ทั้งหมดเดินทางมาถึงร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งตามคำแนะนำของเจสันที่แม้จะไม่สมหวังกับการออกเดทครั้งแรกแต่อย่างน้อยมันก็เป็นการเริ่มต้นที่ดี เขาเชื่อว่าความพยายามของตัวเองจะสำเร็จในอีกไม่ช้านี้แน่นอน
“คุณฝนชอบทานปลาสามรสใช่ไหมครับผมจำได้” คำถามนั้นกัดกินใจพลอยขวัญจนปวดหนึบเมื่อได้ยิน เธอได้แต่จ้องมองคนสองคนตรงหน้า รเมศมักจะจดจำได้เสมอถึงความชอบของคนที่ตัวเองถูกใจ ต่างจากเธอที่ไม่เคยอยู่ในสายตา จะมีค่าก็ตอนที่เขาขอความช่วยเหลือเท่านั้น
“คุณพลอยล่ะครับชอบอะไร หรือไม่ชอบอะไรบอกผมได้ไหมครับ” เจสันเห็นเช่นนั้นจึงเดินหน้าบ้าง เขาถามพร้อมกับส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้กัน
“คุณเจอยากจะรู้ไปทำไมเหรอคะ”
“แปลกเหรอครับ ที่ผมอยากจะรู้เรื่องราวของผู้หญิงที่ผมสนใจ”
“คุณเจ…”
“ผมพูดจริงๆ นะครับคุณพลอย ถ้าเกิดว่าตอนนี้คุณพลอยยังไม่มีใครในใจ…รับผมเอาไว้เป็นตัวเลือกสักคนได้ไหมครับ” ไม่เพียงแต่พลอยขวัญเท่านั้นที่ตกใจ
