๑๗
"ไปไหนกัน นี่มันห้าทุ่มกว่าแล้วนะ" ร่างบอบบางในชุดนอนตัวสวยบนเตียงขนาดคิงไซส์หรูหราบ่งบอกถึงฐานะเจ้าของคอนโดมิเนียมหรูออกอาการกระสับกระส่าย
เมญ่าพยายามทำตัวให้เป็นปกติ คือกลับมาถึงที่ห้อง และพยายามใช้ชีวิตของเธอในแบบทุกๆ วัน กินข้าว อาบน้ำ ดูหนัง ทว่าลึกๆ แล้ว หญิงสาวยังคงรอคอยการกลับมาของคนบางคน
ร่างเล็กหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงกว้าง ขาเรียวก้าวไปที่หน้าประตู ดวงตากลมโตปิดลงหนึ่งข้าง พลางใช้อีกข้างที่เปิดอยู่ส่องลอดที่ช่องตาแมวที่หน้าประตู สิ่งที่พบก็ยังคือความว่างเปล่า
ยังไม่เห็นเงาของเขากลับมาเลย
"ไปไหนของคุณเนี่ย" มือเรียวยกขึ้นนวดขมับของตัวเองอย่างคิดไม่ตก ขาสวยเดินกลับเข้าไปในห้องคว้าโทรศัพท์มือถือก่อนจะเดินไปหย่อนสะโพกลงบนโซฟาหรู แวบหนึ่งที่เหลือบตามองเวลาก่อนที่เปิดเข้าไปที่สมุดรายชื่อ นิ้วเรียวเลื่อนเขี่ยอย่างชำนาญ มีการหยุดชะงักที่รายชื่อของบอสหนุ่ม แต่ท้ายที่สุดแล้ว หญิงสาว
