EP2 ขอดูหน้าคนเขินหน่อยสิคะ
2330 Words
EP2 ขอดูหน้าคนเขินหน่อยสิคะ
10AM @คอนโดเชอรีน
Cherrene’ s Part
Rrrr Rrrr
ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะโดนรบกวนจากเสียงเรียกเข้าควานมือหาโทรศัพท์ที่กำลังสั่นเพราะมีคนโทรเข้ามาทั้งที่ยังหลับตา ใครช่างกล้าโทรมารบกวนเวลานอนของฉันกันนะมีเรียนตั้งบ่ายมันก็อยากจะนอนยาวๆ ไง
“ฮัลโหล..”
ฉันกดรับสายทั้งทั้งที่ยังไม่ได้มองว่าใครโทรเข้ามา
(พี่รีนครับ เตถึงแล้วนะ)
สรรพนามที่ปลายสายแทนตัวเองทำให้ฉันต้องรีบเด้งตัวขึ้นนั่งตัวตรงยกโทรศัพท์ออกจากหูมาดูชื่อคนโทรเข้ามาทันที
น้องเตวิช
น้องเตวิชโทรมา!!!
กรี๊ดก่อนนะ ขอกรี๊ดก่อน เมื่อวานตอนที่น้องมาส่งเราก็แลกไลน์แลกเบอร์โทรกันไว้และวันนี้น้องจะมารับไปเรียนเพราะเมื่อวานฉันทิ้งรถไว้ที่คณะน่ะ
“หืมม ทำไมน้องเตมาเร็วจังพี่เรียนบ่ายนี่นา” พอตั้งสติได้ฉันก็ถามออกไป มองดูนาฬิกาเพิ่งจะสิบโมงเช้าเองนะ อยากเจอน้องแต่มันก็ง่วงไง : (
(อ่า พอดีเตตื่นเช้าไม่มีไรทำน่ะครับก็เลยออกมาเร็ว)
พ่อคุณเอ๊ย เด็กดีจริงๆ ตื่นเช้าซะด้วย แต่ว่าฉันเพิ่งตื่นนอนนี่สิให้น้องมารอแบบนี้ไม่ดีเลยนะ
“ง่าา แต่พี่รีนเพิ่งตื่นยังไม่ได้อาบน้ำเลย”
(ตามสบายเลยครับไม่ต้องรีบ เตมาเร็วเองเดี๋ยวรอในรถก็ได้)
“หงึ พี่รีนเกรงใจจังน้องเตไปก่อนมั้ยเดี๋ยวพี่รีนนั่งแท็กซี่ไปเอง” ฉันเสนอทางที่ดีกว่าให้แต่น้องก็น่ารักยืนยันจะรอฉันให้ได้ คนดีอะไรขนาดนี้อ่ะ ฮืออ จะทำให้ชอบไปถึงไหนกันนี่ขนาดรู้จักตัวจริงกันได้แค่วันสองวันยังขนาดนี้ต่อไปฉันคงได้หลงน้องจนเป็นบ้าตายแน่ๆ
(ไม่เป็นไรครับเตรอได้น่า แต่ว่าหิวน้ำจังครับแถวนี้มีมินิมาร์ทมั้ยนะ)
“อยู่อีกซอยเลยอ่า”
(อ่า เเย่จังเลยครับอยู่ๆ เตก็คอแห้ง) เสียงทุ้มกระแอมไอเล็กน้อย เสียงติดแหบนิดๆ เหมือนคนคอแห้งจริงๆ ได้ยินแบบนั้นใครจะปล่อยให้น้องคอแห้งกันล่ะ!
“งั้นๆ ขึ้นมารอบนห้องพี่รีนก่อนมั้ย”
(เกรงใจจังครับ ไม่เป็นไรหรอกเตทนได้)
“ง่าา ไม่ได้ซี่น้องเตอุตส่าห์มารอรับขึ้นมาเถอะไม่ต้องเกรงใจ” จริงๆ ห้องฉันมันแยกห้องนอนกับห้องรับแขกอยู่แล้วให้น้องขึ้นมารอข้างบนคงไม่เป็นไรหรอกมั้งเพราะยังไงต่อไปน้องก็ต้องได้มาบ่อยๆ อยู่แล้ว
ฮิๆ อยากรู้ล่ะสิว่าเมื่อวานน้องเตตกลงกับฉันว่ายังไงเรื่องจีบ ยังไม่บอกหรอกนะความลับๆๆ ;)
(อืมม งั้นเตรบกวนด้วยนะครับ ^^)
ฉันบอกเลขห้องให้น้องพร้อมกับโทรลงไปบอกล็อบบี้คอนโดให้อนุญาตและกดลิฟต์ให้น้องขึ้นมาหาข้างบนเรียบร้อย ไม่นานเสียงกดออดหน้าห้องก็ดังขึ้นมาแล้วสินะคนดีของพี่รีน
Tewich's Part
“น้องเตตต”
ประตูห้องบานใหญ่ถูกเปิดออกพร้อมเจ้าของห้องที่เรียกชื่อผมเสียงใส พี่เชอรีนในชุดนอนกระโปรงรัดรูปตัวบางพลิ้วๆ ยืนส่งยิ้มให้ผมอยู่หน้าห้องผมยาวสวยถูกมัดขึ้นโชว์ลำคอขาวๆ จนอดมองไม่ได้ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่หน้าอกคู่สวยตรงหน้า…
อ่า ปกติเคยเห็นแต่เวลาที่พี่เขาใส่เสื้อช็อปวิศวะพอมาเห็นในชุดนี้แล้วก็หุ่นดีใช่เล่นนะเนี่ย ตัวเล็กแต่หน้าอกไม่เล็กสักนิดแต่เหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้ตัวเลยว่าใส่แบบนี้ออกมารับผู้ชายมันอันตรายแค่ไหน
เห็นแบบนั้นผมจึงรีบแทรกร่างกายตัวเองเข้าไปในห้องแล้วปิดประตูให้เรียบร้อยเผื่อมีคนผ่านมาเห็นเชอรีนในสภาพนี้ไม่ดีแน่
"รบกวนด้วยนะครับ"
"ตามสบายนะน้องเต เดี๋ยวพี่รีนอาบน้ำแป๊บ แป๊บเดียวจริงๆ "
"ฮ่าๆ ไม่ต้องรีบก็ได้ครับเตรอได้"
ผมมองสำรวจคอนโดของคนตัวเล็กที่ถูกตกแต่งอย่างดีและสะอาดเรียบร้อยเหมือนคนเป็นเจ้าของไม่มีผิด ที่จริงอยากจะขึ้นมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่มันดูจะเร็ว (วันนี้ก็เร็วไปอยู่ดีคือแกเพิ่งรู้จักกันเว้ย!)
"ง่า ก็พี่เกรงใจนี่นา"
"เตอยากมารับพี่รีนเองนี่ครับไม่ต้องเกรงใจหรอกน่า" ผมยิ้มเอ็นดูคนเป็นพี่ที่เริ่มทำหน้างอเพราะรู้สึกผิด จะมีสักกี่คนวะที่ได้เห็นพี่เชอรีนโหมดนี้ ปกติเห็นแต่เวลาว้ากน้องใครจะคิดละว่าตัวจริงจะนิสัยน่ารักขนาดนี้ ยังอึ้งไม่หายที่เมื่อวานเธอมาขอจีบผมซึ่งผมก็แนะนำ ‘วิธี’ ที่จะจีบผมติดไปซึ่งคนพี่ก็เออออตามไม่รู้ว่าเข้าใจที่ผมจะสื่อจริงๆ หรือเปล่ายิ่งอ๊องๆ แบบนี้
"อื้อ งั้นพี่รีนจะอาบซักสามชั่วโมงเลยเป็นไง"
"แบบนั้นก็ไม่ต้องไปเรียนกันพอดีสิครับ"
"ไม่อยากไปเรียนแล้วอ่ะ อยากอยู่กับน้องเต..."
"อ่า..."
ไปไม่เป็นเลยนะอยู่ดีดีก็มาหยอดกันทำเอาผมใจเต้นแรงเลย ‘อยากอยู่กับน้องเต’ งั้นหรอ อยากเห็นผมทนไม่ไหวหรือไงกันวะอยู่ในห้องกันสองต่อสองแล้วมาบอกว่าอยากอยู่ด้วยกันแบบนี้มันจะไม่ได้อยู่เฉยๆ นะครับบอกก่อน
"พะ พี่รีนไปอาบน้ำแล้ว น้ำดื่มอยู่ในครัวนะตามสบายเลย! " พอคิดได้ว่าตัวเองพูดอะไรออกมาคนตัวเล็กก็รีบวิ่งเข้าห้องนอนเพื่ออาบน้ำทันที นึกว่าจะแน่
"หึ บ๊องเอ๊ย"
ผมมองสำรวจห้องจนพอใจก็เดินเข้าไปในครัวที่ดูแล้วไม่น่าจะได้ใช้งานสักเท่าไหร่ เห็นบอกว่าเพิ่งตื่นนอนแบบนี้แสดงว่ายังไม่ได้กินอะไรสินะ ผมมองหาวัตถุดิบที่พอจะทำอาหารเช้าให้คนตัวเล็กทานได้ก็เลยถือวิสาสะทำอาหารซะเลยจากที่ชอบอยู่แล้วรับรองว่าออกมาเห็นสิ่งที่ผมทำเชอรีนได้ชอบผมมากกว่าเดิมแน่ๆ
30 นาทีผ่านไป
“หืมม หอมอะไรอ่า”
“อาบเสร็จแล้วหรอครับ อ่า…” ผมจัดโต๊ะอาหารเสร็จพอดีกับที่ร่างบางเดินออกมาจากห้องนอนในชุดคลุมอาบน้ำเพียงตัวเดียวพร้อมกับเช็ดผมเปียกๆ ไปด้วย หยดน้ำที่เกาะอยู่บนใบหน้าใสยิ่งทำให้เธอดูเซ็กซี่น่ามองจนผมละสายตาไปไหนไม่ได้
อันตราย อันตรายเกินไปแล้วผู้หญิงคนนี้ถ้าผมทนไหวขึ้นมาจะทำยังไงนะ วันนี้ตั้งใจมาทำให้เธอหวั่นไหวเต็มกำลังแต่เหมือนคนที่กำลังจะโดนน็อคเอ้าท์จะเป็นผมเองซะมากกว่า
เชอรีนปล่อยหมัดใส่ผมไม่หยุดเลย
“หูย น้องเตทำเองหรอ?” ยิ่งเวลาที่เธอก้มหน้าลงมองอาหารบนโต๊ะที่ผมจัดไว้ยิ่งทำให้มองเห็นร่องอกอวบที่โผล่พ้นชายเสื้อออกมาจนผมเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ตัวเล็กขนาดนี้เอามาจากไหนเยอะแยะวะนมน่ะ
“อ่า ครับ...ทำไมไม่เช็ดผมให้แห้งก่อนล่ะครับ รีบออกมาทำไม”
“ก็พี่รีนกลัวน้องเตรอนานนี่นา”
“มานั่งนี่เลยครับ เตเช็ดให้”
ผมดึงมือคนตัวเล็กให้เดินตามมานั่งลงบนเก้าอี้แย่งผ้าในมือเธอมาเช็ดผมให้ เชอรีนยอมนั่งนิ่งๆ ปล่อยให้ผมเช็ดผมให้ตามใจชอบแต่หน้าแดงๆ ของเธอทำให้รู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังเขินผม
เห็นแบบนี้มันยิ่งน่าแกล้งให้เขินเยอะๆ ผมจึงขยับเข้าไปใกล้แล้วประคองศีรษะเล็กให้เชิดขึ้นจนเรามองสบตากันแต่ก็เป็นเธอที่หลบตาก่อน
“พะ พี่รีนเช็ดเองก็ได้”
“อยู่เฉยๆ เถอะครับรีบเช็ดจะได้กินข้าวกัน” คนตัวเล็กทำแก้มพองลมแต่ก็ยอมนั่งนิ่งๆ ให้ผมเช็ดผมให้แต่โดยดี ดวงตากลมโตจ้องหน้าผมไม่หยุด ไม่เขินแล้วหรือไงกันมาจ้องแบบนี้
“จ้องแบบนี้เตก็เขินเป็นนะครับ”
“น้องเตน่ารักจังเลยน้า เวลายิ้มเหมือนกระต่ายเลย” แต่คนเป็นพี่กลับไม่ฟังสิ่งที่ผมพูดแถมยังยื่นมือมาจับแก้มผมเล่นอีก ยืนยันคำเดิมนะคนอะไรวะมือโคตรนุ่ม ปากเล็กๆ ที่เอาแต่เอ่ยชมผมไม่หยุดมันน่ากดริมฝีปากลงไปแรงๆ นักแต่ต้องห้ามใจไว้เดี๋ยวเหยื่อตื่นตกใจหนีไปซะก่อน
“หือ กระต่ายอะไรกันล่ะครับ”
ก็พอรู้มาบ้างนะครับว่าหลายๆ คนมองผมเป็นต่ายอาจจะเพราะหน้าตาที่ดูใสซื่อ (?) นิสัยที่แสนอ่อนโยน (?) ของผมล่ะมั้งที่ทำให้คนอื่นคิดแบบนั้นซึ่งผมก็ไม่ได้ขัดอะไร เดี๋ยวจะทำให้รู้เองว่ากระต่ายน้อยของพี่ตัวนี้น่ะ ‘ดุ’ แค่ไหน
“จริงๆ นะ เหมือนกระต่ายเลยน่ารักๆๆ น้องกระต่ายของพี่รีน” ว่าแล้วก็บิดแก้มผมใหญ่เอาเลยครับเล่นให้พอใจเลยเดี๋ยวโดนกระต่ายจับกินขึ้นมาวันไหนรู้เรื่องแน่
“ไปกันใหญ่แล้วครับ พี่รีนต่างหากที่เหมือนกระต่าย”
“ก็ดีเลยไง กระต่ายคู่กับกระต่าย คิกคิก”
พอบอกว่าเธอก็เหมือนกระต่ายเหมือนกันก็หัวเราะชอบใจใหญ่ผมได้แต่ส่ายหน้าให้กับความไร้เดียงสาของเธอ เช็ดผมต่อไปสักพักจนมันแห้งเชอรีนก็เข้าไปแต่งตัวพร้อมออกมาทานอาหารที่ผมทำไว้ให้ กินไปชมไปไม่หยุดอร่อยอย่างนั้นอย่างนี้ น้องเตของพี่รีนเก่งที่สุดนู่นนี่ ท่าทางจะชอบมากกับสิ่งที่ผมทำ
นี่มันแค่เริ่มต้นเองนะครับ :)
.
.
IG
(Photo รูปอาหารที่เตวิชทำ)
PrivateCR: ขอบคุณสำหรับอาหารเช้านะคะ -3-
Wawa: เตยมึงดูเพื่อนมึง @Baiteii
Baitei: มันพาผู้ชายเข้าห้องแล้วนะ! ใคร? น้องเต?
PrivateCR: ไม่บอก แบร่ๆๆ
Wawa: มามอเดี๋ยวรู้เรื่องกูจะฟาดให้ แรดนัก!
PrivateCR: แง้ อย่าทำน้องงง TT
Baiteii: ตอแหล!
บนรถ
หลังจากที่เราทานอาหารกันเสร็จก็ออกมาที่คณะทันทีผมเลือกจอดรถบริเวณที่คิดว่าไม่น่าจะมีคนเห็น ตลอดทางที่ขับรถมาคนที่นั่งมาด้วยก็เอาแต่เล่านั่นนี่ให้ฟังไม่หยุด ทำให้บรรยากาศในรถไม่เคอะเขินเหมือนเมื่อวานสงสัยเริ่มชินกับผมแล้วมั้งพูดไม่หยุดเลย แต่ฟังเธอพูดก็เพลินดีเหมือนกันนะ
“ขอบคุณนะน้องเต ทั้งมารับทั้งทำอาหารให้พี่ทานด้วย!”
“ไม่เป็นไรครับ ถ้าพี่รีนชอบเตไปทำให้ทานทุกวันก็ได้นะ”
“ฮื่ออ ใจดีอีกแล้วแต่พี่ไม่อยากกวนน้องเตอ่า”
“เตยินดีนะ ว่าแต่ว่าเย็นนี้…”
ผมเริ่มทวงเรื่อง ‘จีบ’ ที่เราตกลงกันไว้
“อ้อๆ วันนี้พี่รีนไม่ได้ลงว้ากแหละ วันนี้จะจีบๆ น้องเตนะ” คนอะไรวะพูดออกมาว่าจีบซึ่งๆ หน้าแบบนี้ ตรงฉิบหาย
ตรงกว่าไม้บรรทัดก็เชอรีนนี่แหละ
“ฮ่าๆ พูดตรงๆ แบบนี้เตก็เขินสิครับ” (คีพลุคเป็นคนขี้เขินอยู่นะครับ)
“ไหนๆๆ ขอดูหน้าคนเขินหน่อยสิคะ” ว่าแล้วก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกเราชนกัน จากตอนแรกที่แกล้งเขินตอนนี้ผมกำลังจะเขินจริงๆ แล้วนะใบหน้าหวานใสที่อยู่ตรงหน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างน่ารัก ในขณะที่เธอกำลังจะผละออกก็โดนผมรั้งเอวไว้ซะก่อนทำให้ร่างกายของเราใกล้ชิดกันมากขึ้นจนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากตัวเธอ
กลิ่นกายหอมหวานและริมฝีปากสีชมพูที่อยู่ใกล้ไม่กี่เซนทำเอาผมใจเต้นแรง เผลอยื่นหน้าเข้าไปใกล้กว่าเดิมจนริมฝีปากแทบจะชิดกันอยู่แล้ว
เชอรีนมองสบตาผมอย่างหวั่นๆ ดวงตากลมโตวูบไหวเล็กน้อยก่อนจะทำในสิ่งที่ผมคาดไม่ถึง
จุ๊บ!
“โอ๊ะ! พี่รีน…”
“รางวัลของเด็กดีค่ะ” ริมฝีปากเล็กกดจูบลงบนริมฝีปากผมเร็วๆ โดยที่ไม่ทันตั้งตัวแล้วรีบผละออกทันที ผมเรียกมันว่าจุ๊บนะเพราะแค่ปากแตะปากจุ๊บเสร็จก็ผลักผมออกแล้ววิ่งหนีลงรถไปเลยทิ้งไว้เพียงสัมผัสอุ่นๆ ที่ยังติดอยู่ที่ปาก
ร้ายว่ะ
อย่าให้เจอนะจะเอาคืนให้สาสมเลย ยัยรุ่นพี่ตัวแสบ!
ยกที่1
เชอรีนนำ 1-0
Page FB:
ใต้เตียงPMU: เปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่กับน้องเตวิชเดือนวิศวะปีนี้ สถานีต่อไปก็รอประกวดเดือนมหาลัยนะคะ น้องหล่อมากกก หล่อจนใจแอดจะพังงง ฮืออ ยิ่งใส่ชุดนี้ยิ่งดูดุๆๆ มาดุพี่ทีค่ะน้องขาาาาา #กระต่ายดุ
(Photo: รูปเตวิชประกวดเดือนคณะ หล่อมาก!)
Likes: 50K Comments: 5K Share: 15K
Farakpornaka: เมื่อคืนพี่เตร้องเพลงเพราะมากกกกก อยากให้มาร้องกล่อมนอนเลย
I'mthebest: แผ่นดินไหวแต่พี่ไม่ไหว มาดุพี่ทีค่ะน้องขาาาาา
TingKR: สุดยอดไปเลยยย
LovepiTeh: หล่อโฮกกก แต่งค่ะ!
Evevev: ตอนพี่เตอ้อนขอคะแนนนะโอ๊ยย ใจจะพังง TT
Gift: ชั้นรักเขา!
Heheheh: ฟ้ารักพ่อนะคะ TT
- Writer
