๒๓
@วันต่อมา
ความรู้สึกของเช้าวันใหม่ยังให้ความรู้สึกไม่สบายใจเหมือนกับค่ำคืนที่เพิ่งจะผ่านมา ร่างบอบบางในชุดเสื้อยืดสีขาวและกางเกงขาสั้นสีดำถือแก้วกาแฟมาวางตรงหน้าของบอสหนุ่ม ซึ่งเขาเป็นคนคนเดียวกับคนที่หลับนอนด้วยกันเมื่อคืน
"ไม่ทานอาหารเช้าเหรอถึงต้องเสริฟกาแฟ" ถามขึ้นโดยไม่มองหน้า นิ้วเรียวยาวอย่างกับนิ้วของผู้หญิงยังเลื่อนอยู่ที่หน้าจอไอแพด
"ฉันเข้าใจว่าคุณอาจจะต้องการกาแฟ"
"จะสั่งอะไรมากินที่ห้องหรือจะออกไปกินข้างนอก" คำถามชวนให้คนฟังงุนงง ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเสมือนกับว่า สิ่งที่อยู่บนนั้นสำคัญมากกว่าเธอ
"แบบไหนก็ได้ค่ะ ฉันแล้วแต่คุณ"
"ออกไปกินข้างนอกก็แล้วกัน" เจ้าของคำพูดวางไอแพด ขายาวตวัดขึ้นไขว้ห้าง ก่อนที่เขาจะเหลือบตามองหน้าเธอตรงๆ เสียงถอนหายใจของเธอเมื่อสักครู่มันอาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เขามอง
"งั้นฉันขอตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"
"อืม..." บอ
