“แม่เข้าใจมัทนะ แต่หน้าหนูซีดออกขนาดนี้ อีกอย่างตาวินเองก็กำชับแม่เอาไว้แล้วด้วยว่าไม่ให้เราออกไปไหน ถ้าพี่เขารู้เข้าคงไม่พอใจมากแน่ ๆ” มาถึงตอนนี้คุณหญิงลัดดาวัลย์เองก็ยังคงสงสัยอยู่ไม่หายกับท่าทีที่ดูเหมือนจะเป็นห่วงเป็นใยมัทนาของลูกชายที่แสดงออกมาให้ตนได้เห็นอย่างไม่คิดปกปิด
“มัทจะไปคุยกับคุณวินเองค่ะ นะคะคุณแม่ ให้มัทไปเถอะนะคะ” มัทนายังคงยืนยันตามเดิมที่จะออกไปทำงานให้จงได้อย่างไม่คิดจะยอมแพ้ ถึงแม้ว่าการทำแบบนี้จะส่งผลทำให้ใครอีกคนต้องหงุดหงิดก็ตามที
“เอาเถอะ ตามใจเราก็แล้วกันนะ ถ้ายังไงก็อย่าลืมไปบอกพี่เขาด้วยล่ะ มาทานข้าวเถอะจ้ะ เดี๋ยวแม่จะให้ลุงมั่นขับรถไปส่ง” หญิงสาวพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม ก่อนทั้งคู่จะพากันไปนั่งรับประทานอาหารเช้าร่วมกัน
มัทนาเดินทางมาถึงบริษัทฯ ช้ากว่าเมื่อวานไม่มากนัก เป็นเพราะรถไม่ค่อยติดเท่ากับเมื่อวานเธอถึงทำเวลาได้อย่างฉิวเฉียด หญิงสาวกล่าวขอบคุณลุงมั่นคนข
