นเรศผู้ไม่มีวันแพ้
1778 Words
"ใช่ เรื่องนี้แหละที่กูจะเล่าให้มึงฟัง ผู้หญิงคนนี้ทำให้น้องชายกูฆ่าตัวตาย แต่เรื่องนี้กูไม่ได้บอกป๊ากับแม่ "
"นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะเว้ยทำไมมึงไม่บอกวะ"
"ป๊ากูไม่รู้ว่ากูมีน้องชายฝาแฝด กูถูกแยกตัวออกมาจากม๊าตั้งแต่เกิดแล้ว มีแค่ม๊ากูคนเดียวที่รู้ว่ามีลูกแฝด แล้วกูก็จะใช้ชีวิตเป็นวายุน้องชายกูตอนกูอยู่กับม๊า ถ้ากูไปอยู่กับพ่อกูก็ต้องเป็นนเรศลูกชายคนเดียวของป๊า ที่กูพูดมึงเข้าใจไหม"
"กูไม่เข้าใจอยู่ดี ทำไมมึงไม่บอกป๊าไปเลยว่าเขามีลูกแฝด แล้วก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมึงต้องไม่บอกว่าน้องชายมึงตายแถมมึงยังจะมาใช้ชีวิตเป็นเขาอีก "
"เพราะกูต้องการจะแก้แค้นให้น้องกูก่อน กูไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ กูไว้ใจแค่มึงคนเดียวไอ้เจมส์ แล้วมึงก็ต้องช่วยกูนะ"
"มึงนี่แม่งลึกลับว่ะสัส แล้วจะให้กูช่วยยังไงไหนพูดมาซิ ถ้ามึงอยากรู้จักกับน้องเขาจริงๆ มึงก็ต้องเริ่มจากตรงนี้ ลิตาเขาชอบมาเที่ยวคลับกูประจำ"
"ถ้ามันทำให้กูแก้แค้นให้น้องกูได้ กูก็จะทำ"
"ลิตาเขาเรียนอยู่จุฬาคณะวิศวะ คงไม่ต้องบอกนะว่าจะทำยังไงมึงถึงจะได้เข้าไกล้เขาต่อจากนี้"
"กูต้องไปเรียนที่มหาวิทยาลัยนั่นหรอวะ"
"เออ"
"แล้วมหาวิทยาลัยกูที่อังกฤษล่ะ"
"มึงต้องคิดเองแล้วแหละเรื่องนั้น เพราะกูบอกมึงได้แค่นี้"
"งั้นเหล้าอันไหนแพงที่สุดในคลับมึง เอามาให้กูดิ๊"
"สัส"
"มึงจะมองหน้ากูทำไม กูมีปัญญาจ่ายป่ะ"
"กูรู้ว่ามึงมีปัญญาจ่าย แต่กูกลัวมึงเมาแล้วไม่มีสติมากกว่า"
"มึงเห็นกูเป็นคนคออ่อนตั้งแต่เมื่อไหร่ กูนเรศ ผู้ไม่มีวันแพ้ แม้แต่เหล้ากูก็ไม่เคยแพ้"
"เออกูรู้ว่ามึงไม่เคยแพ้ แต่ระวังจะแพ้น้องฟ้าใสนะกูเตือนไว้ก่อน"
"ผู้หญิงแบบนั้นหรอกูจะแพ้ เด็กกูสวยกว่ายายนั่นอีกตั้งเยอะ"
"แล้ววันนี้มึงพกเด็กมึงมาด้วยว่างั้น"
"เดี๋ยวคงมา กูโทรชวนแล้ว"
"แม่งยังเจ้าชู้เหมือนเดิม ระวังรถไฟจะชนกันนะมึง กูช่วยไม่ได้นะ"
"ชนกันแล้วไงใครสน i don't care"
"เออมึงโนสน โนแคร์ อย่าบอกนะว่าสาวที่กำลังเดินเล็งมึงมาอยู่เนี่ยเป็นเด็กมึง สัสสวยเหมือนกันนะเนี่ย" นเรศหันไปมองตามที่เจมส์บอก แล้วเขาก็หันมายักคิ้วให้เจมส์
"มึงสนใจไหม ถ้ามึงสนใจกูยกให้ได้นะ"
"ไม่ กูไม่ชอบกินของเหลือจากใคร โดยเฉพาะมึงไอ้นเรศไอ้เพื่อนชิบหาย"
"หึ กูถือว่าเป็นคำชมจากมึงก็แล้วกัน" นเรศยิ้มมุมปากให้กับเจมส์
"ยิ้มของมึงแม่งโคตรกวนตีนกูเลยว่ะ ไม่รู้ว่าพวกสาวๆมาหลงรักมึงได้ไงวะ หรือเขาชอบผู้ชายเจ้าเล่ห์ เหลี่ยมจัดแบบมึง"
"เขาเรียกว่าผู้ชายมีเสน่ห์ เจ้าเล่ห์เหลี่ยมจัดอะไรของมึง พูดไปเรื่อย"
"กูพูดไปเรื่อยอะไร ก็กูพูดตามเรื่องจริงที่กูเห็น"
"พี่นเรศคะรอน้ำหวานนานไหมคะ"
"ฉันมานั่งดื่มกับเพื่อน ไม่ได้ตั้งใจที่จะมานั่งรอเธอ แค่โทรไปชวนมาดื่มเป็นเพื่อนเฉยๆ"
"แรงอ่ะ หวานน้อยใจแล้วนะ" น้ำหวานทำหน้างอใส่นเรศ แต่ผู้ชายอย่างนเรศหรอจะสน เขาเป็นคนหยิ่งผยองและเย็นชาอยู่แล้ว ยิ่งทำแบบนี้กับเขาเขาก็ยิ่งเฉย ต่อให้ผู้หญิงตรงหน้าจะสวยแค่ไหน ถึงเวลาที่เขาจะไม่พูดเขาก็ไม่พูดเลย จึงทำให้น้ำหวานใจอ่อนเป็นฝ่ายง้อเขาเอง
"น้ำหวานขอโทษค่ะ พี่นเรศอย่าเงียบกับน้ำหวานสิคะ อย่าโกรธน้ำหวานเลยนะคะ"
"ทำไมถึงคิดว่าฉันจะโกรธเธอ "
"ก็น้ำหวานกลัวว่าน้ำหวานจะพูดอะไรผิดไปทำให้พี่นเรศไม่พอใจ "
"โตจนหมาเลีย...ไม่ถึงอยู่แล้ว ยังคิดเป็นเด็กไปได้ มานี่มา" นเรศดึงน้ำหวานเข้ามานั่งบนตัก แต่เขาก็ทำหน้านิ่งๆต่างจากคนที่นั่งบนตักเขาตอนนี้ น้ำหวานอายจนหน้าแดงไปหมดแล้ว
"ไอ้นเรศ กูยอมมึงจริงๆเลย กวนตีนเขาแต่ก็ดึงเขามานั่งบนตัก อะไรของมึงวะ แล้วผู้หญิงก็แพ้ทางผู้ชายแบบมึงเนี่ยนะ" เจมส์ถึงกับส่ายหัวให้กับพฤติกรรมของเพื่อนเขา เขาไม่เข้าใจจริงๆ ผู้ชายเย็นชาแบบนี้ แถมยังปากหมาผู้หญิงชอบได้ไง
"กูบอกมึงแล้วไงว่ากู_
"นเรศผู้ไม่มีวันแพ้ มึงจะพูดแบบนี้ใช่ไหม"
"รู้แล้วมึงจะถามกูเพื่อ "
"ไอ้เวร" แล้วพวกเขาก็พากันนั่งดื่มต่อ โดยที่น้ำหวานยังนั่งอยู่บนตักของนเรศ นเรศเองก็เริ่มจะนัวเนียกับเธอ มือของเขาซุกซนไปตามร่างกายของหญิงสาว น้ำหวานเองก็แทบสติจะเลือนลางเพราะฤทธิ์จากแอลกอฮอล์ เธอนั่งอยู่นิ่งไม่ไหวจนนเรศต้องรั้งเอวเธอไว้กลัวเธอตก
"ไอ้นเรศที่นี่ประเทศไทยนะเว้ย ทำอะไรมึงก็ระวังหน่อยเดี๋ยวมีคนถ่ายคลิปไปจะแย่เอา"
"อยากถ่ายก็ถ่ายดิ By all means " นเรศยักไหล่ให้เจมส์ เขาไม่สนใจคำเตือนของเพื่อนเลย เขาชิวมากเหมือนเป็นเรื่องปกติของเขา แถมยังเชิญพวกที่ชอบแอบถ่าย ถ่ายได้ตามสบาย แล้วแต่ใครจะถ่าย
"แล้วมึงไม่กลัวป๊ากับม๊ามึงเห็นหรือไง" เจมส์เตือนสตินเรศอีกครั้ง เพราะเพื่อนเขาเอาเข้าหูที่ไหนที่เขาเตือนไปเมื่อกี้ ยังคงนั่งนัวเนียซุกไซร้ตามลำคอของหญิงสาว
"ถ้าจะขนาดนี้มึงไปเปิดห้องเลยไหม"
"คลับมึงมีห้องด้วยหรอวะ กูขอเปิดหน่อยดิ" นเรศหันมาถามเพื่อนด้วยสายตาเอาจริง เพราะตอนนี้เขาปวดหนุบที่ลูกชายของเขามากอยากจะปลดปล่อยเต็มที เจมส์ดูจากสภาพแล้วเพื่อนเขาคงไม่ไหวแน่ๆ ดีไม่ดีนเรศอาจจะแสดงหนังสดตรงนี้ก็ได้
"สัสเอ้ย แม่งเอาได้ทุกที่เลยหรอวะ"
"หรือมึงจะให้กูเอาตรงนี้ กูก็ไม่ติดนะ" นเรศยิ้มมุมปากให้เจมส์ก่อนจะหันหน้ากลับมาจูบกับน้ำหวานต่อหน้าเจมส์ และท่ามกลางเสียงเพลงดังกับผู้คนอีกมากมายในคลับ
"อะๆ กูให้มึงเปิดห้องก็ได้ ตามกูมา" นเรศกอดเอวน้ำหวานเดินตามเจมส์ไป
"พี่นเรศเรากลับแล้วหรอคะ" คนที่เอ่ยถามตอนนี้แทบจะลืมตาไม่ขึ้นอยู่แล้ว
"ยัง "
" ทำไมเหมือนเราอยู่ในห้องนอน แต่หวานยังอยากดื่มต่อไม่อยากนอน"
"แต่ฉันไม่อยากดื่มแล้ว อยากเอาเธอมากฏว่า" นเรศจู่โจมน้ำหวานทันทีแบบที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว เขาจับน้ำหวานนอนคว่ำกดลงบนที่นอน แล้วควักถุงยางอนามัยที่พกมาแล้วใช้ปากฉีกมันอย่างช่ำชอง ทันทีที่มีอาวุธป้องกันตัวเขาก็กดท่อนเอ็นไซส์ใหญ่ 69 ความยาวเกือบฟุต ค.ว.ย อะไรจะใหญ่ยาวขนาดนั้น เขาขยับเอวตอกอัดเข้าร่องสวาทของน้ำหวานจนเกิดเป็นเสียงดัง
พับ พับ พับ พับ พับ คนที่โดนกระทำอยู่ใต้ร่างแทบจะสร่างเมาในทันที เธอกรีดร้องอย่างกับสัตว์โดนเชือด เมื่อเจอกับเจ้าโลกขนาดพี่บิ้กของนเรศเข้าไปก็ร้องครางแทบไม่เป็นภาษา ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกของเธอก็ตามที
"อึ้ก~~อ๊าา~~อ๊าา~พี่นเรศขาหวานจุก อื้อ~~อ๊ะ~~อ๊ะ" เธอทั้งร้องทั้งมือจิกกำผ้าปูที่นอนไว้แทบผ้าจะขาดออก
"ครางชื่อฉันเเรงๆสิน้ำหวาน ซี้ดด~~อ๊าา~~อ๊าา~~น้ำหวาน อ๊าา~~"
"พี่นเรศ อ๊าา~~หวานจะไม่ไหวแล้ว อ๊าา~~" นเรศกับน้ำหวานร่างกระตุกพร้อมกัน นเรศตดึงแก่นกายออกมาก่อนจะชักรูดรีดน้ำออกจนหมดแล้วถอดถุงยางทิ้ง ก่อนจะดึงถุงใหม่ออกมาจากซองอีกรอบ แล้วสวมมันเข้าไปใหม่คราวนี้เจอจับหวานกางขาออกเป็นรูปตัวMก่อนจะแทรกกายเขาไปตรงกลางหว่างขา เขาเริ่มกิจกรรมอันเร่าร้อนบนเตียงนานหลายชั่วโมง จนน้ำหวานสลบไปกับเตียง นเรศเสร็จกิจกรรมก็เข้าไปอาบน้ำกลับออกมาใส่เสื้อผ้า ไม่ลืมที่จะโอนเงินค่าตัวให้กับเธอ เพราะเสร็จกิจทุกครั้งเขาจะจ่ายเงินให้กับผู้หญิงทุกคนที่เขานอนด้วยแล้วเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้น้ำหวานนอนอยู่ในห้องคนเดียว เขาออกจากห้องมาก็เจอกับเจมส์พอดี ที่กำลังยืนสั่งงานลูกน้องอยู่
"อ้าวไอ้นเรศกูคิดว่ามึงจะนอนในห้องนั้นซะอีก อย่าบอกนะว่ามึงจะออกมานั่งดื่มต่ออีก"
"อืม ทำไม ? ที่นี่เขาห้ามเอากันแล้วมาดื่มเหล้าต่อหรอวะ" เขาถามเจมส์ด้วยสีหน้างงๆ
"มึงนี่แม่งกวนตีน เป็นไงน้องน้ำหวานของมึง"
"เฉยๆ ไม่ได้เร้าใจ" เขายักไหล่ให้กับเจมส์
"ไม่เร้าใจแต่หลายชั่วโมงเลยนะมึง"
"หลายชั่วโมงแล้วไง ก็ปกติของกูรึเปล่าวะ ไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนกูหน่อย ตั้งแต่กูกลับมายังไม่เจอเพื่อนสักคนเลย" นเรศชวนเจมส์ไปดื่มด้วย เจมส์จึงต้องลงมาดื่มกับนเรศต่อ สาวๆส่งสายตามายั่วนเรศไม่ขาด แต่เขาก็นั่งนิ่งเงียบไม่ได้โตตอบอะไร
"แล้ววันนี้ยัยลิตาตัวดีไม่มาหรอวะ" นเรศนั่งสอดส่ายสายตามองหาลิตา เพราะเจมส์บอกว่าปกติเขามาเที่ยวที่คลับของตัวเองเกือบทุกวัน
"ช่วงดึกๆเดี๋ยวก็มา อดใจรอแป้ปนึงก่อนดิครับ"เจมส์บอกกับนเรศที่นั่งแทบไม่ติด เพื่อนเขาคงอยากเจอกับเธอมากสินะ เขาอยากรู้จังว่านเรศจะเข้าหาเธอด้วยวิธีไหน
- Writer
