มือบางสองข้างค่อยๆ เปิดออก
“รักษาโรคประจำตัว ระ...โรคอะไรคะ”
“คือพูดไปก็เขินเหมือนกันนะครับ คือผมเป็นผู้ชายประเภทหลั่งช้า พอได้เจ้าเตียงนี่มา ทำให้ผมเอ่อ...มีอาการดีขึ้น”
“ดีขึ้น? ดีขึ้นยังไงคะ”
‘บ้าจริง เธออยากจะรู้ไปทำไมกันเนี่ย’
“ก็ พอผมเอ่อ...คือผมเอาผู้หญิงขึ้นมานอนบนนี้ แล้วอาการหลั่งช้าเกินเหตุของผมก็ทุเลาลง คือมันผ่านมานานมากแล้วครับ ผู้หญิงคนนั้นกับผมยุติความสัมพันธ์กันนานมากแล้ว”
ทำไมเขาต้องอธิบายยาวๆ แบบนี้ก็ไม่รู้สิ อาจเป็นเพราะไลลาเป็นหญิงไทยเหมือนแม่ของเขากระมัง เขาเลยต้องอธิบายเพื่อให้เธอสบายใจขึ้น เพราะเห็นว่าเธอหน้าซีดลงเมื่อเขาบอกว่าเขาเคยพาผู้หญิงมานอนที่เตียงนี้
“อ้อ ฉะ...ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ว่าแต่อะไรคะที่คุณอยากให้ฉันดู”
“นี่ไงครับ”
ชายหนุ่มเดินไปเปิดผ้าคลุมออกจากรูปวาดขนาดกลางตรงหัวเตียง พอได้เห็นภาพวาดเท่านั้นไลลาถึงกับตกตะลึง นี่มันเป็นภาพเหมือนตัวเธอเองนี่นา
“มันสวยมากค่ะ แต่ว่าฉันสงสัย”
“พอผมเห็นคุณครั้งแรกที่ร้านอาหาร ผมก็สั่งให้นักวาดรูป วาดภาพคุณขึ้นมาจากรูปถ่ายในมือถือที่ผมให้ลูกน้องแอบถ่ายรูปคุณตอนที่คุณเผลอ นี่เพิ่งวาดเสร็จเมื่อเดือนที่แล้วนี่เองนะครับ”
“หมะ...หมายความว่ายังไงคะ ทำไมคุณถึงวาดรูปฉัน”
ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้ สบตากับเจ้าของดวงตาที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามนิ่งนานก่อนจะตอบว่า
“ก็เพราะ...ผมแอบชอบคุณตั้งแต่แรกเห็นยังไงล่ะครับ”
“คุณซัน...” ไลลาคิดไม่ถึงเลยว่าผู้ชายสูงส่งอย่างซานโดเลสจะมีใจที่ตรงกันกับเธอ มันจะเป็นไปได้อย่างไร แสดงว่าที่เขาจูบเธอตอนที่นั่งเรือลอดใต้สะพานก่อนหน้านี้ก็เพราะว่าเขาชอบเธออย่างงั้นเหรอ
ผู้ชายที่ปากตรงกับใจก้มลงแสดงความรู้สึกทันทีด้วยใจปรารถนาในบรรยากาศที่เป็นใจ
ไลลาตกตะลึงอีกครั้งเมื่อถูกผู้ชายที่มากเสน่ห์ตรงหน้าก้มลงจุมพิตเธอแผ่วเบาก่อนจะล่วงล้ำเรียวลิ้นร้อนๆ เข้ามาภายใน หญิงสาวตัวสั่นราวกับว่านี่เป็นจูบแรกของเธอ กลิ่นน้ำหอมแนวสปอร์ตจากกายหนุ่มทำให้เธอเบลอ จูบที่เริ่มดูดดื่มของเขาทำให้เธอทรงตัวแทบไม่อยู่ อึกอักอยู่ในลำคอด้วยความรู้สึกตื่นเต้นหวั่นไหวระคนหวาดหวั่น
ใจหนึ่งอยากจะปฏิเสธด้วยความหวงตัวแต่อีกใจกลับยินยอมให้เขาล่วงเกินอย่างกับผู้หญิงใจง่าย หัวสมองมึนงงและพร่าพรายไปด้วยมวลหมู่ดาวระยิบระยับ ยิ่งเขากอดแน่นขึ้นจูบเธอเร่าร้อนขึ้นกายสาวยิ่งสั่นระริกวาบหวามในหัวใจจนเผลอครางออกมาเบาๆ
ซานโดเลสเองก็ไม่คิดเลยว่ารสจูบของสาวน้อยตรงหน้าจะหวานล้ำปานน้ำผึ้งขนาดนี้ รูปร่างเล็กกะทัดรัดของเธอก็น่าทะนุถนอม น่ากอดรัดฟัดเหวี่ยงเสียเหลือเกิน แค่รู้สึกว่าร่างนุ่มตัวอ่อนระทวยด้วยความประหม่าหวาดกลัวเล็กๆ ก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนของเขาให้พวยพุ่งขึ้นมา
ไลลาที่ไม่เคยถูกจูบอย่างดูดดื่มแบบนี้มาก่อนถึงกับสิ้นเรี่ยวแรงที่จะต้านทาน ถูกเขาพาไปที่เตียงตั้งแต่ตอนไหนยังไม่รู้ตัว เธอสะดุ้งเมื่อมือใหญ่เลื่อนไล้เข้ามากอบกำทรวงอกของเธอบีบเบาๆ ก่อนจะคลึงเคล้นไปบนยอดชูชันที่เริ่มแข็งสู้มือไปมาทั้งสองทั้ง
“อื้อ...” อยากบอกว่า ‘อย่า’ แต่ปากเล็กก็ถูกครอบครองแนบแน่น เมื่อเผลอมองเสาเตียงขนาดใหญ่ที่แกะสลักท่าร่วมรักแบบโจ๋งครึ่มหลากหลายท่า ความเสียวซ่านที่ไม่รู้มาจากไหนก็ไหลหลั่งแผ่ซ่านไปทั่วร่างทั้งๆ ที่เสื้อผ้ายังอยู่ครบ
เขาเพียงแค่จูบเธอ แค่สัมผัสลูบไล้เพียงภายนอกเท่านั้นแต่ทำไมถึงได้รู้สึกซาบซ่านมากมายขนาดนี้ มือหนาไม่ได้แค่วนเวียนตรงหน้าอกเต็มตึงแต่กำลังลูบไล้ลงไปบนเรียวขาทั้งสองข้าง ควานหาเนินเนื้อนุ่มที่เขาใฝ่ฝันอยากครอบครองมานานอย่างร้อนรน พอเจอก็ลูบไล้กอบกุมเบาๆ พลางลูบไล้กลางกลีบบุบผาอย่างช่ำชอง
ไลลาแทบลืมหายใจเมื่อซานโดเลสชำแรกแทรกปลายนิ้วเข้าไปในส่วนที่ลึกเร้นในกายสาวอย่างนุ่มนวลแล้วสะกิดเบาๆ ที่กลีบเกสรก่อนจะจุ่มจ้วงปลายนิ้วเข้าไปในแอ่งสวาท ทันใดภาพที่ดารินกับพี่องอาจที่กำลังร่วมรักกันแบบถึงพรึกถึงขิงก็มาอยู่ในหัวของหญิงสาว
ซานโดเลสสัมผัสได้ถึงความตื่นตัวและความพร้อมของไลลา เขายิ่งขยับนิ้วสอดเข้าถอนออกเป็นจังหวะถี่รัวขึ้น ก่อนจะดึงมือกลับเมื่อรู้สึกอยากจะแทรกน้องชายของเขาลงไปแทนนิ้ว เพราะตอนนี้เขากำลังตื่นตัวเต็มที่ในเวลาที่รวดเร็วมาก ต้องการเข้าไปอยู่ในตัวเธอทันทีทันใดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เขากอดกระชับร่างบางแน่นขึ้น และปลดชุดเธอออกอย่างรวดเร็ว แล้วสำรวจมองร่างบอบบางแต่ได้สัดส่วนเย้ายวนใจครู่หนึ่งก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างร้อนรน
“คุณซันคะฉันอาย ปิดผ้าม่านได้มั้ยคะ”
“ได้สิครับ”
เมื่อปิดผ้าม่าน ห้องทั้งห้องก็ตกอยู่ในความมืดสลัว สักพักไฟหัวเตียงก็สว่างขึ้นพร้อมกับภาพเปลือยของผู้ชายที่มีรูปร่างเย้ายวนใจอิสตรีมากที่สุดอยู่ตรงหน้า