ขณะหนีออกมาจากบ้านได้ศยามาศก็รีบโทรหาแดนเถื่อนทันทีว่าจะไปหาที่ห้อง ตอนนี้ในหัวสมองไม่มีเรื่องอะไรเลยนอกจากเรื่องของตัวเองและ แดนเถื่อน อยากไปให้ชายหนุ่มผู้น้องกอดปลอบด้วยความอ่อนโยน หล่อนยอมเป็นผู้หญิงมากชู้หลายผัว ขอแค่มีแดนเถื่อนอยู่ข้างกายก็พอในเวลานี้ ถึงแม้จะถูกสังคมประณามเธอก็ไม่สนใจแล้ว เวลาผ่านไปไม่นานเจ้าหล่อนก็มาหยุดยืนอยู่หน้าห้องของชายหนุ่ม
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
ยืนเคาะไม่นานเจ้าของห้องก็มาเปิดประตูให้ และสิ่งที่ทำให้แดนเถื่อนตกใจคือหญิงสาวที่ตนนั้นรักมีสภาพไม่สู้ดีเท่าไหร่นัก และดวงตาที่แดงก่ำนั้นอีก เขารู้แทบจะทันทีว่าก่อนเธอจะมาถึงเขานั้นเจ้าหล่อนร้องไห้หนักมากแค่ไหน
“พี่เรย์ใครทำพี่บอกผมได้ไหม”
ชายหนุ่มประคองคนตัวเล็กกว่าเดินเข้าไปในห้องอย่างนุ่มนวลไปนั่งที่โซฟา และไม่ลืมจะเดินย้อนกลับมาปิดล็อกประตู้ห้อง
“ฮือๆ เถื่อนจ๋า เถื่อนรักพี่ไหม”
เมื่อบุรุษหนุ่มทรุดกายนั่งข้างตน เจ้าหล่อนก็โถมกายโอบกอดชายหนุ่มพร้อมกับปล่อยเสียงร้องไห้สะอื้นออกมาด้วยความเสียใจ
“คะ...คือ...”
แดนเถื่อนไม่รู้จะตอบยังไงดี เพราะตอนนี้ตัวเขานั้นรักผู้หญิงคนนี้เสียแล้ว แต่ก็ไม่วายสงสารผู้หญิงอีกคนที่ตนคบหาดูใจ อรอุมาผิดอะไรถึงต้องมาถูกเขาหักหลังแบบนี้ แถมผู้หญิงที่เขามอบกายใจให้ก็ไม่ใช่ผู้หญิงโสด แต่เป็นผู้หญิงที่มีทะเบียนสมรสติดตัว
“ว่าไงเถื่อน เถื่อนรักพี่บ้างไหม”
ศยามาศพยายามเค้นเอาคำตอบ ถึงแม้ว่าตอนนี้เสียงสะอื้นไห้จะหยุดไปแล้ว แต่น้ำตาก็ยังไม่หยุดไหล เพราะกลัวคำตอบของชายหนุ่มที่ตนโอบกอดอยู่เหลือเกิน
“ระ....รักสิครับ ผมรักพี่เรย์นะครับ”
แดนเถื่อนตอบเสียงแผ่วเบา เพราะในใจนั้นกำลังคิดถึงหญิงสาวอีกคน แต่ก็ไม่สามารถหลอกใจตัวเองได้ว่าตนนั้นรักศยามาศเสียแล้ว รักจนไม่อาจจะยอมเสียไปได้ ส่วนผู้หญิงอีกคนนั้นมีแต่ความรู้สึกผิดและสงสารเท่านั้นในเวลานี้
“พี่จะหย่า เถื่อนดีใจไหมที่พี่จะหย่าแล้วมาอยู่กับเถื่อน”
หล่อนผละออกมาจ้องหน้าบุรุษหนุ่มด้วยความรักสุดซึ้ง
แดนเถื่อนไม่รู้จะพูดคำไหนออกมาดี จึงได้แต่พยักหน้ายิ้มแห้งๆ ให้
“เขามีผู้หญิงคนอื่น และพี่ก็มีเถื่อน พี่คิดว่ามันดีมาก เพราะเรื่องทุกอย่างจะได้ง่ายเมื่อพี่ฟ้องหย่ากับเขา”
เธอเล่าไปยิ้มไปอย่างมีหวังว่าเรื่องทุกอย่างจะง่ายอย่างที่คิด
“พี่เรย์ครับ ผะ....ผม”
แดนเถื่อนกำลังชั่งใจว่าจะบอกดีหรือไม่ว่าตนนั้นมีแฟนอยู่แล้ว แต่พอเห็นคราบน้ำตาที่เปรอะเปื้อนสองแก้มนวลเขาก็ตัดใจไม่พูดต่อ จนคนที่หยุดเพื่อตั้งใจฟังถามขึ้น
“มีอะไรจ๊ะเถื่อน”
ถามพร้อมกับสองแขนยกขึ้นโอบรอบลำคอของอีกฝ่าย พร้อมกับมองหน้าด้วยสายตาเชิญชวน
“เปล่าครับ”
ตอบเสียงเบา ก่อนจะโอบรัดเอวเล็กเข้ามาชิดตน
“หืม! โซฟาเลยเหรอเถื่อน”
ศยามาศรู้ว่าแดนเถื่อนต้องการอะไร เพราะว่าอาวุธร้ายของชายหนุ่มนั้นกำลังชี้ชันแข็งแรงดุนดันหน้าท้องเธออยู่ในขณะนี้
“ครับ พี่ก็รู้ว่าผมกำลังต้องการพี่แค่ไหนตอนนี้ ผมอยากให้พี่บีบรัดความแข็งร้อนของผมใจจะขาดแล้วตอนนี้”
ชายหนุ่มเอ่ยเสียงแหบพร่า เมื่อตอนนี้ความปรารถนาในตัวหญิงสาวที่กำลังเบียดแนบอยู่ตอนนี้มันเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ขืนช้ามีหวังใจขาดตายเป็นแน่แท้
“อะ! อืม! พี่ก็ต้องการเถื่อน”
หล่อนโน้มคอชายหนุ่มลงมากระซิบอย่างแผ่วเบา ก่อนจะผละร่างชายหนุ่มออกแล้วตัวเธอก็ลุกยืนขึ้นเพื่อนปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกไปให้พ้นทางรักของตนและเขา
เมื่อเห็นสาวเจ้าถอดเสื้อผ้าจนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าที่สวยงามตรงหน้า เขาก็ไม่รอช้าที่จะลุกขึ้นถอดชุดทิ้ง เพื่อให้เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่าเช่นกัน
“ผมต้องการพี่เรย์ โอว์! ”
เอ่ยเสียงพร่า พร้อมกับรวบร่างเล็กเข้ามาปะทะกับอกแกร่งตน
ศยามาศก็เช่นกัน เพียงแค่ทรวงอวบหยุ่นเบียดแนบไปกับอกแกร่งเธอก็รีบยกมือขึ้นโอบรอบคอแดนเถื่อน พร้อมกับยกเรียวขาทั้งสองข้างรัดเอวสอบของชายหนุ่ม
“ชูว์! ใจเย็นๆ ครับ อะ! โยว์! ”
แดนเถื่อนคำรามออกมาด้วยความเสียว เมื่อถูกสาวเจ้ารุกด้วยการกัดติ่งหู จนเสียวไปทั้งตัวเลยก็ว่าได้
“คิกๆ เถื่อนชอบไหม อะ! อุ๊ย! ”
เธอหัวเราะออกมาด้วยความสุข เมื่อเห็นอีกฝ่ายคำรามออกมาด้วยความซ่านสยิว
“ชอบครับ ชอบทุกอย่างที่พี่ทำให้ และตอนนี้ผม อื้อ! ก็อยากให้พี่ช่วยผมด้วยปากอวบอิ่มของพี่เหลือเกิน อ๊า! ”
กว่าจะเอ่ยสุดความก็ลำบากพอดู ก็เจ้าหล่อนนั้นเล่นขบกัดเขาไปทั่วติ่งหู ลำคอเลยก็ว่าได้ แบบนี้จะไม่พูดติดขัดได้ไงเล่า
“โอว์! พะ...พี่เรย์...ช่วยผมด้วยครับ อูว์! ”
แดนเถื่อนเอ่ยเสียงพร่า เมื่อถูกมือเล็กกอบกุมความแข็งร้อนของตน ที่ทำให้เสียวไปกว่านั้นคือ เจ้าหล่อนนั่งคุกเข่าลงพร้อมกับตวัดปลายลิ้นร้อนของเธอไปตามยอดเสาเข็มของเขาที่กำลังชูชันให้เธอชวนชิม
“อื้อ! เถื่อนจ๋า...เถื่อนของพี่ทั้งร้อน ทั้งแข็งแรง ทั้งน่าขย้ำเป็นไหนๆ อะ! อือ! ”
ปากเล็กไล่เลียไปตามยอดเสาเข็มของ แดนเถื่อน มายังโคนที่มีสนามหญ้าปกคลุมไว้ด้วยความหิวโหยในกายร้อนในมือ
“อ๊า! โอว์! ผมเสียวร้อนเหลือเกินพี่เรย์ ชูว์! ”
คำรามออกมาสุดเสียง พร้อมกับสองมือขยุ้มหัวสาวเจ้าให้ก้มลงไปทำหน้าที่มอบความสุขให้ตน
“ชูว์! ชอบให้พี่ทำให้ไหมเถื่อน ชอบที่พี่เลียดูดกลืนกินเถื่อนไหม ซี้ดดดดดด”
สาวเจ้าผละออกมาพูดเสียงแหบเล็ก พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ ด้วยความเสียว
“อ๊า! ผมจะชอบกว่านี้อีกถ้าพี่ทำให้ผมแตกในปากพี่ โยว์!”
แดนเถื่อนเกร็งหน้าท้องด้วยความทรมานแก่นกาย ยิ่งตอนนี้ปากอวบอิ่มหวานหอมของศยามาศมันกำลังครอบครองดูดกลืนขบฟันเล็กบนแก่นกายที่แข็งร้อนของเขาด้วยความหิวกระหาย มันก็ยิ่งเพิ่มความปวดร้าวให้ความเป็นชายเขามากขึ้น
แดนเถื่อนเกร็งหน้าท้องด้วยความทรมานแก่นกาย ยิ่งตอนนี้ปากอวบอิ่มหวานหอมของศยามาศมันกำลังครอบครองดูดกลืนขบฟันเล็กบนแก่นกายที่แข็งร้อนของเขาด้วยความหิวกระหาย มันก็ยิ่งเพิ่มความปวดร้าวให้ความเป็นชายเขามากขึ้น
“โอว์! ซี้ดดดดด พี่เรย์ของผมเก่งมาก อ่า! ”
สองมือหยาบกร้านขยุ้มผมหญิงสาวไป พร้อมกับกระแทกเอวสอบเข้าหาปากอิ่มของหญิงสาว
“อะ! อือ! ถะ...เถื่อนจ๋า....ทั้งใหญ่ทั้งคับแน่น อะ! ”
เจ้าหล่อนขยับปากเข้าออกจากเสาเข็มของบุรุษแข็งแรงตรงหน้าอย่างชำนาญ ส่วนมือเล็กอีกข้างก็ผละจากความแข็งร้อนลูบไล้ไปตามก้นที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อของชายหนุ่ม และบีบเคล้นเคล้าคลึงไปในตัว เพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้กับแดนเถื่อน
“อ๊ากกกก มะ...ไหวแล้วครับพี่เรย์อูว์! ”
คำรามสุดเสียงพร้อมกับเกร็งหน้าท้องกระตุกแรงๆ เมื่อถึงจุดปริแตกของตน
“ซี้ดดดดดด เถื่อนจ๋า....หวานเหลือเกิน โอว์! ”
เจ้าหล่อนดูดกลืน กวาดทุกหยาดหยดเข้าไปในโพรงปาก กลืนกินคาราเมลขุ่นขาวของแดนเถื่อนจนหมด พร้อมไล้เลียตวัดลิ้นไปตามความร้อนของอีกฝ่ายเพื่อทำความสะอาดให้พร้อม จนแดนเถื่อนต้องสูดปากด้วยความเสียวอีกครั้ง
“อ๊า! พี่เรย์ดีเหลือเกิน ผมไม่คิดเลยว่าผมจะเป็นผู้ชายที่โชคดีแบบนี้ ได้มีพี่แนบชิด ชูว์! ”
เอ่ยชมพร้อมกับนั่งคุกเข่าลงมาประจันหน้าสาวเจ้าที่มอบความสุขด้วยปากให้ตนก่อนหน้านี้
“อะ! อืม! เถื่อนจับตรงนี้พี่หน่อยสิ บีบแรงๆ ด้วยนะ ซี้ดดดด”
เจ้าหล่อนเอื้อมมือเล็กไปจับมือหยาบกร้านของชายหนุ่มมากอบกุมทรวงงามอวบอิ่มของตน พร้อมกับบังคับอีกฝ่ายบีบเคล้นเคล้าคลึงแรงๆ จนต้องครวญครางออกมาเป็นกระแสเสียงซ่าน