๑๕ "สวัสดีครับ" เสียงทักทายจากพื้นที่ตรงหน้าส่งผลให้เลขาสาวเงยหน้าละสายตาจากหน้าจอโน๊ตบุ๊กกระทันหัน พบเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาที่จำได้ว่า เธอและเขาเคยพบกัน "คุณยูฟ่า สวัสดีค่ะ" มือเรียวยกขึ้นไหว้ ทว่าเขายิ้มให้เธออย่างเป็นกันเอง "ไม่ต้องไหว้ผมหรอกครับ เรารุ่นเดียวกัน" คำพูดนั้นทำหญิงสาวชะงักกึก ครั้งแรกที่พบกันเขายังคาดเดาว่าอายุอาจจะไล่เลี่ยกัน แต่นี่เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงฉะฉาน อย่างกับว่ารู้จักเธอและรู้อายุของเธอดี "พี่เสืออยู่ในห้องเหรอครับ" "ยังไม่เข้ามาเลยค่ะ" "อ้าว ไหนรายนั้นอวดว่านอนด้วยกันแล้วไง" ด้วยความปากไวทำชายหนุ่มพลั้งปาก แต่คำพูดที่หลุดปากทำคนฟังหน้าชาขึ้นมาทันที "เอ่อ คือว่า..." "ไอ้ยู มาที่นี่ทำไมไม่โทรหากู" เสียงบุคคลที่สามทำยูฟ่ารีบหันไปหา สีหน้าไม่พอใจของเพื่อนรุ่นพี่ รู้ดีว่ารุ่นพี่ของเขาคงได้ยินประโยคเมื่อสักครู่ ดวงตาคมกริบจ้องมองดวงหน้าสวยหวานของคนที่นั่งอ