ตอนที่ 3 (เที่ยวผับ)
1355 Words
ผีบ้าด้วยสายตาอาฆาตยังดีที่อีตานี่ไม่ได้จะพูดเรื่องเมื่อคืนไม่อย่างนั้นฉันตายแน่ ๆ แต่ให้ตายเห็นหน้าอีตานั่นฉันก็หิวโค้กซะแล้วไปหาน้ำกินดีกว่า
ตอนที่ 3 (เที่ยวผับ)
“ ฮาโหลเจน คืนนี้มาหรือเปล่าเนี่ย ” พอฉันรับสายเท่านั้นแหละเสียงของยัยซานิ เพื่อนสาวหน้ามนคนน่าถีบก็แทรกขึ้นมาเลย ใจคอจะไม่รอให้ฉันฮาโหลสักหน่อยเหรอ
“ เดี๋ยว ๆ ใจร่ม ๆ นะโยมอารัมภบทสักนิดให้เจ๊ ได้รู้เรื่องสักหน่อยนะ!! ไปไหนอะไรยังไงว่ามา ” ฉันเอามือถือมาหนีบไว้ที่หูและนั่งไขว่ห้างตะไบเล็บสวย ๆ รอฟังมันพูดอย่างไม่รีบร้อน เรียวขาฉันที่โผล่พ้นออกมาจากชุดคลุมอาบน้ำมันช่างเซ็กซี่อะไรอย่างนี้ ไม่มีคนบอกหรอก ฉันบอกเองแหละ อิอิ เอ้า!! ก็ก่อนที่จะให้ใครมาชมเรา เราก็ต้องชมตัวเองก่อนจริงไหม
“ ทองหล่อ ร้านเดิมเพิ่มเติมคือวันนี้มีโชว์หนุ่มหล่อ ยังไงวันนี้ซานิคนสวยก็ต้องรวยผู้แหละจ้า ” ฉันอดจะกลอกตามองบนกับมันไม่ได้จริง ๆ เรื่องงานไม่สู้ เรื่องผู้สู้ตายนี่ต้องยกให้เพื่อนฉันเลยล่ะ แต่เอาจริง ๆ กลุ่มฉันน่ะจะมีแค่สามสาวเองนะ จะมีฉัน ยัยซานิ และก็ยัยทราย และนิสัยแต่ละคนก็จะบ้า ๆ บวม ๆ เหมือนกันนี่แหละแต่เรื่องหน้าตาบอกเลยเจนจิรากินขาดนะคะ อิอิ
“ ตามสบายเลยนังนิ วันนี้ฉันขอผ่านละกัน ขี้เกียจยังไงไม่รู้ว่ะ อยากไปอยู่หรอกนะแต่อยากนอนแช่น้ำดื่มไวน์ชิว ๆ มากกว่า นี่ก็ผ่านหลายวันแล้วนะ แต่ฉันยังมีความรู้สึกเหมือนมันขัด ๆ ตรงนั้นของฉันอยู่เลยนะ หรือฉันจะมโนไปเอง ฉันไม่ได้หมกมุ่นนะไม่ได้คิดถึงโค้กพี่บิ๊กเลยจริงจริ๊ง
“ เดี๋ยวนะนังเจน หูฉันฝาดหรือว่าหล่อนเมายากันยุงกันยะ” เมายากันยุงนี่นะถามจริ๊งเดี๋ยวนี้ใครเขาจุดยากันยุงกันบ้างและอีกอย่างยุงประเทศนี้คงไม่บินสูงถึงชั้น 19 หรอก ดูเอาเถอะยัยเพื่อนบ้าของฉันมันปกติที่ไหนกัน
“โอ๊ย!! ขี้เกียจจริง ๆ ช่วงนี้งานโคตรเยอะเดี๋ยวบอสจะไปดูงานกับน้ำหวานที่รัสเซีย ฉันเลยต้องเร่งงานเป็นอีบ้าอยู่เนี่ย ” นี่แหละสาเหตุที่ฉันเหนื่อยไง เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันต้องไปส่งมิสเตอร์อีวานแทนบอสด้วย มาก็ต้องไปรับกลับก็ต้องไปส่งรำคาญชะมัด ตอนแรกก็ไม่รำคาญหรอกเพิ่งมารำคาญตอนที่เอ่อ..ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าฉันรำคาญ จอ บอ จบนะ
“ นี่ไงยัยเจน เพราะอย่างนี้ไงฉันเลยต้องพาแกไปปลดปล่อย เพราะฉะนั้นแต่งตัวด่วน ๆ เลยจ้า ”
“ เอ๊ะ!! ก็บอกว่าไม่ไปไง ไม่เข้าใจหรือไงยะ” ฉันวางกรรไกรตัดเล็บลงและท้าวเอวอย่างของขึ้น พูดไม่รู้เรื่องเลยจริง ๆ ให้ตายเถอะ
“ นังเจน ฟังนะฉันได้บัตรล่องเรือสำราญแบบ Exclusive มาฟรีสามใบและฉันกับยัยทรายคนละใบเหลือแต่แกคนเดียว หรือจะไม่เอา..ล่องเรือไปดูแพลงก์ตอนเรืองแสงอย่างที่แกอยากไปไงยะ” ก็ข้อเสนอน่าสนใจขนาดนั้นฉันจะไม่ไปได้อย่างไร ไปนั่งสวย ๆ อย่างเดียวก็ได้วะ คงต้องงดดื่มเพราะ เดี๋ยวฉันตื่นไปทำงานไม่ทันอ**บอสด่าหูชาแน่ ๆ
“ เออ ๆ เจอกันที่ร้านเลยแค่นี้ ” ฉันกดวางสายของยัยซานิยัยเพื่อนบ้า ก่อนจะลุกเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปล่าเหยื่อ เอ้ยไม่ใช่ไปเที่ยวนั่นแหละ พับก่อนโครงการนอนแช่น้ำจิบไวน์สไตล์เจนจิรา อาบน้ำเสร็จฉันก็ต้องมาเลือกชุด ก็อย่างที่บอกเพื่อน ๆ ในกลุ่มของฉันต่างก็แซ่บไม่แพ้กันหรอก ฉันเลยต้องหาชุดที่ไปประชันพวกมันได้อย่างสมน้ำสมเนื้อ แต่เดี๋ยวก่อน ไม่ใช่ว่าพวกฉันจะแข่งกันแบบเอาเป็นเอาตายหรอกนะ พวกเราก็แค่ประชันกันขำ ๆ เท่านั้นเอง จริง ๆ เราสนิทกันนะ
“ ฮาโหล คุณดอก ถึงไหนแล้วคะ” ฉันต่อบลูทูธ รับสายของยัยซานิ ตามจิกประหนึ่งว่าฉันไปติดหนี้มันมาสักสามชาติ ฉันว่าถ้ามันไปขายประกันน่าจะรุ่งนะจิกเก่งขนาดนี้ชาติที่แล้วน่าจะเป็นไก่
“ อยู่บนทางด่วน รอหน่อยสิ ทำไมรีบหรือไง ” ฉันถามกลับไปอย่างกวน ๆ ไม่ชอบเลยเวลามาเที่ยวแล้วไม่มีผู้มารับเนี่ยมันเมาไม่สุดน่ะ เพราะถ้าดื่มมากแล้วเจอเป่านี้ซวยเลยนะ ไหนจะอุบัติเหตุจากความเมาอีก โอ๊ยเยอะแยะไปหมด
“ เออ ๆ รีบ ๆ เลยน้องพี่สั่งเหล้าไว้รอแล้ว ”
“ ค่ะพี่ น้องเจนจะรีบไปนะคะ” ฉันกดตัดสายมันอย่างขำ ๆ อีกแค่ไม่กี่นาทีลงทางด่วนเสร็จก็ถึงแล้ว จะจี้อะไรขนาดนั้นแต่รถติดชะมัดพวกท่องราตรีน่ะ นี่ก็เป็นเวลาออกเที่ยวเหมือนกับฉันนั่นแหละ ฉันตบไฟเลี้ยวเข้าไปจอดที่ลาดจอดรถของผับ ที่จอดรถก็หาโคตรยาก อ๊ะนั่นมีรถออกโชคดีชะมัดเลย ฉันรีบขับไปเสียบก่อนที่จะมีคนมาตัดหน้า จอดเสร็จก็ตบแป้งนิด ๆ เติมปากหน่อย ๆ แล้วจึงลงเดินเข้าไปข้างในอย่างสวย ๆ
“โอ๊ยกว่าจะมาได้นะคะคุณเลขา ” เสียงยัยทรายน่ะ หืม..วันนี้ยัยทรายมันแซ่บโว้ย ชุดเดรสสั้นเปิดช่องนม แล้วดูนมขาว ๆ มันสิ เจนจิราอยากบ้า รอโบนัสปีนี้ 400 cc จะต้องมาบอกเลย
“โอ๊ย เมานม ถือว่าใหญ่นี่ใส่ไม่ปรึกษาเพื่อนเลยนะนังทราย ” ฉันแขวะมันออกไปขำๆ อย่างไม่จริงจังนัก
“ ช่วยไม่ได้นะคะคุณเจน คนมันมีอะค่ะ” ยัยทรายยักไหล่และส่ายนมให้ฉันอยากโชว์เหนือ เออกูยอมค่ะ
“ มา ๆ เจนมึงมาช้า จัดไป 2 แก้วเต็ม ๆ”
“ จะมอมฉันหรือไง จะบ้าเหรอฉันไม่รีบเมานะยะ เดี๋ยวไม่ได้ดูผู้บนเวที วันนี้เขาโชว์แบบไหนว่ะ” ฉันรับแก้วขึ้นมาดื่มแล้วหันไปมองบนเวทีซึ่งยังไม่มีพวกโฮสต์ออกมาเดินหรอก พวกนี้น่ากลัวนะ ถ้าคิดจะลั้นลาอย่ามายุ่งกับพวกโฮสต์เลย หมดเป็นแสนก็ได้แค่กอดแขนเท่านั้นแหละ เชื่อเจน เจนรู้เจนเห็น
“ ใจเย็น เดี๋ยวเรียกมานั่งดริ๊งก์ด้วยดีไหม ” ยัยซานิเสนอความคิดออกมา จริง ๆเราก็แค่เรียกมานั่งเพื่อสีสันเท่านั้นแหละ บางทีก็เบื่อพวกผู้ชายที่ชอบเข้ามาวุ่นวาย โฮสต์จึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แล้วอีกอย่างซานิมันรวยไม่ต้องไปห่วงมันเลย
“ เริ่ดค่ะขอดูก่อนนะใครจะถูกใจเจ๊ทรายบ้าง ” ยัยทรายก็เห็นด้วยไปอีกฉันส่ายหน้าอย่างเอือมระอา
“ ฉันไม่เอานะไม่ต้องเรียกมาเผื่อวันนี้แม่จะล่า ”
“ โอ๊ย ฉันล่ะเบื่ออีพวกซิงแล้วแอ๊บกร้านโลก ” ยัยซานิหันมาเหล่ตา มองฉันแบบเหยียดยิ้ม
“ รู้ได้ไงว่าซิง ฉันอาจจะได้ของดีกว่าพวกหล่อนก็ได้นะยะ อิอิ ” ฉันเชิดหน้าพูดออกไปพร้อมกับยิ้มมุมปาก ได้ผลยัยสองสาวหันมามองฉันเป็นตาเดียวกันเลย เนี่ยมันขำตรงนี้ ปล่อยให้อยากรู้ให้ตายไปเลย อิอิ ฉันไม่บอกง่าย ๆ หรอกย่ะ
- Writer
