ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมาทั้งสองต่างไม่ได้พูดคุยกันเลยแม้จะทำงานอยู่ในห้องเดียวกัน เขาแค่เพียงสั่งงานเธอเป็นบางครั้งคราวเพียงเท่านั้น
ส่วนมากก็จะออกไปติดต่องานข้างนอกกับเลขาเขาเสียมากกว่า บางทีหนูนิดถามชายหนุ่มก็ตอบคำหรือแกล้งไม่ได้ยินก็มี เหมือนไม่อยากพูดกับเธอ
อีกอย่างที่เขาแสดงออกชัดเจนคือเขาและยาหยีสนิทสนมกันมากขึ้น บางทีเธอก็สงสัยว่าถ้าเขาอยากจู๋จี๋กับเลขาแล้วเอาเธอมานั่งทำงานเป็นก้างขวางคอทำไม
"คุณนนท์คะ เที่ยงนี้มีนัดทานข้าวกับคุณทรงยศนะคะ"
"อืมคุณไปกับผมด้วยนะ " ชายหนุ่มบอกพร้อมกับก้มดูเอกสารต่อ
"ยาหยีต้องไปด้วยเหรอคะนึกว่าคุณนนท์นัดทานข้าวเป็นการส่วนตัวเสียอีก" ยาหยีจงใจพูดเสียงดังให้อีกคนในห้องได้ยิน
"กับข้าวร้านนี้อร่อยผมอยากให้คุณไปลองชิมดู "
ณนนท์เงยหน้าจากเอกสารแล้วบอกกับยาหยีด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยตามนิสัยของเขา
พร้อมกับมองไปที่หญิงสาวอีกคนในห้องที่ก้มหน้าตั้งใจทำงานแ
