“กล้าดียังไงไปส่งยิ้มให้ไอ้หน้าอ่อนนั่น!” กวินภพระเบิดคำถามที่ไม่มีทีท่าว่าจะอ้อมค้อมออกมาทันทีที่เขาลากมัทนามาจนถึงห้องทำงานของตัวเองได้สำเร็จ สีหน้าและแววตาของเขาบ่งบอกให้เห็นถึงความไม่พอใจจนหญิงสาวต้องถอยร่นหนีเป็นการด่วน
“ฉันถามว่าเธอกล้าดียังไงไปเที่ยวส่งยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น หรือคิดจะหักหน้าฉันกลางห้องประชุม!” ชายหนุ่มถามขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังเลือกที่จะนิ่งเงียบอยู่
“มัทไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลยนะคะคุณวิน มัทยิ้มให้คุณกล้องภพตามมารยาทเท่านั้น” มัทนาตอบกลับไปอย่างจำนน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะคิดเรื่องแบบนี้ออกมาได้หน้าตาเฉย ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วมันแทบไม่มีอะไรในกอไผ่เลยทั้งนั้น และเธอก็คิดว่าการที่เธอส่งยิ้มให้กับหนึ่งในหุ้นส่วนของบริษัทฯ มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไรตรงไหนเสียหน่อย คนที่แปลกมันคือเขาต่างหาก
“ให้มันจริงเถอะ”
“มัทตอบไปตามความจริงค่ะ แต่ถ้าคุณไม่เชื่อมัทก
