื่อกี้ก็มานั่งกลุ้มใจ เมื่อคิดว่าเมียชาวบ้านจะมานอนค้างด้วยอีกแล้ว ใช่ว่าแดนเถื่อนไม่รู้ว่าเรื่องทุกอย่างมันผิดศีลธรรม แต่จะทำยังไงได้ก็ในเมื่อใจมันรักไปแล้ว ไม่อาจกลับมาแก้ไขเรื่องราวทุกอย่างได้ แต่ก็สามารถหยุดได้ แล้วทำไมเขาไม่หยุดความสัมพันธ์ครั้งนี้ละ ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะว่าตอนนี้ตัวเขานั้นไม่อาจจะหยุดคิดถึงกลิ่นกายหอมๆ ของศยมาศได้

รู้ทั้งรู้ว่าศยามาศมีเจ้าของแล้ว อยากจะหยุดเรื่องราวทุกอย่างลง แล้วต่างคนต่างเดินกลับเข้าเส้นทางที่ถูกต้อง แต่เพีก็ทำไม่ได้เมื่อเห็นใบหน้าสวยพริ้งของอีกฝ่ายร่างกายของเขาก็พร้อมที่จะกระโจนเข้าหาทุกทีที่พบหน้ากัน

ตื๊ด! ตื๊ด ! ตื๊ด !

เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูสั่นไหวจนต้องเหลือบตามองว่าใครโทรมาอีก เพียงแค่เห็นชื่อ

“อรอุมา”

เท่านั้นแหละเขาเพิ่งสำนึกได้ว่าตัวเองนั้นมีแฟนอยู่แล้ว

“เฮ้อ !

” ถอนเสียงหายใจแรงๆ ก่อนจะกดรับสาย

“ว่าไงครับตัวเล็ก” เอ่ยถามปลายสายด้วยน้ำเสียงร่าเริงๆ ทั้งๆ สีหน้าตอนนี้เครียดกับเรื่องราวที่ตัวเองปิดบังแฟนสาวไว้

“ตัวเล็กคิดถึงพี่เถื่อน เลยจะโทรมาบอกฝันดี ว่าแต่พี่เถื่อนคิดถึงตัวเล็กบ้างไหมคะ” สาวเจ้าเอ่ยเสียงหวานปนอ้อนมาตามสาย

อรอุมา สมใจ หรือตัวเล็ก วัย 23 ปี

รูปร่างอวบอิ่ม ต่างข้ามกับชื่อเล่นเลย เจ้าหล่อนเป็นคนเจ้าเนื้อ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่สวย เธอเป็นคนที่สวยอวบอิ่มน่ารักสุขภาพดี ใครเห็นเป็นต้องหลงรักและอยู่ใกล้แล้วมีความสุข เธอกับแดนเถื่อนคบกันมาได้ 3 ปีแล้วเริ่มจากการที่หล่อนนั้นตามจีบชายหนุ่ม จนอีกฝ่ายยอมพ่ายแพ้คบหาเป็นแฟนด้วยจนถึงทุกวันนี้

“คิดถึงสิคะ ทำไมตัวเล็กถามแบบนั้นครับ” แดนเถื่อนพยายามพูดจาให้เหมือนปกติที่เคยคุยโทรศัพท์กับแฟนสาวทุกวัน

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ตัวเล็กแค่อยากได้ยิน ถ้างั้นไม่กวนแล้วนะพี่เถื่อนนอนเถอะค่ะ นี้ก็ดึกมากแล้ว ฝันดีนะคะพี่เถื่อนของตัวเล็ก” เอ่ยจบก็วางสายไปทันที

“เฮ้อ! ไอ้เถื่อนแกจะเอายังไงดีกับชีวิต แฟนก็มีแล้ว แล้วยังเสือกไปเป็นชู้กับเมียชาวบ้านอีก” เอ่ยอย่างหัวเสีย เมื่อคิดกลับมาเรื่องเดิมที่ทำให้ตัวเองเครียดในเวลานี้

ติ่งต่อง ติ่งต่อง ติ่งต่อง

เสียงกิ่งหน้าห้องดังขึ้น นั้นเป็นสัญญาณว่าสาวเจ้าที่โทรนัดได้มาถึงแล้ว จึงลืมเรื่องราวก่อนหน้านี้ให้หมด แล้วรีบเดินไวๆ ไปยังประตูด้วยความตื่นเต้น เพียงแค่บานประตูเปิดออกศยามาศก็โถมกายเล็กของตนเข้าหาเจ้าของห้องทันที

“อ่ะ !อืม ! พี่คิดถึงเถื่อนจังเลย อื้อ ! ” เจ้าหล่อนพูดพลางโน้มคอชายหนุ่มลงมาซุกไซ้อย่างถวิลหา

แดนเถื่อนพยายามดันร่างเล็กออก เพราะตัวเขานั้นยังไม่ทันได้ปิดประตูห้อง กลัวว่าจะมีคนผ่านมาเห็นเข้า

“อื้อ! พี่เรย์พอก่อนครับ ให้เถื่อนปิดประตูก่อนนะ”