บทที่14

1114 Words

ภายในห้องยังคงเต็มไปด้วยความเงียบที่น่าอึดอัดสำหรับพลอยขวัญ กระทั่งเมื่อคุณเขมแน่ใจแล้วว่าจะไม่มีใครมาได้ยินบทสนทนาต่อจากนี้ระหว่างนางกับว่าที่ลูกสะใภ้ ท่านถึงได้เอ่ยทำลายความเงียบในที่สุด “แม่อยากให้หนูลองคิดอีกทีเรื่องแต่งงาน” ไม่ว่าอย่างไรเสียลูกชายนางก็ต้องรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้น แม้มันจะไม่ได้เกิดขึ้นมาจากความรักแต่อย่างไรรเมศก็ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเองในฐานะลูกผู้ชาย “คือหนู…” “หนูรักตาปราบใช่ไหมจ๊ะ” “คุณท่านรู้!” “ใครได้มองตาหนูก็คงต้องรู้ทั้งนั้นแหละจ๊ะ เถอะนะหนูพลอย จริงอยู่ที่ว่าชีวิตคู่ควรเริ่มต้นจากความรัก แต่ถ้าเอาแต่รอให้รักกันแล้วเมื่อไหร่จะมีความสุข แม่เชื่อว่าตาปราบเองก็คงรู้สึกอะไรกับหนูบ้างเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางพูดถึงเรื่องแต่งงานออกมาแบบนี้แน่ มันขึ้นอยู่กับหนูแล้วจ๊ะว่าจะลองเสี่ยงกับมันสักครั้งไหม” พลอยขวัญไม่ได้ให้คำตอบในทันทีเพราะเรื่องนี้ไม่ใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD