“มาเพื่อออกงานจริงๆ เลยนะคะ”
ฐิตตาบอกคะนึงเมื่อต้องตัวแต่งหน้าอีกครั้งในบ่ายถัดมา คืนนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองเปิดสาขาร้านจำหน่ายผ้าไหมของคุณย่าศรีพรรณราย ท่านเป็นคุณย่าของบรรดาสี่หนุ่มแห่งบ้านอัศวหาญญ์วรกุลที่อายุแม้จะมากแล้วแต่ยังสวย และแข็งแรงอยู่มาก
มีช่างหน้าช่างผมทีมเดิมช่วยรังสรรค์เรื่องความสวยความงามให้เธอ ส่วนเสื้อผ้า เครื่องประดับตามมาเป็นพรวนหลังจากนั้น
คะนึงรู้อยู่แล้วเรื่องนี้ เพราะภวินท์เรียกเข้าไปสั่งงานด้วยการเตรียมทีมสารพัดช่างมาไว้ให้พร้อมสำหรับฐิตตาที่นี่ บอก “เถอะค่ะ ไม่มีใครมีโอกาสได้รับเชิญมางานของอัศวหาญญ์วรกุลได้บ่อยๆ หรอกนะคะพี่จะบอกให้”
ฐิตตาเลยเงียบไป คะนึงก็เงียบมองเธอนิ่งๆ ตัดสินใจเอ่ยถาม
“เมื่อไรคุณถิงจะกลับบ้านคะ...เอ่อ พี่หมายถึงที่บ้านของคุณถิงเองน่ะค่ะ”
ถูกถามถึงบ้านขึ้นมา ฐิตตาเลยนิ่งไปอีกเป็นนาน เธอไม่ได้นึกถึงบ้านอีกเลยตั้งแต่ออกไปอยู่ที่บ้านตาโชติ อ
