EP4 ดื่มนม? (2)
1662 Words
EP4 ดื่มนม? (2)
30 นาทีต่อมา
คนตัวเล็กที่ทนสายตาอ้อนๆ ของเตวิชไม่ได้บวกกับเหตุผลที่น้องพูดมามันก็ถูกทั้งดึกและเธอก็ง่วงมากๆ ด้วยถ้ากลับก็อาจจะหลับในได้จึงต้องยอมค้างที่นี่
“มานอนได้แล้วครับพี่รีน”
“เอ่อ เราจะนอนกันยังไงหรอคะ?” คนตัวเล็กที่หลังจากอาบน้ำเสร็จก็เอาแต่นั่งอยู่บนโต๊ะตรงปลายเตียงไม่ยอมขึ้นมานอนบนเตียงสักทีจนเตวิชต้องเรียก ท่าทางประหม่าของเธอทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังกังวลเรื่องอะไร
“ก็…นอนบนเตียงด้วยกันไงครับ แต่ถ้าพี่รีนไม่สบายใจเตออกไปนอนโซฟาก็ได้”
“ไม่ได้ๆ นี่ห้องน้องเตนะจะนอนโซฟาได้ไงพี่รีนไปเอง” ว่าแล้วก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมก้าวเท้าออกไปนอนข้างนอกเต็มที่ พอเธอยืนแบบนี้ทำให้เขาเห็นว่าร่างบางตอนนี้ใส่เพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวกับบ็อกเซอร์ของเขาที่มันตัวใหญ่จนต้องหาอะไรมามัดเอวไว้ ตัวเล็กๆ แบบนี้พอใส่เสื้อเขาแล้วมันก็เลยยาวจนคลุมเข่าแต่แบบนั้นมันยิ่งทำให้เธอดูน่าขย้ำจนคนตัวสูงเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่
เชอรีนเวอร์ชันที่ใส่เสื้อเขานี่อันตรายจริงๆ
“ไม่เอาแบบนี้สิครับพี่รีนเป็นผู้หญิงนะเตไม่ยอมให้นอนโซฟาหรอก”
“ง่า พี่รีนก็ไม่ยอมให้น้องเตนอนโซฟาเหมือนกัน”
“งั้นก็มานอน…”
“…”
“บนเตียงด้วยกันสิครับ :) ” ต่างคนก็ต่างไม่ยอมจนสุดท้ายก็จบลงที่การที่ต้องนอนบนเตียงด้วยกัน ร่างบางเดินมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียงก่อนจะค่อยๆ คลานเข่าขึ้นมาเพื่อนอนข้างๆ เตวิชที่นอนรออยู่บนเตียงนอนอยู่ก่อนแล้ว แต่ตอนที่เธอก้มมันทำให้เขามองเห็นหน้าอกที่ไม่มีบราเซียปิดบังภายใต้เสื้อเชิ้ตเต็มๆ ตา
"พะ พี่รีน...ไม่ใส่บราหรอครับ? " ปากไปเร็วกว่าสมองมากพอเห็นแบบนั้นเขาก็อดที่จะถามออกไปไม่ได้ อันตรายเกินไปแล้วผู้หญิงคนนี้ ยั่วตาใสจริงๆ ยั่วแบบไม่รู้ตัว ยั่วจนน่าทำให้ร้องดังๆ …
"อื้อ ก็พี่รีนไม่มีบรา… อ๋า พี่รีนลืมไปน่ะน้องเตคงไม่ชินเดี๋ยวพี่รีนไปใส่ก็ได้ๆ " ปกติเธอก็ไม่ใส่บรานอนอยู่แล้วอีกอย่างไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนมีแต่บราตัวเดิมที่ใส่มาทั้งวันแล้วให้ใส่ซ้ำคงนอนไม่สบายก็เลยเลือกที่จะไม่ใส่แต่ลืมไปว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องตัวเอง
"ไม่ครับไม่ต้อง! เอ่อ เตหมายถึงไม่ได้เขินครับนอนเถอะ" พอคนพี่บอกจะไปใส่บรานายคนนั้นก็รีบห้ามทันที
"แต่ว่าพี่รีนว่าใส่ดีกว่า"
พลั่ก!
“เตบอกว่าไม่ต้องไงครับ”
คนตัวเล็กที่กำลังจะลุกไปใส่บราถูกดึงรั้งจนล้มลงไปกับเตียงส่งผลให้ตอนนี้โดนร่างหนาคร่อมร่างเธอไว้จนใบหน้าอยู่ใกล้ชิดกัน คนตัวสูงอดที่จะมองหน้าอกอวบตรงหน้าไม่ได้ยิ่งใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวพอมองใกล้ๆ แบบนี้แล้วมันยิ่งทำให้เขามองเห็นปลายยอดอกสีหวานที่กำลังชูชันอยู่ใต้เนื้อผ้า ยั่วอารมณ์จนเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่
"เอ่อ ขอโทษครับแต่เตโอเคจริงๆ อึก นะครับ"
"แน่นะ? "
"ครับ"
“งั้นนอนนะ” พอน้องบอกว่าโอเคเธอก็เลยไม่อะไรใช้มือดันหน้าอกแกร่งของคนตัวสูงให้ผละออกจากร่างกายเธอเบาๆ ใกล้แบบนี้พี่รีนจะแย่เอานะ แต่เตวิชกลับไม่ยอมผละออกดวงตาคมมองสบตาเธออย่างสื่อความหมายแต่เหมือนว่าคนใต้ร่างจะไม่เข้าใจ ปิดปากหาวใส่เขาเฉยเลย
"เอ่อพี่รีนครับ..."
"คะ? "
"เตนึกได้ว่ายังไม่ได้ดื่มนมก่อนนอน"
"อ๊ะ เดี๋ยวพี่รีนไปเอามาให้นะดื่มนมก่อนนอนจะได้หลับสบายใช่มั้ยคะ"
หมับ!
คนที่เข้าใจว่าน้องอยากดื่มนม (ที่เป็นนมจริงๆ) ทำท่าจะลุกขึ้นไปเอานมมาให้น้องดื่มแต่โดนคนหิวนมกดลงกับเตียงอีกครั้ง
"ไม่ต้องไปเอาหรอกครับ" จะไปเอาทำไมกันล่ะในเมื่อนมที่เขาอยากดื่มน่ะ อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว
"ทำไมล่ะ ก็น้องเต..."
"แค่ปลดกระดุมเสื้อลงก็พอ เดี๋ยวเตดื่มเอง"
!!!!!!!!!
คนตัวสูงที่คร่อมร่างบอบบางอยู่จับข้อมือเล็กกดลงกับเตียงเพื่อไม่ให้เธอผลักไสเขาออกได้ ไม่รอให้เธอปลดกระดุมเตวิชจัดการปลดเองเลย กระดุมเม็ดเล็กบนเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ของเขาที่อยู่บนร่างกายของเชอรีนถูกปลดออกจนหมด ทำให้หน้าอกอวบขาวออกมาปรากฏขึ้นตรงหน้า อดที่จะมองสำรวจมันไม่ได้
นมสวยชิบ…ทั้งใหญ่ทั้งขาวน่าฟัดให้เป็นรอย
เชอรีนตกใจเมื่อเริ่มคิดตามได้ว่านมที่น้องอยากดื่มน่ะคืออันไหนแต่ก็ช้าไปเพราะกระดุมเสื้อถูกปลดออกไปเสียแล้ว อากาศเย็นๆ ในห้องปะทะเข้ากับเนื้อตัวส่วนบนที่เกือบจะเปลือยเปล่าทำเอาคนตัวเล็กขนลุกเพราะหนาว
“อ๊ะ นะ น้องเต…”
“ขอเตกินมันได้มั้ยครับ?” น้ำเสียงออดอ้อนของคนน้องทำเอาใจเธออ่อนยวบ เชอรีนไม่ตอบเอาแต่นอนหน้าแดงและหันหน้าหนีไม่กล้าสบตาคนตรงหน้า น้องเตของเธอตอนนี้น่ะเหมือนเสือมากกว่ากระต่ายอีกนะ แล้วสายตาใสซื่อที่เธอเคยเห็นตอนนี้ได้แปรเปลี่ยนเป็นเจ้าเล่ห์พร้อมจะขย้ำเหยื่อได้ทุกเมื่อ แต่มันกลับดูเซ็กซี่น่าหลงใหลจนทำเอาคนใต้ร่างใจสั่นจนแทบหลุดจากอกอยู่แล้ว
“ไม่ตอบเตจะคิดว่าอนุญาตแล้วนะครับ” มาขอกันแบบนี้แล้วจะปฏิเสธได้ยังไงกันอีก ร่างบางที่ยังงงๆ บวกกับความง่วงจึงไม่ได้พูดอะไรออกไปปล่อยให้เตวิชจัดการทุกอย่างตามใจชอบ
แผล็บ...
“อ๊ะ ฮื้ออ น้อง อ๊ะ น้องเต…”
เสียงครางหวานหลุดออกมาจากริมฝีปากเล็กเมื่อเสื้อเชิ้ตตัวบางถูกแหวกออกทำให้เต้าอวบอัดทั้งสองข้างออกมาปะทะกับสายตาคมเต็มๆ ไม่รอช้าเตวิชก้มลงไปครอบริมปากลงบนปลายยอดอกสีหวานทั้งสองข้างสลับกันไปมาอย่างเอาแต่ใจ
จ๊วบ!
“อื้มม หวาน…” ฝ่ามือหนาก็ไม่อยู่นิ่งบีบเคล้นเต้าขาวๆ ไปด้วยจนมันล้นมือข้างที่ไม่โดนริมฝีปากก็ใช้นิ้วบีบขยี้ปลายยอดสีหวานเพื่อไม่ให้น้อยหน้ากันจนมันแข็งเป็นไต
คนเป็นพี่ได้แต่ครวญครางเมื่อลิ้นร้อนตวัดเลียวนยอดอกของเธอจนขนลุกไปทั้งร่าง เลียจนพอใจก็ดูดดึงเหมือนเด็กหิวนมสร้างความกระสันให้คนตัวเล็กจนหลุดครางออกมาอย่างลืมอาย
“นะ น้อง อื้ออ เบา…”
เมื่อโดนปลุกเร้าหนักขึ้นคนตัวเล็กจึงแอ่นหน้าอกขึ้นให้กระต่ายตัวร้ายดูดกินยอดอกเธอได้อย่างถนัดสัมผัสของน้องทั้งร้อนแรงทั้งเอาใจจนเธอยอมโอนอ่อน ยอมรับเลยว่าทุกที่ที่ถูกน้องสัมผัสน่ะมัน..
รู้สึกดีชะมัด
มือเล็กขยุ้มกำเส้นผมสีเข้มของคนตรงหน้าแน่นเพื่อระบายอารมณ์เมื่อโดนลิ้นร้อนตวัดรัวบนปลายยอดอกถี่ๆ จนมันแข็งเป็นไตสู้ปากเขา ไม่พอฟันคมๆ ยังขบกัดมันเบาๆ จนเธอสะดุ้ง
ทั้งเจ็บทั้งเสียว…
“อื้มม นมพี่โคตรหวาน”
จากที่ดูดกินแค่หน้าอกตอนนี้ริมฝีปากร้อนเริ่มย้ายที่จูบต่ำลงเรื่อยๆ จนมาถึงหน้าท้องแบนราบ ริมฝีปากร้อนดูดดึงเนื้อกายสาวเบาๆ ลิ้นร้อนก็เลียวนไปมาจนมาหยุดอยู่ที่ขอบกางเกงบ็อกเซอร์ของเขาที่เธอใส่อยู่
“น้องเต…”
เชอรีนค้ำแขนไปด้านหลังผงกหัวขึ้นมองคนตรงหน้าอย่างหวั่นๆ เมื่อเริ่มได้สติ ตอนนี้น้องเตที่เธอรู้จักเหมือนเสือที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อได้ทุกเมื่อ ความตื่นเต้นผสมความกลัวที่เริ่มเกาะกินหัวใจจนน้ำตาใสไหลมาเอ่อคลอที่ดวงตากลมโตทำให้คนตัวสูงชะงัก
“พี่รีน…เตขอโทษครับ พี่รีนน่ารักจนเตห้ามตัวเองไม่ได้”
พอเห็นแบบนั้นเตวิชที่รู้ตัวว่ากำลังทำให้เธอกลัวจึงรีบผละออกจากร่างบางเกาคอแก้เก้อแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมร่างเธอไว้ เขายังมีสติดีและคิดว่ามันคงเร็วไปถ้าจะทำเรื่องแบบนั้นกับกระต่ายตัวเล็กที่กลัวเขาจนดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมทั้งตัวไม่เว้นแม้แต่หัว
หายใจออกมั้ยวะนั่น
“นอนเถอะครับ เตขอโทษไม่ทำต่อแล้ว” เตวิชกดจูบลงบนหน้าฝากของคนพี่ผ่านผ้าห่มอย่างปลอบโยนเพื่อไม่ให้เธอกลัวเขาไปกว่านี้ ก่อนจะผละออกแล้วเดินเข้าห้องน้ำเพราะตอนนี้ลูกชายเขามันตื่นซะแล้ว….
คืนนี้ก็คงต้องอาศัยสนมทั้งห้าไปก่อนเพราะถ้าให้นอนสภาพนี้ทั้งที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยเขาต้องแย่แน่ๆ
แล้วทำไมคนอย่างเขาต้องมาช่วยตัวเองด้วยวะเนี่ย! แต่พอนึกถึงหน้าตาน่ารักที่มองเขาอย่างกลัวๆ ให้ทำต่อเขาคงทำไม่ลง วันนี้คงต้องช่วยตัวเองไปก่อนละนะ
IG
(Photo รูปเชอรีนในชุดเสื้อเชิ้ตของเตวิชที่หน้ากระจก (แอบแซ่บ) )
PrivateCR: เสื้อตัวใหญ่จังอะ -3-
- Writer
