Stephanie Miles POV*
Nandito ako ngayon sa hospital dalawang araw ng tulog si Nathan at papunta na ako ngayon doon.
"Bakit andami ng tao? Anong mayroon may shooting ba?" lumapit ako dun at may guard pa sa may pintuan ni Nathan. Teka si Nathan pa ang pinunta nila dito?
Lumakad ako papasok pero panay tulak lang sila at muntik pa akong matumba.
"Di ako makapasok." Mahinang sabi ko nang may naisip ako.
Lumabas ako pumunta sa likod at naalala ko na binuksan ko kanina ang bintana. Kaya sinimulan ko ng umakyat mabuti walang guard sa loob ng room ni Nathan.
Napatingin ako kay Nathan na nakatingin sa akin at nakakunot pa ang noo. Agad naman akong ngumiti at lumapit sa kanya.
"Gising kana pala ito dinalhan kita ng prutas, kumusta kana?"
"Okey naman at salamat dahil di ka nila sinaktan ilang
